Ο συνήγορος του διαβόλου

Σε παλαιότερες εποχές που το διαδίκτυο δεν ήταν η κορυφή της ενημέρωσης ,ο πολιτικός αγώνας γίνονταν  με αφίσες ,χαρτοπανό ,εφημερίδες τοίχου και με πραγματική μάχη  ,εξορμήσεις μέσα από τους πυρήνες κρούσεως σε φίλους τους κινήματος ,πατριώτες να μαζέψουμε 100ρικο 500ρικο στην καλύτερη για να εκδοθεί η εφημερίδα μας την οποία πουλάγαμε στους υπόγειους των σταθμών του ΗΣΑΠ . Στα έντυπα μας υπήρχαν οι ιδεολογικές μας θέσεις και η αρθρογραφία μας ακολουθούσε ακόμα μέχρι και σήμερα .
Μετά τις εκλογές της 6 Μαΐου, και ενώ για χρόνια έμπαινα στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής  κάθε μέρα ,ένα πρωινό μου  βγάζει το μήνυμα ότι η σελίδα δεν είναι διαθέσιμη . Όταν όμως έμαθα ότι την ρίξανε εξαγριώθηκα .Τα έχω δει όλα στην επιλεκτική δημοκρατία τους δεν μου έκανε αυτό εντύπωση.
Ακόμα και γνωστοί μου αντίθετοι προς την ΧΑ πήραν το μέρος της .Μα είναι δυνατόν έλεγαν. Που ζούμε ; Μπαίνοντας στη σελίδα του stoxos.gr διάβασα :
" Εδώ και λίγη ώρα η επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής έχει πέσει. Σε αυτή την ιστοσελίδα δημοσίευαν τα μέλη της οργάνωσης τις επίσημες θέσεις τους και αναρτούνταν κείμενά τους. Αυτό που βλέπει κανείς όταν προσπαθεί να μπει στην επίσημη ιστοσελίδα είναι ότι έχουν παραβιαστεί οι όροι χρήσης του.
Προς το παρόν πάντως δεν έχει διευκρινιστεί για ποιους λόγους η σελίδα δεν είναι προσβάσιμη.    "

Σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο ο Ηλίας Κασιδιάρης είπε : Οι υπεύθυνοι φιλοξενίας της ιστοσελίδας μας έχουν κρατήσει και τον σκληρό δίσκο στον οποίο έχουμε  δημοσιευμένο υλικό χρόνων τώρα.
Καλά αυτοί σου έχουν το σκληρό δίσκο που αποτελεί περιουσία σου όπως λες, backup δεν κρατάς όμως στην Αθήνα;

Πέρασαν οι εκλογές της 17 Ιουνίου φτάσαμε στον Ιούλιο και στην καινούργια ιστοσελίδα της ΧΑ δεν βρίσκω τα παλαιότερα άρθρα της . Όποιος παρακολουθούσε τις δημοσιεύσεις έβρισκε και άρθρα που μόνο εθνικιστικά δεν ήταν .Ένιωσα σαν να ήθελε η Χρυσή Αυγή να χαθούν όλα αυτά τα άρθρα ,δημοσιεύσεις ,φωτογραφίες βίντεο, ιδεολογικές τοποθετήσεις που θα μπορούσε να ανατρέξει κανείς προς αντιπαράθεση. Σαν να ήθελαν να ξεφορτωθούν τα βαρίδια ,να μπουν σε μια κολυμπήθρα και να βαφτιστούν εθνικιστές .Να κάνουν μια επανεκκίνηση ...δεν είναι κακό Αρκεί να αλλάζεις αληθινά.  

Μακάρι να διαψευστώ στο μέλλον και να αποκαταστήσουν το παλαιό και πλούσιο περιεχόμενο και η ιστοσελίδα να μην ξεκινά από τον Απρίλιο του 2012.

Υ.Γ Εκτός αν υπόκειται σε επεξεργασία ..και καθυστερεί .



 
                                                                                                 

 

Εθνικιστικά τραγούδια του ΕΝ.Ε.Κ. ζωντανά 27 χρόνια πριν

Πριν λίγους μήνες σε μια συνάντηση με ένα συναγωνιστή αναφερθήκαμε σε μια εκδήλωση που είχε κάνει στο Βαριετέ ένα κέντρο διασκέδασης στην Πλάκα το κίνημα .Μόλις είχα απολυθεί από φαντάρος είχαμε χάσει και τον Δημητρούκα πως να ξεχαστούν όλα αυτά .Θυμάσαι μου λέει που τραγουδούσατε με ποιον ήσουν μαζί. Με τον Γιώργο τον Κατσίφα του λέω . Κάπου εκεί θυμήθηκα ότι είχα μια κασέτα που είχα γράψει ,εξωτερική ηχογράφηση .
Πηγαίνοντας σπίτι έκανα ανάστα το σύμπαν αλλά τελικά την ανακάλυψα ! Βρήκα και μια φωτογραφία από εκείνη την εκδήλωση αλλά όλα τα λεφτά ήταν τα τραγούδια που τραγουδούσαμε όλοι μαζί .

Και φάλτσοι είμασταν και λάθη κάναμε στο παίξιμο αλλά το πάθος μας αποζημίωσε .Νιώθω την ανάγκη να τα μοιραστώ μαζί σας συναγωνιστές. Τα τραγούδια βρίσκονται κάτω δεξιά στην ιστοσελίδα σε παραπομπές .    

Τίρανα: Διεθνή συνδιάσκεψη για το "όραμα της μεγάλης Αλβανίας" με χρηματοδότη τον Ροκφέλερ

'Όσο οι ¨Ελληνικές¨ κυβερνήσεις φροντίζουν την Αλβανία διαθέτοντας κονδύλια να φτιάξουν τους δρόμους της και πληρώνοντας και Ελληνική επίβλεψη ,Εγναντία οδός Α.Ε και κατασκευαστική ΑΕΓΕΚ αλλά και τους κατοίκους της δίνοντας τους εργασία ,περίθαλψη  ,εκπαίδευση ,επιδόματα (ανεργίας ,ενοικίου, αναπηρίας κλπ)  που όλα τα στερούνται οι Έλληνες που τα φτιάξανε τόσα χρόνια και παράλληλα με την ανοχή τους οι πολιτικοί επιτρέπουν σε εγκληματίες Αλβανούς να λυμαίνονται τον τόπο οι Σιωνιστές παίζουν παιχνίδια στην πλάτη της Ελλάδας σχεδιάζοντας να κάνουν το προτεκτοράτο τους από φυσική Αλβανία σε μεγάλη Αλβανία .

Σε ρεπορτάζ του Π.Μπάρκα από τον ΣΚΑΙ στα Βορειοηπειρωτικά  διαβάζω :  

Την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας ως φυσική Αλβανία, αναπτύσσει από χθες στα Τίρανα η διήμερη διεθνή συνδιάσκεψη, «Οι γείτονες της Αλβανίας». Την συνδιάσκεψη οργανώνει το Πρόγραμμα για την οικοδόμηση της ειρήνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου της Κολούμπια και το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών ( στην Ουάσιγκτον σε συνεργασία με το Δήμο Τιράνων και Ίδρυμα Αδερφοί Ροκφέλερ.

 Μιλώντας χθες στην εκδήλωση ο Αλβανός Πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσια, κάλεσε τους γείτονες της χώρας του να απαλλαγούν «από τις παλιές αντιαλβανικές, ρατσιστικές και ξενόφοβες θεωρίες». Είπε ακόμα, ότι στα εκατοντάχρονα ίδρυσης του αλβανικού κράτους οι Αλβανοί είναι ελεύθεροι, παντού όπου βρίσκονται. «Αλλά αποτελούν ένας χωρισμένο έθνος που πρέπει να εργαστούν με ένταση για να ξεπεράσουν τους χωρισμούς τους», επισήμανε. 

Κάλεσε τους Αλβανούς στην περιοχή σε σταθερό διάλογο για την προβολή των κοινών εθνικών αξιών και πρώτα απ΄ όλα τον πολιτισμό τους, λέγοντας «η πολιτιστική συνεργασία είναι εξαίρετης σημασίας, ως η σημαντική πηγή που τρέφει την ταυτότητα του ατόμου και του έθνους».

Αφού ανέφερε ότι κανένα άλλο έθνος δεν βίωσε μεγαλύτερες αδικίες όσο το αλβανικό έθνος, πρόσθεσε: «Οι Αλβανοί είναι σήμερα ελεύθεροι και παντού όπου αυτοί βρίσκονται, στην Αλβανία, στο Κόσοβο, στη Μακεδονία, στη Σερβία, στο Μαυροβούνιο, έχουν ένα μεγαλόπνοο σχέδιο για το μέλλον τους, που είναι η ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Ο καθηγητής David L. Phillips του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, που είναι και ο εμπνευστής και οργανωτής της εκδήλωσης, στην ομιλία του μεταξύ των άλλων επεσήμανε ότι η εθνική ενσωμάτωση των Αλβανών που κάποιοι αποκαλούν Μεγάλη Αλβανία, αποτελεί στην ουσία μια φυσική Αλβανία, όπου οι Αλβανοί να είναι μαζί, να μοιράζονται το όραμά τους για το μέλλον και να βρουν πραχτικούς δρόμους συνεργασίας.

«Δεν αποτελεί κανέναν κίνδυνο μια τέτοια αντίληψη, είπε εφόσον υπάρχει έναν αποτέλεσμα ευρέως προβλεπόμενο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στην περιοχή» . 

Ας είμαστε έτοιμοι για όλα .Όσο στην Ελλάδα θα εκλέγονται εντολοδόχοι της Μπίλντεμπεργκ να τα περιμένουμε όλα .Όταν πριν 30 χρόνια οι εθνικιστές τοιχοκολλούσαν πανό που έγραφαν : Σλάβοι κάτω τα χέρια από την Μακεδονία οι αφελείς και βολεμένοι στην αγκαλιά της παρακμής πολίτες γέλαγαν με τις πιθανότητες να συμβεί αυτό. Οι εθνικιστές δεν ήταν προφήτες .Απλά γνώριζαν τους εχθρούς που οι Νεοέλληνες πιασμένοι στα δίχτυα του διεθνισμού αποκαλούσαν"γείτονες" "αδέρφια" και "μετανάστες"

  

  

Ο υπουργός των Εγγλέζων και ο Έλληνας εθνικιστής

Διαβάστε την καταγγελία ενός ιδιοκτήτη ταβέρνας στην Κύπρο πως ακυρώθηκε γεύμα, προς τιμή των υπουργών άμυνας της Ευρωπαικής Ένωσης λόγω της ανάληψης της Προεδρίας της Ε.Ε. από την Κύπρο, γιατί αρνήθηκε να κατεβάσει την Ελληνική σημαία .Όσο υπάρχουν εθνικιστές θα υπάρχει και ελπίδα για το έθνος μας .

«Ο Υπουργός Άμυνας, αφού φιλοξένησε μία Γαλλίδα επίσημο στην ταβέρνα ΑΙΓΑΙΟΝ και έμεινε ιδιαιτέρως ικανοποιημένος, αποφάσισε ότι το γεύμα προς τιμήν των υπουργών αμύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Σεπτέμβριο, όταν η Κύπρος θα ασκεί τα καθήκοντα της Προεδρίας, να το κάνει πάλι στο ΑΙΓΑΙΟΝ, και οι Υπασπιστές του, αφού επισκέφτηκαν ξανά την ταβέρνα και συζήτησαν όλα τα σχετικά μαζί μου, έκλεισαν όλο τον χώρο για τις 26 του Σεπτέμβρη.
Την Παρασκευή 1η Ιουνίου με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Ηλιάδης, για να μου αναφέρει δύο σημεία του πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν επισκέψεις σε εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και άλλους τέτοιους δημόσιους χώρους.
Πρώτο σημείο, κατά τον Υπουργό, είναι το πρωτόκολλο περί ΣΗΜΑΙΩΝ. Ο χώρος εστίασης δεν μπορεί να έχει άλλες σημαίες παρά εκείνες των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν του ανέφερα ότι μπορώ να συζητήσω το ενδεχόμενο να τοποθετήσουν τις σημαίες τους έξω στον δρόμο, μπήκε απευθείας στο δεύτερο σημείο του πρωτοκόλλου, το οποίο είναι ακόμη πιο ύπουλο, δηλαδή ότι δεν μπορούν οι υπουργοί να περάσουν από χώρους που περιέχουν βιβλία, φωτογραφίες και αφίσες.
Πολύ ευγενικά του εξήγησα πως την ελληνική σημαία δεν την κατεβάζουμε για κανέναν επίσημο και πως τα βιβλία, οι φωτογραφίες και οι αφίσες, πέραν του ότι βρίσκονται εκεί και δίνουν το στίγμα του χώρου μας, βρίσκονται εκεί και ως διακόσμηση εδώ και τριάντα χρόνια.
Του είπα ευθέως μάλιστα ότι αυτά τα βιβλία και τα κάδρα ΔΕΝ τα κατεβάζω για κανέναν Ευρωπαίο, Κύπριο ή εδεκκίτη που έγινε ακελικός, με ευγένεια φυσικά.
Τότε ο Υπουργός, με μια ξεκάθαρη ατάκα, με έβαλε στη θέση μου, λέγοντάς μου πως αν τα πράγματα είναι έτσι, το γεύμα ΔΕΝ μπορεί να γίνει στο ΑΙΓΑΙΟΝ και θα πρέπει να ακυρωθεί. Τον ευχαρίστησα και κλείσαμε το τηλέφωνο.
Τώρα, έξυπνοι άνθρωποι είστε, καταλάβατε τι έχει συμβεί. ΚΑΠΟΙΟΣ του σφύριξε πως δεν γίνεται οι Ευρωπαίοι υπουργοί να περάσουν κάτω απ' την ΕΛΛΗΝΙΚΗ σημαία για να μπουν μέσα στο ΑΙΓΑΙΟΝ και μετά ν' αντικρίσουν φωτογραφίες, βιβλία και αφίσες που τα βάζουν με τον Χριστόφια και με το υπόλοιπο κυπριακό συγκρότημα εξουσίας.
Νοείται κιόλας πως ειδικά ο Υπουργός των Εγγλέζων ΔΕΝ μπορεί να περάσει κάτω από τη φωτογραφία του Αυξεντίου χωρίς να κάνει εμετό. Ούτε είναι σωστό να υπάρχουν φωτογραφίες της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΝΩΣΙΣ με τον Παπαδόπουλο στο πρωτοσέλιδο να λέει ΟΧΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ, με το οποίο συμφωνούσαν οι σκατοευρωπαίοι.
Λάθος χώρο διαλέξατε να πείτε τα ψέματά σας, κύριε Ηλιάδη. Υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτόν τον τόπο, και είναι πολλοί, που δεν κατεβάζουν τα βρακιά τους δίδοντας ταυτοχρόνως και το προφυλακτικό στους εταίρους μας μήπως και πάθουν και καμιά ζημιά. Πολύ ευγενικός ήσουν, όμως δεν μας έπεισες. Και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ. Οι Υπουργοί θα χάσουν, και όχι εμείς.
Να σου πω και μια ιστορία. Πριν από μερικά χρόνια ήρθε στην ταβέρνα και έφαγε ένα ζεύγος ηλικιωμένων Άγγλων.
Τους υπέβαλα διάφορες ερωτήσεις, π.χ. αν είναι η πρώτη φορά που ήρθαν στην Κύπρο, εάν τους άρεσε το φαΐ, αν τους άρεσε η Λευκωσία, και ο άντρας, αφού ευγενικά μου έλυσε τις απορίες μου, είπε τα εξής: «I came to Cyprus to pay tribute to the guy you have his picture hanging on the wall of your entrance, Afxentiou. Υou see, I was one of the soldiers who burned that hero, that holy guy, and since then I haven't had a good nights sleep. I am sorry for what I have done that's why I came to Cyprus, i am very sorry».
Δεν θα σου μεταφράσω, κύριε Υπουργέ, τα λεγόμενά του, αυτοί που σου σφύριξαν για το ΑΙΓΑΙΟΝ θα σου τα πουν καλύτερα.
Τον Εγγλέζο τον κέρασα, και ΚΑΤΕΒΑΣΑ και του έδωσα την αφίσα του Αυξεντίου, για να θυμάται την Κύπρο. Μόνο έτσι κατεβάζουμε τον Αυξεντίου. Ο Άγγλος έχυσε ένα δάκρυ, φίλησε τον Αυξεντίου και έφυγε. Είμαι σίγουρος πως από τότε ίσως να κοιμάται λίγο καλυτέρα. Εσύ;»

Αποκάλυψη ψυχής! Η δυστυχία να είσαι Πομάκος δάσκαλος..

Γεννήθηκα σε Πομακοχώρι του νομού Ροδόπης ή σε «χωριό του ορεινού όγκου», όπως το αποκαλούν οι «Τούρκοι» και οι ελληνόγλωσσοι πολιτικοί. Οι συνθήκες ζωής στο χωριό ήταν δύσκολες. Δεν είχαμε δρόμους. Το πιο σημαντικό πρόβλημα ήταν η ανεργία. Έτσι, ο πατέρας μου αποφάσισε ότι δύο δρόμοι υπάρχουν: ή να μπω στην ΕΠΑΘ για να γίνω δάσκαλος ή να πάω στην Τουρκία και να γίνω ιμάμης. Στο χωριό μου εκείνη την εποχή είχε γίνει μόδα να γίνεσαι δάσκαλος στην ΕΠΑΘ ή ιμάμης. Ήταν ένας τρόπος να έχεις μια καλή δουλειά και να ανέβεις κοινωνικά. Εγώ, δεν ήθελα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στην Τουρκία δεν ήθελα να πάω. Από το σχολείο είχα κακή εμπειρία μια και ο μουσουλμάνος δάσκαλος που είχαμε μας χτυπούσε κάθε φορά που μιλούσαμε πομακικά μέσα στην τάξη. Έτσι, μίσησα τον δάσκαλο.

Τελικά, προτίμησα τη σχολή, αφού σκέφθηκα ότι εγώ είμαι διαφορετικός. Έγινα δάσκαλος και διορίστηκα αμέσως. Όχι όμως σε κάποιο Πομακοχώρι, όπως θα ήθελα, αλλά σε πεδινό χωριό του κάμπου, του νομού Ροδόπης. Οι κάτοικοι του χωριού με δέχθηκαν εχθρικά. «Τι θέλει ο κω..πομάκος στο χωριό μας;», έλεγαν. Στον κάμπο είναι βρισιά η λέξη Πομάκος. «Pomak salak», δηλαδή «Πομάκος βλάκας», έτσι το έχουν οι τουρκοφανείς του κάμπου. Άραγε, ποιος θυμάται ότι τα πρώτα χρόνια που έγινε η ΕΠΑΘ, οι Πομάκοι δάσκαλοι όταν πήγαιναν να διδάξουν στα χωριά διώχνονταν με πέτρες (!) από τους φανατισμένους χωρικούς και από τους πράκτορες του προξενείου;

Στο πεδινό χωριό, λοιπόν, έπρεπε να αποδείξω στους χωρικούς ότι είμαι καλός Τούρκος. Έπρεπε να απαρνηθώ την πομακική καταγωγή μου. Βέβαια, οι μακαρίτες οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου μιλούσαν πομακικά. Και αν «σηκωθούν από τον τάφο», πάλι πομακικά θα μιλάνε. Εγώ, όμως, έπρεπε να τα απαρνηθώ όλα και να γίνω καλός Τούρκος, για να με αποδεχθούν οι φανατισμένοι χωρικοί.
Έκανα ό,τι μπορούσα για να «πετύχω». Έπρεπε να αποδείξω διπλά τον «τουρκισμό» μου. Καταρχήν, έπιασα να κάνω τα θρησκευτικά φροντιστήρια (Κουράν κουρσού) με μεγάλο πάθος. Δίδασκα τα θρησκευτικά με πάθος και πήγαινα στο τζαμί κάθε Παρασκευή για να με βλέπει το χωριό. Έπειτα, προσπαθούσα να βελτιώσω τα τουρκικά μου, που δεν τα ήξερα καλά. Μιλούσα σε όλους μόνο τουρκικά. Έγινα και εγώ γενίτσαρος. Ούτε μια λέξη ελληνικά δεν είπα σε έναν μουσουλμάνο του χωριού. Ούτε μια λέξη πομάκικη δεν είπα στα Πομακόπουλα, που είχαν κατέβει από τα χωριά τους στον κάμπο και είχαν εγκατασταθεί στο χωριό μας. Αντίθετα, τα αγρίεψα από την πρώτη ημέρα: μην τολμήσετε να μιλήσετε πομακικά, αλλιώς θα φάτε ξύλο. Έτσι, με είχε συμβουλέψει να κάνω παλιός συνάδελφος, πομακικής καταγωγής και αυτός, που όπως έμαθα, έπαιρνε διπλό μισθό: έναν από την Ελλάδα και έναν από την Τουρκία για να εκτουρκίζει τους Πομάκους.

Είμαι φυσικά και στο σύλλογο Επαθιτών. Εκεί υπάρχει άλλη τραγική κατάσταση: από τη μία η Τουρκία θέλει να κλείσει η ΕΠΑΘ και να έρθουν Τούρκοι δάσκαλοι στην ελληνική Θράκη. Αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε τη δουλειά μας. Αντί όμως να αντιταχθούμε όλοι στο προξενείο ως Επαθίτες, έχουμε γίνει υπηρέτες του. Κάποιοι συνάδελφοί μου παίρνουν «μισθό» από την Τουρκία για να εκτουρκίσουν τη φυλή τους, τους Πομάκους, για αυτό και δεν μιλάνε. Μερικοί μάλιστα στο facebook γίνονται «φίλοι» με όλους τους εχθρούς της φυλής μας: με ψευτομουφτήδες, με βουλευτές κ.α. για να δείξουν στον κόσμο πόσο καλοί «Τούρκοι» είναι.
Τέλος, κατάφερα σε κάποια στιγμή να διδάξω σε πομακικό χωριό. Εκεί εκτούρκιζα του Πομάκους διδάσκοντάς τους τα τουρκικά. Είχα και ένα μικρό παιδάκι που για πρώτη φορά στη ζωή του άκουσε τουρκικά και έβαλε τα κλάματα. Ένιωσα ντροπή για όλους μας. Και για εμένα που διδάσκω τουρκικά με το ζόρι στα Πομακόπουλα και για τους ανθρώπους της φυλής μου που τους ανάγκασαν Τουρκία και Ελλάδα με το ζόρι να γίνονται Τούρκοι.
Αναρωτιέμαι: αυτούς τους αγράμματους χωρικούς που ζούνε με το φόβο του να μην δηλώσουν Πομάκοι τελικά ποιος θα τους σώσει;

Πομάκος δάσκαλος ΕΠΑΘίτης 

zagalisa.gr