Τι έκαμες στον πόλεμο, μπαμπά;

Άκου δω, μπαμπά...
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που σε είχα για πρότυπο μου και λογάριαζα κάθε κουβέντα σου, σαν να 'τανε η μια και μοναδική σοφία στον κόσμο. Τώρα πια, μπαμπά, αλλάξανε οι καιροί. Κι όχι μονο επειδή μεγάλωσα εγώ αλλά επειδή μίκρυνε πολύ ο κόσμος.
Ναι...
Μίκρυνε και φτώχυνε κι ασχήμυνε ο κόσμος μου, μπαμπά.
Κι αυτό εξαιτίας σου...
Γιατι τον εφιάλτη που ζω σημερα μπαμπά, εσύ  μου τον ετοίμασες. 'Ελα τώρα αν τολμάς, να κόψουμε βόλτα στην παλιά μας γειτονιά, εκεί όπου οι πόρτες αμπαρώνονται μετά τη δυση του ήλιου, εκεί όπου τα κοριτσια δεν κοτάνε να βγουν στον δρομο χωρίς μαντιλες και μπούρκες Έλα, λοιπόν... 

Οι τελευταίες εθνικές εκλογές (του Χρήστου Μπίσδα)

                Στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 θα διεξαχθούν οι τελευταίες εθνικές εκλογές του νέου ελληνικού κράτους. Τις χαρακτηρίζω τελευταίες όχι γιατί δεν ξα ξαναγίνουν εκλογές αλλά γιατί στο εξής οι εκλογές δεν θα είναι εθνικές αλλά πολυεθνικές. Κι αυτό γιατί η απελθούσα βουλή ψήφισε τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, που ως αποτέλεσμα θα έχουν την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε χιλιάδες αλλογενείς. Το ελληνικό κράτος σε λίγους μήνες από εθνικό θα γίνει πολυεθνικό. Στις επόμενες εκλογές μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος δεν θα είναι γηγενείς Έλληνες αλλά αλλογενείς που πολιτογραφήθηκαν Έλληνες.

                Οι νέοι αυτοί ψηφοφόροι προφανώς δεν θα ψηφίσουν εθνικιστικά κόμματα αλλά τα διεθνιστικά κόμματα που μεθόδευσαν την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σ’ αυτούς. Κατά συνέπεια, η προσπάθεια των εθνικιστικών κομμάτων να αυξήσουν τα εκλογικά ποσοστά τους θα δυσχερανθεί, αφού ένα μέρος του εκλογικού σώματος δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ψηφοφόροι τους. Αντίθετα, τα κόμματα του συνταγματικού τόξου θα αυξήσουν τα ποσοστά τους σε βάρος των εθνικιστικών κομμάτων στηριζόμενα στις ψήφους των αλλογενών.

Οι Έλληνες πρόσφυγες από την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών και οι συνένοχοι των εμπόρων του ανθρώπινου πόνου

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου  

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενό μου, με την λεζάντα«Έλληνες πρόσφυγες στη Συρία», και τον σχολιασμό«Ανάλογες σκηνές, αντεστραμμένες όμως, συμβαίνουν σήμερα στις πλατείες, τα λιμάνια και τα νησιά της Ελλάδας. Η Ιστορία δοκιμάζει τον ανθρωπισμό των Ελλήνων".

Όλοι αυτοί, οι δήθεν ευαίσθητοι και κατά συνήθεια υβριστές των συμπατριωτών τους και της ιστορίας μας, αν είχαν διαβάσει λίγο ιστορία θα γνώριζαν ότι οι Έλληνες που μεταφέρθηκαν ως πρόσφυγες στην Συρία, ήταν Χριστιανοί που αντηλλάγησαν με Μουσουλμάνους, σύμφωνα με τη συνθήκη ανταλλαγής των πληθυσμών που είχε υπογραφεί. Ήταν ξεριζωμένοι παρά τη θέλησή τους. 

Ίων Δραγούμης: 137 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Έλληνα Εθνικιστή, οραματιστή και αγωνιστή

Αφίσα του ΕΝΕΚ αφιερωμένη στον Ι. Δραγούμη

Σύμφωνα με τα ημερολόγια γύρω από την γέννηση του Ίωνα Δραγούμη, άλλοι αναφέρουν την 2α Σεπτεμβρίου και άλλοι την 14η. Όπως και να έχει όμως ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που γεννήθηκε και εμείς θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε στην γέννηση του μεγάλου Έλληνα Εθνικιστή, οραματιστή και αγωνιστή και να μην στεκόμαστε μόνο στην ημερομηνία της άνανδρης δολοφονίας του τον Ιούλιο του 1920, δεδομένου ότι η ημερομηνία γέννησης μιας τέτοιας μεγάλης προσωπικότητας, σηματοδότησε ένα τεράστιο έργο. Ο ίδιος δε αναφερόμενος στον σκοπό και το νόημα υπάρξεως του κάθε ανθρώπου προσδιόρισε και την σημασία τους με την φράση: "Καθ' ένας γεννήθηκε σωτήρας του έθνους του"   το οποίο αποτελεί την πρώτη παράγραφο από το βιβλίο του ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες και την οποία την αναρτούμε για να θυμόμαστε το νόημα που μας δίνει ο Ίων Δραγούμης ενώ παραθέτουμε μια ακόμα παράγραφο από το ίδιο βιβλίο γύρω από την Ευρώπη και τον κοσμοπολιτισμό που θα μπορούσε να είχε γραφτεί ακόμα και σήμερα

Πρωτοφανής πρόκληση: Η Τουρκία λέει ότι "Δεν υπάρχουν σύνορα στο Αιγαίο"!

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Πρωτοφανής πρόκληση εν μέσω εκλογικής περιόδου από την Άγκυρα η οποία για πρώτη φορά ευθέως αμφισβήτησε με επίσημη τοποθέτηση του τουρκικού ΥΠΕΞ τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα, μην αναγνωρίζοντάς τα, ολοκληρωτικά!

Και βέβαια η δήλωση αυτή προκαλεί ένα βασικό ερώτημα προάγγελο δυσμενών εξελίξεων: Αφού δεν τα αναγνωρίζουν, άρα δίνουν στον εαυτό τους το δικαίωμα για μονομερείς επιθετικές μελλοντικές ενέργειες προς "αποκατάσταση" της "συνοριογραμμής" όπως βολεύει την γειτονική (αλλά όχι φιλική όπως πάντοτε αποδεικνύεται) χώρα.  

Δεν αναγνωρίζουν θαλάσσια σύνορα, σημαίνει ότι ΔΕΝ αναγνωρίζουν ΑΟΖ, ΔΕΝ αναγνωρίζουν τα δώδεκα μίλια, ΔΕΝ αναγνωρίζουν ούτε καν τα υποτιθέμενα έξι μίλια τα οποία μέχρι τώρα δεν τα θεωρούσαν casus belli, ΔΕΝ αναγνωρίζουν ούτε καν την διεύλευση βάρκας...με κουπί κοντά στις ακτές των ελληνικών ακτών.

Η γλώσσα του ολοκληρωτισμού

Ποικίλλει, η πραγματικότητα. Κεντρίζει, ξαφνιάζει, διαφεύγει, διαφέρει. Κι ενδιαφέρει.   Όταν, όμως, ο λόγος, η γλώσσα δεν μιλά για την πραγματικότητα, έξω ή ένδον, όταν προσαρμόζεται στα επιτελεστικά κελεύσματα της συμφωνίας κι υποταγής, κόβεται και ράβεται, για να... κυριολεκτήσουμε, πόσο ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι;  Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι ανιαρά περιβάλλοντα. Κι ομοίως η γλώσσα σε αυτά. Χορογραφίες κινητικής συμφωνίας στους επιβαλλόμενους ρυθμούς. Σήμερα, ειδικά σε Κύπρο κι Ελλάδα, χορεύουμε ένα πολιτικό, ένα ομόρρυθμο κοινωνικό φοξ τροτ. Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω.