Επιλέγουμε και ψηφίζουμε Εθνικιστές σαν Κοινός Παρονομαστής

                                                                                                                                                             

   

Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές επιλέγουμε να κρατήσουμε τις  γειτονιές μας αλλά και τις πόλεις μας Ελληνικές. Κλείνουμε τα αυτιά μας στις "σειρήνες" του πολιτικού και διεφθαρμένου συστήματος που διέλυσε την πατρίδα μας και στα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης. Μας χρωστάνε και δεν χρωστάμε σε κανέναν.. Επιλέγουμε και ψηφίζουμε Έλληνες Εθνικιστές. Εμείς στον Κοινό Παρονομαστή στηρίζουμε παλιούς αλλά και νέους συναγωνιστές. 

Ένα βήμα πριν από τη μεγάλη νίκη οι Ινδοί Εθνικιστές !

Προχθές μόλις δημοσιεύσαμε το άρθρο του διάσημου Αμερικανού πολιτικού διανοητή και δημοφιλή σχολιαστή Πάτρικ Μπιουκάναν με τίτλο «Η παγκοσμιοποίηση είναι το χθές. Ο εθνικισμός είναι η ανερχόμενη δύναμηπαντού στον κόσμο. Ο εχθρός και ο καταλύτης των Αυτοκρατοριών.»
Και πριν δυο χρόνια το άρθρο του Δ. Γαβαλά 
«Ποια είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο» Και τα δυο άρθρα επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα. Ότι η φυσική ιδεολογία του Εθνικισμού επικρατεί σιγά σιγά σε όλον τον πλανήτη και τελειώνουν τα "ψωμιά" της παγκοσμοιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων..

Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία

Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι καί στοχαστές του 6ου  και 5ου π.Χ. αιωνα πρώτοι έβαλαν τό ζήτημα γιά ποιά είναι ή αρχή τού κόσμου, ό τρόπος θεωρήσεως του κόσμου σάν όλότητος.

Η δυναμικότητα τού κόσμου καί ή επιλεκτική έξέλιξίς του θεωρούνταν άπό τους περισσοτέρους αρχαίους φιλοσόφους, μαζί μέ τήν επιλεκτική έξέλιξι της Ιστορίας καί του πολιτισμού σάν ένα εντελώς φυσικό φαινόμενο.

Ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος (611-546 π.Χ.) άφού απέρριψε τίς μυθολογικές εξηγήσεις γιά τήν προέλευσι τού κόσμου δέχτηκε σάν πρώτη άρχή τό δυναμικό άπειρο. Αυτό τό άπειρο χαρακτηρίζεται άπό μία άϊδιο δυναμική κίνησι καί ό κόσμος έγεννήθη άπό τήν ενέργεια αυτής της άιδίου κινήσεως που 

δια­φοροποιήθηκε και δημιούργησε τά διάφορα κοσμικά συστήμα­τα. Αυτά αντιτίθενται μεταξύ τους καί τό ένα υποκαθιστά τό άλλο σύμφωνα μέ τους αρχέγονους νόμους της συστηματοποι­ήσεως (γενέσεως) καί της άποπροσαρμογής (φθοράς) μέ τή βοήθεια τού νόμου της επιλογής (καθορισμός τού χρόνου).

Η λήξη της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ θα σημάνει το τέλος της Μεταπολίτευσης

1974-2014. Σαράντα χρόνια μετά... Το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης, που οικοδομήθηκε πάνω στους τάφους χιλιάδων Ελλήνων της Κύπρου, καταρρέει με πάταγο. Τα δύο κόμματα που κυριάρχησαν στο πολιτικό στερέωμα καθ’ όλη αυτή την περίοδο, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται σε εκλογικά χαμηλά: πολύ πιθανό να μην λάβουν από κοινού ούτε το 20% των ψήφων στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου! Όταν μόλις πριν από μερικά χρόνια λάμβαναν μεταξύ 80 και 85% του εκλογικού σώματος...

Το γεγονός αυτό, που είναι πια αναπότρεπτο, θα έχει συνέπειες διαλυτικές για το ελληνικό πολιτικό σύστημα! Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, έστω και ως «Ελιά» πλέον, είναι βέβαιο ότι σύντομα θα πάψει να υφίσταται και τυπικά (διότι κατ’ ουσίαν είναι εδώ και καιρό νεκρό...).

Γιάννης Κουριαννίδης και «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική» για την Θεσσαλονίκη

Εντυπωσιακὴ σε όγκο και παλμό ήταν η κεντρική προεκλογικὴ εκδήλωση του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Κουριαννίδη, και επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «Θεσσαλονίκη πόλη ελληνική», που πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Ποσειδωνίου, τη Δευτέρα 12 Μαΐου. Στὴν εκδήλωση παρευρέθησαν και χαιρέτισαν εκπρόσωποι των φορέων που στηρίζουν τον συνδυασμό του κ. Κουριαννίδη και συγκεκριμένα: ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας και υποψήφιος ευρωβουλευτής του, κ. Αργύρης Σαρήπαππας, ο πρώην αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Νικόλαος Παπαγιαννόπουλος, ενώ χαιρετισμό απέστειλε και ο Γεν. Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου, κ. Μάνος Κώνστας. Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος ΔΡΑΧΜΗ κ. Στέφανος Βαβούρας, που είναι και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον κ. Κουριαννίδη.

Ο Εθνικισμός είναι η ανερχόμενη δύναμη. Η παγκοσμιοποίηση το χθες.

Ο διάσημος Αμερικανός πολιτικός διανοητής και δημοφιλής σχολιαστής Πάτρικ Μπιουκάναν τόλμησε...
«Η παγκοσμιοποίηση είναι το χθές. Ο εθνικισμός είναι η ανερχόμενη δύναμη παντού στον κόσμο. Ο εχθρός και ο καταλύτης των Αυτοκρατοριών.»
Αυτή την προειδοποίηση πρός τις «ελίτ» της Ουάσιγκτων- και το πυροσβεστικό διεθνές μήνυμα, κατά της υστερικής προπαγανδιστικής υποκίνησης σκληρού ψυχρού πολέμου, για την προώθηση της παγκόσμιας αυτοκρατορίας- σαλπίζει ο Αμερικανός πολιτικός διανοητής και δημοφιλής σχολιαστής Πάτρικ Μπιουκάναν με το ακόλουθο άρθρο του.Οξυδερκής μελετητής των διεθνών πολιτικο-κοινωνικών ζυμώσεων, προσφέρει εδώ ένα χρήσιμο βοήθημα και τροφή σκέψης σε όσους, με ανοιχτά μάτια και νού, ψάχνουν τον κώδικα των οιωνών και πυξίδα προσανατολισμού στο σκοτεινό αύριο.

Λαός Ηρώων

του Πολύδωρου Ιπ. Δάκογλου

Μας βαραίνει, βαριά κατάρα. Είμαστε Λαός Ηρώων και το πληρώνουμε σκληρά.

Μας χρησιμοποιούν, ντόπιοι και ξένοι, όταν βεβαίως μας χρειάζονται.

Μας απωθούν στο περιθώριο, ντόπιοι και ξένοι, όταν "τα πράγματα πάνε καλά" (γι' αυτούς)., Είμαστε Λαός Ηρώων! Και το πληρώνουμε σκληρά. Κάποιοι μάλιστα από μας, οι φυσικοί μας αρχηγοί, ακόμη σκληρότερα.

Άταφα κορμιά και "απολεσθέντα μέλη" σπαρμένα πα­ντού. Όπου η πατρίδα (και όχι μόνον) ζητούσε την θυσία.

Οι καλύτεροι, της ράτσας των Ελλήνων, χαμένοι πρό­ωρα, προς χάριν της Τιμής, της Ιστορίας και του μέλ­λοντος.

Του μέλλοντος που, όμως χαράσσουν οι άλλοι. Αυτοί που αρνούνται την θυσία και την υποκαθιστούν με την ωφέλεια. Δική τους ή των ξένων, δεν έχει σημα­σία.

Λαός Ηρώων, στερημένος όμως από τους φυσικούς του Ταγούς. Κοπάδι από άγρια άλογα που όμως "ο γη­τευτής" δεν είναι αυτός που θα τα κάνει να τρέχουν "ξεσηκώνοντας το σύμπαν". Είναι αυτός που τα βάζει να τρέχουν στον Ιππόδρομο για να αποκομίζουν κέρ­δη οι τζογαδόροι.

Η στρατηγική της έντασης

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, πραγματοποιήθηκε μπαράζ επιδρομών των ταγμάτων εφόδου της "δημοκρατίας" εναντίον πολιτών που διεξήγαγαν τον προεκλογικό τους αγώνα. Οι αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές, που μάλλον αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας, επιτέθηκαν σε ομάδες πολιτών που μοίραζαν προεκλογικά φυλλάδια στην Αθήνα και άλλες πόλεις. Φυσικά τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ απλά ανέφεραν το γεγονός χωρίς να φωνάζουν για κίνδυνο της δημοκρατίας τους. Ούτε λέξη για ανεξέλεγκτη δράση ταγμάτων εφόδου, ούτε κουβέντα για εγκληματική οργάνωση που δρα συντονισμένα, ούτε ένα δείγμα συμπαράστασης προς τα θύματα, ούτε μία καταδίκη για ενέργειες που δυναμιτίζουν την προεκλογική περίοδο και φυσικά ούτε μία σύλληψη. Όπως δήλωσε μάλιστα αυτόπτης μάρτυρας "φωνάζαμε σε Ζητά ότι γίνεται επίθεση κι αυτός έκανε μεταβολή κι εξαφανίστηκε". Τί εντολές άραγε έχουν λάβει τα όργανα της τάξεως;

Η κομμουνιστική φυλή (Στρατής Μυριβήλης)

Γραμματόσημο που δείχνει
παιδιά που έχουν απαχθεί
από τους κομμουνιστές κατά το
παιδομάζωμα να κοιτάζουν την
Ελλάδα πίσω από τα
συρματοπλέγματα 

Κάθε φορά που μια μεγάλη χαρά, ή μια θλίψη έρχεται να συνταράξει ως τις εθνικές του ρίζες έναν λαό, τα άτομα που τον αποτελούν αισθάνονται τη βιολογική ανάγκη να συμπλησιαστούν και να συνειδητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν την ομαδική τους αλληλεγγύη. Το ίδιο γίνεται όταν ένας μεγάλος κίνδυνος σταθεί πάνω από το εθνικό σύνολο.

Τότε, κάθε άτομο υπακούει σε μια μυστική, κεντρομόλο δύναμη, που το σπρώχνει να συσπειρωθεί γύρω στην κοινή, την παλιά και αγαπημένη εθνική εστία. Το αποτέλεσμα είναι θαυμαστό. Το απομονωμένο άτομο αισθάνεται τότε μέσα του τη δύναμη της ομογένειας του συνόλου, ο καθένας γίνεται η συνισταμένη όλων των συγκλινουσών θελήσεων. Μπορεί τώρα πια να δεχτεί κατάστηθα όλη τη χαρά και όλη τη θλίψη της ομάδας. Μπορεί ο καθένας να αντικρίσει τη φοβέρα του κινδύνου με όλη την τρομερή δύναμη των ενωμένων συνειδήσεων...

Κάθε φορά που το Γένος σύσσωμο αισθάνεται αυτό το θαύμα, νοιώθει συγχρόνως πως καμμιά υλική δύναμη δεν μπορεί να το καταπονέσει και να το βάλει κάτω. Αυτό το ξέρουν καλά -καλύτερα από μας- όλοι οι εχθροί που

Η Ελληνική γλώσσα αντιστέκεται στους Εφιάλτες της μεταπολίτευσης..

 Ὅταν ἀρνεῖσαι τὴν γλῶσσα σου                           θὰ πῇ πὼς ἀρνεῖσαι τὴν ψυχή σου

 καὶ τὴν Πατρίδα σου!

Καὶ τὰ ζητήματα τῆς Ἐθνικῆς ἀξιοπρεπείας

εἶναι σὰν τὰ ζητήματα τῆς δημοσίας ἠθικῆς!»

Κωστής Παλαμάς

Τις εποχές αυτές όμως που η πατρίδα μας βάλλεται και βασανίζεται από τους απάτριδες και τους νεοταξικούς εχθρούς της, εσωτερικούς και εξωτερικούς, παντού σε όλον τον κόσμο «φυτρώνουν» σαν εκείνα τα αγριόχορτα που αντιστέκονται στα πιο δύσκολα που τους βάζει η φύση κι ο καιρός, ξεπετάγονται θα έλεγα ως δια μαγείας ομάδες ανθρώπων που έχοντας πραγματικές εσωτερικές ανησυχίες και βλέποντας την φτώχεια και την ανυπαρξία του πνεύματος στον «πολιτισμένο» κόσμο, που στρέφονται σε ότι ελληνικό. Στην ελληνική γλώσσα αλλά και στους Έλληνες κλασικούς. Βλέπετε όσα χρόνια και να περάσουν θα παραμείνουν και τα δύο στο πιο ψηλό επίπεδο. Επίπεδο που κάνει τους μεγάλους μεγαλύτερους, γιατί αναγνωρίζουν το ανυπέρβλητο και τους μικρούς μικρότερους καθώς διακατέχονται από συμπλέγματα κατωτερότητας και δεν μπορούν ούτε να αποδεχθούν το άριστο αλλά ούτε και να διδαχθούν από αυτό. 

Ι. Καποδίστριας: Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης

11 Ιανουαρίου 1828 ο Καποδίστριας απεβιβάσθη στην Αίγινα. Ο Γ. Τερτσέτης στα «Απόλογα για τον Καποδίστρια» περιγράφει  συνομιλία του Κυβερνήτη με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη:
«Είναι καιροί πού πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο. Είδα πολλά είς την ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα τί παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδή… «Ζήτω ο κυβερνήτης ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας!» εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά κατεβασμένα από τις σπηλιές. Δεν ήταν το  Μαυροφορεμένες γυναίκες, γέροντες μου εζητούσαν να αναστήσω τους πεθαμένους τους, μανάδες μου έδειχναν εις το βυζί τα παιδιά τους και μου έλεγαν να τα ζήσω και ότι δεν τους απέμειναν παρά εκείνα κι εγώ και μεδίκαιο μου εζητούσαν όλα αυτά, διότι εγώ ήλθα και σεις με προσκαλέσατε να οικοδομήσω, να θεμελιώσω κυβέρνησιν και κυβέρνησις και ως πρέπει ζει, ευτυχεί τους ζωντανούς, ανασταίνει και αποθαμένους διατί διορθώνει την ζημία του θανάτου και της αδικίας. Δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχη συνείδησι, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας.