Η πραγματική κόκκινη γραμμή που χρειαζόμαστε

Η παρούσα κρίση στο Αιγαίο, με τις γηπεδικές άμφω αντεγκλήσεις και με τις σπασμωδικές αντιδράσεις μας (που μόλις πρόσφατα ξέφυγαν από το επίπεδο της κενής ρητορείας) στον πάγιο τουρκικό σχεδιασμό για κατακερματισμό της ελληνικής επικράτειας δεν προοιωνίζονται κάτι καλό για το αύριο. Μάλλον βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο όπου η απόσταση ειρήνης και πολέμου είναι επικίνδυνα μικρή.

Η εκτίμησή μας είναι πως αυτή τη στιγμή που οι γείτονες απασχολούνται κυρίως με το Κουρδικό και την συριακή του πτυχή αλλά και δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει το εσωτερικό πρόβλημα των γκιουλενιστών, δεν επιθυμούν σύρραξη με τη χώρα μας. Συνεχίζουν όμως την τραμπούκικη τακτική σε βάρος μας που καλά γνωρίζουν και των μικρών βημάτων στις διεκδικήσεις τους, ξέροντας ότι δύσκολα η Αθήνα θα αντιδρούσε με κάτι παραπάνω από φωνές.

Οι ήρωες ζουν πολύ, αλλά αλλιώς

«Διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο θάνατος είναι πάντοτ’  εκούσιος, αφού ο δρόμος, που συνειδητά εδιάλεξε και βαδίζει, μοιραίως και αναγκαίως οδηγεί προς τα εκεί»

Αλλ' ο ηρωικός άνθρωπος δεν ομοιάζει με τους καλούς και φρόνιμους αμαξάδες, οι οποίοι οδηγούν το αμαξάκι των “βραδέως αλλ' ασφαλώς” από τους δρόμους τους στρωτούς και τους ήσυχους προς το τέρμα, που άλλοι καθώρισαν. Με τον ηνίοχον ομοιάζει, που κυβερνά τέσσαρα, οκτώ ίσως θυμοειδή άλογα - και το καθένα των σπεύδει ασυγκράτητον προς αυτοβούλους κατευθύνσεις. Τα κυβερνά με δυνατό χέρι, χωρίς όμως και να εξουδετερώνη εκείνων την ορμητικότητα και την επαναστατικότητα. Ειδεμή, τι θέλγητρον θα είχε δι’ αυτόν ηνιοχεία; Το “βραδέως αλλ' ασφαλώς” δεν το ξέρει. Λογαριάζει και τας πτώσεις, διότι μόνον όπου υπάρχουν πτώσεις δίδεται ευκαιρία και ανυψώσεων.

Πράγματι, ο πόλεμος και ο κίνδυνος είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχι η επιτυχία.

Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Ο Γέρος και η Θάλασσα: ένας ύμνος στον μαχόμενο άνθρωπο,

4 Μαίου 1953 : Ο Έρνεστ Χέμινγουει τιμάται με το βιβλίο Πούλιτζερ για το αριστούργημά του "Ο Γέρος και η Θάλασσα", ένας ύμνος στον μαχόμενο άνθρωπο,

Ο ελληνισμός της βορείου Ηπείρου μέσα από άγνωστα ντοκουμέντα (του Δρ. Ιωαν. Παπαφλωράτου)

του Ιωάννου Παπαφλωράτου 

για τον Κοινό Παρονομαστή

Η Ήπειρος ήταν ιστορικά, εθνολογικά και γεωγραφικά ενιαία και αδιαίρετη, από τα πανάρχαια χρόνια. Ο διαχωρισμός της σε «βόρειο» και «νότιο» είναι καθαρά τεχνικό κατασκεύασμα της ξένης διπλωματίας, που έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα. Μάλιστα, ο Αριστοτέλης την ονομάζει «Η Ελλάς η αρχαία». Σήμερα, ως «βόρειος Ήπειρος» λογίζεται η περιοχή της νοτίου Αλβανίας, που παραμένει έξω από τα όρια του ελληνικού κράτους παρά την αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα της και τους μακροχρόνιους ηρωϊκούς αγώνες των κατοίκων της. Εθνολογικά, η περιοχή της βορ. Ηπείρου ορίζεται μεταξύ του Γενούσου ποταμού και της σημερινής οροθετικής γραμμής Ελλάδος – Αλβανίας, περιλαμβάνοντας την χερσόνησο των Ακροκεραυνίων, την Αυλώνα, καθώς και τις περιφέρειες Αργυροκάστρου και Κορυτσάς.

Ο όρος του «αντι-ρατσισμού» έχει γίνει καραμέλα στο στόμα κάθε νεοφώτιστου διεθνιστή

       

Αξέχαστη θα μου μείνει η αυτοματοποιημένη αντίδραση μίας μαθήτριας Α' Λυκείου όταν κάποτε, συνδιαλεγόμενοι γύρω από την τέχνη, εκθείασε ένας συμμαθητής της την συγκροτημένη ανθρώπινη μορφή που είχε αναδείξει η Ελληνική αρχαιότητα σε σχέση με τις τερατομορφίες άλλων πολιτισμών και τα διαμελισμένα σχήματα που απαντώνται στην τέχνη του σήμερα. Ευθέως τον κατηγόρησε ως «ρατσιστή». Μετά από διάλογο, και αφού πείστηκε ότι δεν ήταν «ρατσιστικές» οι προθέσεις του συμμαθητή της, την ρώτησα πως είχε φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα. Εκείνη απήντησε ότι στο δημόσιο σχολείο χαρακτηρίζεται ως «ρατσιστική» η οποιαδήποτε διάκριση σε πολιτισμούς και στην τέχνη που απορρέει εξ αυτών.

Αποκάλυψη 60 χρόνια μετά: Βρετανοί στρατιώτες βασάνιζαν Κύπριους αγωνιστές μέχρι θανάτου

πριν διαβάσετε το παρακάτω άρθρο θα σας δώσουμε μια παλαιότερη ανάρτηση του 2015- αληθινό ντοκουμέντο που ο κοινός παρονομαστής είχε αναρτήσει σε ψηφιακό αρχείο pdf για να μπορείτε να το έχετε όλοι. Ένα λεύκωμα 30 δακτυλογραφημένων σελίδων που περιέχει αδιάψευστα στοιχεία- ντοκουμέντα για τα εγκλήματα και τις θηριωδίες των Βρετανών στην Κύπρο εναντίον των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και κατατέθηκε με την μορφή της προσφυγής στον ΟΗΕ στις 19 Δεκεμβρίου 1956 από τον μόνιμο αντιπρόσωπο της Ελλάδος στον ΟΗΕ κύριο Χριστιανό Ψ. Παλαμά προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ κύριο Ντανγκ Χαμερσκελπ με αριθμό πρωτοκόλλου 4275. Όσοι θέλετε να το αποκτήσετε κατεβάστε το πατώντας εδώ  

ΥΓ Το λεύκωμα είναι από το αρχείο του συναγωνιστή Σπύρου Παπαδόπουλου 

Αποκάλυψη 60 χρόνια μετά: 
Βρετανοί στρατιώτες βασάνιζαν Κύπριους αγωνιστές μέχρι θανάτου
Τις μαρτυρίες Βρετανών στρατιωτών περί βασανισμού Κυπρίων κρατουμένων αγωνιστών κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 φέρνει στο φως η Mail on Sunday, σύμφωνα με ανταπόκριση από το Λονδίνο του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Το αναλυτικό δημοσίευμα έχει τον ενδεικτικό τίτλο «Το μυστικό ‘στρατόπεδο βασανιστηρίων’ της Βρετανίας και η δυσωδία μίας συγκάλυψης: Πώς οι γενναίοι άνδρες που διαμαρτυρήθηκαν για την κακοποίηση φυλακισμένων σε βρετανική βάση στην Κύπρο αγνοήθηκαν… μέχρι τώρα».

Αριστείδης Δημητράτος: Ο Σοσιαλιστής που ο Μεταξάς έκανε υπουργό Εργασίας

Ο λησμονημένος Αριστείδης Δημητράτος

του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Λίγοι είναι οι Έλληνες που γνωρίζουν ότι το 8ωρο εργασίας καθιερώθηκε επί Πρωθυπουργίας Ιωάννου Μεταξά. Μέχρι τότε, οι εργαζόμενοι ξεκινούσαν να εργάζονται με το ξημέρωμα και σταματούσαν την δουλειά όταν σκοτείνιαζε.

Λίγοι είναι οι Έλληνες που γνωρίζουν ότι η Κυριακή καθιερώθηκε ως αργία για τους εργαζόμενους επί Πρωθυπουργίας Ιωάννου Μεταξά. Μέχρι τότε, οι εργαζόμενοι δούλευαν 7 ημέρες την εβδομάδα, χωρίς διακοπή.

Λίγοι είναι οι Έλληνες που γνωρίζουν ότι οι συλλογικές συμβάσεις, ο κατώτατος μισθός η Επιθεώρηση Εργασίας, η Εργατική Εστία, το ΙΚΑ, ο