4ο Συνέδριο ΕΝΕΚ: Η απίστευτη προφητική εισήγηση-ομιλία Καραμπέτσου

Δημοσιεύουμε τήν ομιλία του μέλους τής Δ.Ε. Θεόδωρου Καραμπέτσου πρός τό 4ο Συνέδριο κατά τήν πρώτη ήμερα των εργασιών του όπου αναλύει τά προβλήμα­τα καί τήν καθοδική πορεία τής Γηραιάς Η­πείρου 30 χρόνια πριν, ξεπερνά την διορατικότητα αγγίζοντας τα όρια της προφητείας!

ΕΙΣΗΓΗΣΗ - ΟΜΙΛΙΑ 

Ή βασική αιτία πού μας οδήγησε σ' αυ­τό τό Συνέδριο, πέρα φυσικά άπ' τά κα­θιερωμένα χρονικά περιθώρια, καθορί­στηκε θά έλεγα άπ' τήν βαθειά πεποίθη­ση όλων μας, πώς αυτή ή στιγμή επιβάλ­λει στό Κίνημα τήν ανάγκη ν' άνασκουμπωθούμε, νά συσπειρωθούμε γύρω άπ' τά βασικά σημεία τής ιδεολογικής μας δομής. Ή ανάγκη έν πρώτοις, νά εντοπί­σουμε ποιά είναι τά πραγματικά σημεία αναφοράς, τίς θέσεις άπ' τίς όποιες πη­γάζει ή σημερινή

Ποιούς Εθνικιστές; (του Θεόδωρου Καραμπέτσου)

 Ό Ελληνικός Εθνικισμός, Ιστο­ρικά καί βιολογικά Ιδιόμορφος, φυσιολογικά αδέσμευτος καί ανεξάρτητος, δέν ΜΠΟΡΕΙ ποτέ νά συμπαραταχθή άνευ όρων μέ τούς λοιπούς Ευρωπαϊκούς! Όπως ακριβώς τό έ­θνος μας, έτσι καί ό Ελληνικός Εθνικισμός είναι καί θά παραμείνη ανάδελφος!

 Έν πρώτοις οφείλω μιά άπάντησι σέ κείμε­νο του κ. Χατζηγώγου πού δημοσιεύθηκε τήν περασμένη εβδομάδα στήν «ΕΛ. ΩΡΑ». Ποιά ή θέσις τοϋ ΕΝΕΚ έναντι των Ευρωπαϊκών Ε­θνικιστικών Κινημάτων μετά τήν κριτική μου, όσον άφορα τίς θέσεις τοϋ Ράουτι, στους «Ν.Α.» πρίν οκτώ ήμερες.

Είναι σαφές, πώς τά κείμενα μου εκφρά­ζουν τίς προσωπικές μου απόψεις καί δέν εί­μαι μόνον έγώ υπεύθυνος της πολιτικής γραμμής πού χαράσσει τό ΕΝΕΚ. Έγώ, απο­τελώ τό ένα τριακοστό πέμπτο τής Δ.Ε. τοϋ κινήματος...

Νομίζω, ήταν 1984, όταν σ' ένα συνέδριο τού ΕΝΕΚ έκανα κάποια παρέμβασι ώς παρα­τηρητής. Oi θέσεις μου ήταν ξεκάθαρες: OXΙ στήν ΕΟΚ, όχι στήν έβραιοκρατούμενη ένωμένη Ευρώπη. Πρίν ένα χρόνο, ατό τελευταίο συνέδριο τοϋ ΕΝΕΚ, ώς μέλος πλέον τής Δ.Ε. εξέφρασα τίς ίδιες ακριβώς θέσεις, ελαφρά «πελεκειμένες» και χρησιμοποιώντας ηπιότε­ρη φρασεολογία. Μίλησα γιά μοναξιά σάν "Ε­θνος, μίλησα γιά ενδοιασμούς καί επιφυλά­ξεις, όσον άφορα τήν ...Ευρώπη, έρμαιο τοϋ σιωνισμού καί τής αμερικανοσοβιετικής εξαρ­τήσεως! Καμμία υποχώρησις, κανένας συμβι­βασμός στόν βωμό της Ευρωπαϊκής Εθνικι­στικής αλληλεγγύης! Βεβαίως, υπάρχουν πε­δία καί χώροι συνεργασίας, χωρίς αυτό νά προϋποθέτη έναν απαραίτητο συντονισμό α­γώνος καί δράσεως.

Γέμισε ο τόπος γιουσουφάκια!

Γέμισε ο τόπος  γιουσουφάκια..., λέει το γνωστό τραγούδι του Χρήστου Δάντη, από το 1997, αν δεν κάνω λάθος.

Και πού να φανταζόταν κανείς πριν 22 χρόνια, ότι όχι απλώς θα γέμιζε ο τόπος, αλλά ότι θα έπηζε!!!

Όπου και να κοιτάξεις, τα σύγχρονα "γιουσουφάκια" στριμώχνονται για να γλείψουν καλύτερα, να ρουφιανέψουν περισσότερο, να παίξουν το "παιχνίδι" των εχόντων την εξουσία, των οικονομικών παραγόντων, των όποιων έχουν μία θέση στην οικονομική, κοινωνική, πολιτική - αυτοδιοικητική ζωή του τόπου, ακόμα και στην Εκκλησία!!!...

Παντού υποτελείς, υποτακτικοί, σφουγγοκωλάριους οσφυοκάμπτες, γυμνοσάλιακες, γλοιώδη υποκείμενα.........

Μπορεί να μην είμαστε η αιτία του πολέμου, αλλά ίσως γίνουμε η αιτία να τον χάσουμε...

Κανένας πόλεμος δεν ξεκινά, ούτε σταματά σε συγκεκριμένες ημερομηνίες -ακόμα και με την επίσημη κήρυξη ή την υπογραφή συμφωνιών για την κατάπαυση των εχθροπραξιών. Ο πόλεμος δεν είναι κοσμική γιορτή, ούτε θρησκευτικό δρώμενο που κρατά κάποιες μέρες. Οι προετοιμασίες, οι συμμαχίες, η καλλιέργεια των συνθηκών ξεκινούν πολλά χρόνια πριν. Οι συνέπειες κρατάνε πολλά χρόνια μετά. Κανένας πόλεμος, επίσης δεν μοιάζει με όσους προηγήθηκαν.
Η σύγχρονη εποχή, μάλιστα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία μακροχρόνιων μικρών συρράξεων και από την ιδιοτυπία των συγκρούσεων-οι ειδικοί τον αποκαλούν "υβριδικό πόλεμο ".