Ανήκουμε σε δύο κόσμους διαφορετικούς

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Αυτοί θυμούνται και τιμούν φονιάδες αθώων, προδότες λαών και πράκτορες ξένων συμφερόντων. Ανθρώπους που απέκτησαν τις ιδιότητες αυτές κατά την διάρκεια των αγώνων τους για την επικράτηση των “παρά φύση ιδεών τους” και των κομμάτων στα οποία ανήκουν.

Σπάστε τις αλυσίδες!

γράφει ο Δημήτρης Γκίκας

Η χειραγώγηση της ανθρώπινης σκέψης αποτέλεσε πολιτική πρακτική, από την αρχαιότητα ακόμα. Ο Πλάτων, στον Μύθο του Σπηλαίου, περιγράφει την πνευματική εξάρτηση των ανθρώπων ως αποτέλεσμα απαιδευσίας που τα ίδια τα πολιτικά καθεστώτα προκαλούν. «Φανταστείτε έναν κόσμο, όπου οι άνθρωποι, από μικρά παιδιά, ζουν κλεισμένοι σ’ ένα σπήλαιο, δεμένοι στον αυχένα και τα πόδια. Βλέπουν μόνο σκιές σ’ έναν τοίχο. Σκιές από ανθρώπους που μεταφέρουν διάφορα αντικείμενα. Αυτές οι σκιές είναι η μοναδική πηγή γνώσης για τον κόσμο, η μοναδική πηγή ψυχαγωγίας και διασκέδασης». Εξαιρετικά οξυδερκής φιλοσοφική ανάλυση του ανθρώπου με χειραγωγημένη σκέψη, αλλά συνάμα και μια εκπληκτική «προφητεία» για την πνευματική αποχαύνωση του σύγχρονου ανθρώπου που «ζει» μπροστά σε μια οθόνη.

Χριστούγεννα είναι η γέννηση του Χριστού!

Θεοποιήσαμε το χρήμα, θεοποιήσαμε το σεξ, θεοποιήσαμε το λάιφ στάιλ, θεοποιήσαμε τους σκύλους, θεοποιήσαμε τους τραγουδιστές, θεοποιήσαμε τα κόμματα, θεοποιήσαμε την μπάλα, θεοποιήσαμε τα ζώδια, θεοποιήσαμε τους γκουρού, θεοποιήσαμε τον εγωισμό μας, θεοποιήσαμε το ίντερνετ, θεοποιήσαμε το οτιδήποτε αλλά έρχεται, αυτές τις ημέρες η γέννηση του εξανθρωπήσαντα Θεανθρώπου για να μας θυμίσει το πόσο μικροί είμαστε με τις «θεοποιήσεις» μας. 

Πόσο μικροί και ανήμποροι είμαστε απέναντι στις εφήμερες παγίδες που μας στήνουν και που στην ουσία καταστρέφουν τα πάντα στο διάβα τους. Μας καταστρέφουν ως έθνη, ως κοινωνίες, ως οντότητες, ως συλλογικότητες, ως ψυχές. Μόνη μας παρηγοριά είναι Αυτός που μας περιμένει καρτερικά όποτε και άμα θελήσουμε να Τον ψάξουμε. 

Να ξεριζώσουμε το καρκίνωμα που φύτεψαν στο σώμα της Ελλάδος!

"... Δική τους είναι μια φλούδα Γης
Μα εσύ χριστέ μου τους ευλογείς
Για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
Απ' το τσακάλι και την αρκούδα... "

Όταν έγραφε ο Γκάτσος στίχους δεν έγραφε μόνος του.
Είχε Θεία Φώτιση.
Το χέρι του ήταν καθοδηγούμενο από ψηλά, γι' αυτό και τον θεωρώ Μέγα Μύστη!

Αν δεν νοιώσεις ότι η φλούδα της Γης που έχεις τις ρίζες σου και τα κλαδιά σου, σου ανήκει, είναι αδύνατον να την υπερασπιστείς με το αίμα σου, με το "είναι" σου ολόκληρο, με την ψυχή σου να δώσεις και την ζωή σου γι' αυτήν.

Πιθανολογώ ότι είμαστε το μοναδικό κράτος παγκοσμίως που χωρίς προφανή λόγο έχει κάνει τόσον αγώνα για την απεθνοποιηση του.