Aς αναστήσουμε το ΓΕΝΟΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ!

Ο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΟΜΕΛΛΟΝΤΙΣΜΟ

Ο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΘΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ: ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ – ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

του Γεωργίου Σαγιά

               Εθνομελλοντισμός είναι ο νέος μεταβατικός πολιτικός χώρος συνάντησης όλων όσοι θέλουν να υπερβούν τις έννοιες «αριστερά» και «δεξιά» και να συμπορευθούν συνθέτοντας ψηφίδες των «-ισμών». Προοπτική η ευρύτατη και επαρκέστατη έννοια του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ στον οποίο και θέλει να οδηγήσει.

               Ο Εθνομελλοντισμός μπορεί να εδράζεται στον Κοινοτισμό και να αποτελεί την πολιτική εκδοχή του. Δημιουργεί τον «χώρο» συνάντησης όλων όσοι εμπνέονται από τις έννοιες εθνική συνείδηση, κοινότητα, ταυτότητα, παράδοση και τις αξίες που εμπεριέχονται σε αυτές και αποπειρώνται να συγκροτήσουν εναλλακτική, υλοποιήσιμη και βιώσιμη πρόταση που να στηρίζεται στο χθες, να απαντά στο σήμερα και να οδηγεί στο αύριο, στο μέλλον.

‘’Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά’’

                                                                       Μάρκ Τουαίν

Ο μεγάλος  Αμερικανός συγγραφέας είχε πεί  ‘’Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι  έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά’’. Η απορία του Μάρκ Τουαίν είναι απόλυτα  εφαρμόσιμη αν αναλογιστεί κανείς το τι συμβαίνει σήμερα στην Πατρίδα μας. Είμαστε μια χώρα που από ώρα σε ώρα μπορεί να ξεμείνει από φάρμακα, καύσιμα και τρόφιμα και κάποιοι διατείνονται ότι θα βοηθήσουμε την Ευρώπη να

Μας οδηγείς..

Συνέντευξη στον Κοινό Παρονομαστή από τους ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΕΣ (Μιχάλη Πρωτοψάλτη)

Τον τελευταίο χρόνο ένας καινούργιος ήχος με ελληνοκεντρικό στίχο  μας κέντρισε το ενδιαφέρον  καθαρή μουσική καθαρός λόγος και νέο ύφος σε μια χρονική περίοδο όπου όλα κάποιοι προσπαθούν να απαξιώσουν αξίες ιδανικά με τα οποία έζησε και μεγαλούργησε ο ελληνισμός. Σε μια εποχή που ο εθνομηδενισμός κυριαρχεί και η παρακμή βρίσκεται στην κορύφωσή της κάποιοι αντιστέκονται. Στο καθημερινό δρόμο της αναζήτησης «συναντήσαμε κάτι δικό μας» ανθρώπους με ανησυχίες με όραμα, με θέλω για ένα καλύτερο αύριο,  τους Δειπνοσοφιστές

Ο συναγωνιστής Γιώργος Κατσίφας μέλος της συντακτικής ομάδας του Κοινού Παρονομαστή και διαχειριστής του ιστολογίου Πατριωτικά Τραγούδια ήταν αυτός που προχώρησε στην επαφή και πήρε την συνέντευξη που όταν τους ζητήσαμε, πρόθυμα μας έδωσαν ώστε να τους γνωρίσουμε καλύτερα 

Ως ΚΠ τους ευχαριστούμε και τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στη κυκλοφορία του νέου τους cd

7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2004: ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ.

Ο άξιος της Πατρίδος ηρωικός Πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος. Στις 7 Απριλίου 2004 στάθηκε όρθιος απέναντι στις τρομερές και επίμονες διεθνείς πιέσεις και στον πισώπλατο πόλεμο του Κυπριακού και του Ελλαδικού προδοτικού κατεστημένου με πρωτοστάτες τους Κληρίδη, Χριστόφια, Αναστασιάδη στην Κύπρο και Παπανδρέου και Σημίτη στην ελλαδική μητρόπολη ενώ θα πρέπει να σημειωθούν η αδιάφορη στάση της ΝΔ και του Καραμανλή και του –μικρού τότε αλλά υπαρκτού σαν πολιτική οντότητα και γενικά λαλίστατου-ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ιστορικό του διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2014 με δάκρυα στα μάτια ξεκαθάρισε τη θέση με τα λόγια: «Λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε. Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και

Αυτοκτονία ή Θυσία ;

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Διάβασα με προσοχή, στο koinosparanomastis.blogspot.gr μια εξαιρετική ανάλυση του Κώστα Καρδαρά για τους πρωταγωνιστές της εσωτερικής διαπάλης που έγινε την περίοδο 1821 έως 1837, με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας στο απελευθερούμενο από τον Οθωμανικό ζυγό, και επανασυγκροτούμενο κρατικό μόρφωμα των Ελλήνων.

Σε ένα Εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα, τέτοιου είδους εργασίες θα έπρεπε να αποτελούν ένα από τα θεμέλια διδασκαλίας της νεώτερης ιστορίας μας.

Με αφορμή αυτή την ανάλυση θα διατυπώσω για μια ακόμη φορά την άποψη πως, άλλο πράγμα η Αυτοκτονία και άλλο η Θυσία.

Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό τους την απελπισία και το αδιέξοδο. Αποχωρούν από την ζωή με μόνο αίτημα να σταματήσει ο πόνος, η απομόνωση, η ευθύνη…

Οι άνθρωποι που θυσιάζονται, δεν είναι απελπισμένοι. Δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα. Δεν φοβούνται την βάσανο. Δεν αποφεύγουν την ευθύνη.

Συν Αθηνά και χείρα κίνει

Ο Εχετλαίος ήταν, σύμφωνα με τον Παυσανία, ένας παράξενος πολεμιστής της μάχης του Μαραθώνα. Εμφανίστηκε με «παλαιική εμφάνιση», σκότωσε πολλούς Πέρσες με κάποιο όπλο που έμοιαζε με «άροτρο» και μετά τη μάχη εξαφανίστηκε. Αυτή είναι μια από τις αρκετές αινιγματικές αναφορές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας για θεούς, ημιθέους και άγνωστους ήρωες, που αγωνίζονται στο πλευρό των θνητών πολεμιστών. Ωστόσο, επειδή ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα ισορροπημένο σύστημα αξιών, ουδέποτε προτείνεται στους πολίτες να αναμένουν τον υπερήρωα, για να βγάλει το φίδι από την τρύπα για λογαριασμό όλων. Αυτές είναι συνταγές ελέγχου ανελεύθερων μαζών και ανθρωπαρίων παραδομένων στη μοίρα τους. Δεν χαρακτηρίζουν τη νοοτροπία και τις παραδόσεις ελευθέρως σκεπτομένων εθνών.

Μεταπολίτευση: Η οικογενειοκρατία και η αναξιοκρατία...συνεχίζεται και από τα «συντρόφια»

το ΦΕΚ με τον διορισμό του ξαδέρφου του πρωθυπουργού 

Αδέρφια, ξαδέρφια και σύντροφοι πολιτικών διορίζονται στον κρατικό μηχανισμό

Με ντόμινο μοιάζουν οι διορισμοί συγγενών και συντρόφων υπουργών και πολιτικών στον κρατικό μηχανισμό.

Άτομα από το οικογενειακό ή το φιλικό περιβάλλον τοποθετούνται σε θέσεις από τους συγγενείς και φίλους τους, ή από άλλους υπουργούς, όπως αναφέρει ο ΒΗΜΑτοδότης, που παρουσιάζει τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Έτσι, ο Κώστας Παπαϊωάννου είναι ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Δικαιοσύνης. Η σύζυγός του, Κλειώ Παπαπανταλέων τοποθετήθηκε σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου. Τη σύντροφο του τελευταίου, Ιφιγένεια Καμτσίδου, τοποθέτησε ο Γιώργος Κατρούγκαλος στη θέση του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης.

Το χρέος του Ελληνικού Εθνικισμού μπροστά στην συνεχιζόμενη Εθνική συρρίκνωση (τελευταίο μέρος)

του Κώστα Καρδαρά

3ο και τελευταίο μέρος

Το "μειονέκτημα των εθνικιστών και η αδυναμία μας, ήταν πάντοτε η αγάπη μας για την αλήθεια. Πάντοτε είμαστε φειδωλοί στά μεγάλα λόγια και στις μεγαλόστομες υποσχέσεις. Αυτή η ειλικρίνεια και η τιμιότης απέναντι στίς ιδέες μας καί τον Λαό μας, είναι κάτι που με τους κανόνες καί τα δεδομένα του Φιλελευθερισμού και Κοι­νοβουλευτισμού συμβαδίζει με την αποτυχία. Το μειονέκτημα μας αυτό όμως είναι η εμφανής ουσία της διαφοράς μας από τους νεκροζώντανους του πολιτικού μας κατεστημένου. Είναι το όπλο μας και η δύναμι μας.Είναι η επένδυσί μας στην μελλοντική μας νίκη. "Ετσι λοιπόν αγαπητοί φίλοι, θα επλανάσθο αν νομίζατε ότι με την ταχυδακτυλουργία που διακρίνει τους κοινοβουλευτικούς αλιτήριους και