«Συμφορές… ικανά μνημεία προς υπόμνησιν εις το μέλλον» (Λυσίας)

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Περισσότεροι από δέκα χιλιάδες Έλληνες οδηγήθηκαν στον θάνατο λόγω των επιπτώσεων από τα μέτρα που έλαβαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΣΥΡΙΖΑ).

Οι μισοί περίπου αυτοκτόνησαν με διάφορους τρόπους (Κρεμάλα, Πυροβολισμός, Μαχαίρωμα, Πτώση από μεγάλο ύψος, Βαρβιτουρικά, Πνιγμός κ.α). Κάποιοι έχασαν τη ζωή τους από το κρύο. Κάποιοι άλλοι λόγω πείνας και κάποιοι (πολλοί) από έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης.

Στην πρώτη δεκαετία της κρίσης, λόγω μνημονίου, οι εγκέφαλοι του σχεδίου και οι εφαρμοστές του, πέτυχαν την συρρίκνωση της οικονομίας και των ονείρων μας.

Νέο Εθνικό Σχέδιο - Ασκήσεις Παλλαϊκής Άμυνας τώρα!

Είναι αναγκαίο και απαραίτητο να εκπονηθεί τάχιστα ένα νέο σχέδιο Παλλαϊκής Άμυνας και να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Οι Τούρκοι έχουν ήδη παραβιάσει πολλάκις τα σύνορά μας και ενεργούν εντός των δικών μας χωρικών υδάτων, εδάφους, υπεδάφους και αέρος (της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης). 

Φανατικοί ανιστόρητοι Αλβανοί με κρατική κάλυψη ή και υποστήριξη, την ίδια στιγμή που βάλλουν ευθέως και ποικιλοτρόπως κατά τού γηγενούς ελληνικού πληθυσμού τής βορείου Ηπείρου, διεκδικούν και ολόκληρη την Ήπειρο. Οι Σκοπιανοί διεκδικούν τη Μακεδονία και έξοδο στο Αιγαίο με συνέργεια μεγάλων δυνάμεων, για να εξυπηρετήσουν μέσω του ελληνικού εθνικού χώρου ανθελληνικά οικονομικά και γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Παραλλήλως, ένα σχέδιο εποικισμού τής Ελλάδας, αντικατάστασης πληθυσμού και ισλαμοποίησης είναι σε εξέλιξη. Επιχειρείται οι πόλεις να γίνουν "πολυπολιτισμικές" (και) με συρρίκνωση τού

Ιστορία, εθνική συνείδηση και πολιτική

γράφει ο Δημήτρης Γκίκας*

Δήλωση της Υπουργού Παιδείας που αναφερόταν στην καλλιέργεια εθνικής συνείδησης μέσω του μαθήματος της Ιστορίας έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσει εκ νέου συζήτηση για τους διδακτικούς στόχους του πολύπαθου αυτού μαθήματος.
Έχοντας ασχοληθεί με το συγκεκριμένο μάθημα επί μακρόν, έχοντας διδάξει αυτό το μάθημα σε όλες – κυριολεκτώ – τις εκπαιδευτικές βαθμίδες κι έχοντας παραστεί σε πλήθος Συνεδρίων και Ημερίδων που άπτονταν είτε της διδακτικής της Ιστορίας, είτε γενικότερα του ρόλου της στις σύγχρονες πολιτικές κοινωνίες, θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:
Α. Η συζήτηση για την ιστορία και τη διδακτική της σκοποθεσία έχει δύο πόλους: τον αυστηρά επιστημονικό – ακαδημαϊκό και