Κοινοβουλευτισμός: Ο Δούρειος Ίππος των Ευρωπαίων τοκογλύφων

Ίσως να μην έχουμε αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης αλλά αν ανατρέξουμε στα δημοσιεύματα μερικών εφημερίδων ένα μικρό κομμάτι ίσως να το κατανοήσουμε.

Το Πρώτο Θέμα γράφει σήμερα ότι οι δανειστές της χώρας επιδιώκουν την «αρπαγή» της περιουσίας του δημοσίου με εκτός συνόρων εταιρία holding. Οι Financial Times και άλλα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού, και οι New York Times δημοσιεύουν σχετικό ρεπορτάζ περί εκχώρησης της ελληνικής περιουσίας με τον τίτλο «Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θέλουν να επιταχύνουν την πώληση της ελληνικής περιουσίας», η αμερικανική εφημερίδα διαψεύδει τόσο την ελλαδική κυβέρνηση όσο και τους κοινοτικούς αξιωματούχους που έσπευσαν να ισχυριστούν πως δεν υπάρχει θέμα

Στα μουλωχτά προωθούν «ντροπολογία» υπέρ του Γεωργίου!

Σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών προστέθηκε τροπολογία με την οποία παραχωρούνται υπερεξουσίες στον υπόδικο πρόεδρο της ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Την τελευταία στιγμή προστέθηκε σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών που θα συζητηθεί αύριο στη Βουλή, τροπολογία με την οποία ο υπόδικος πρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής κ. Ανδρέας Γεωργίου παίρνει υπερεξουσίες! Αυτά συμβαίνουν νύχτα Αυγούστου, με υπόγειες μεθοδεύσεις και κινήσεις που δείχνουν ότι το «σύστημα Σημίτη» ζει και βασιλεύει.

Τα "7 Σημάδια" που δείχνουν ότι η Συρία του 2013 δεν είναι το Ιράκ το 2003...

Σε διπλωματικό  αλλά και γεωστρατηγικό αδιέξοδο στη Συρία φαίνεται πως οδεύει ο αμερικανο-βρετανικός άξονας ύστερα και από την τελευταία αναδίπλωση των Βρετανών, αλλά και την άρνηση της Αιγύπτου να συνδράμει σε μια επίθεση.
Ουάσιγκτον και Λονδίνο διαβλέπουν κάθε 24ωρο που περνά να χάνουν σημαντικά ερείσματα στην περιοχή, ενώ την ίδια ώρα αυξάνονται οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην προοπτική ενός στρατιωτικού κτυπήματος στη Συρία.
Αποτέλεσμα αυτών η αμερικανική κυβέρνηση να εξαναγκάζεται σε σημαντικές υπαναχωρήσεις αναφορικά με την αρχική σκληρή φρασεολογία που είχε ακολουθήσει απέναντι στο καθεστώς της Συρίας. Πρόκειται για εξελίξεις οι οποίες διαδραματίζονται με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Αναμένουν την απόφαση των εμπειρογνωμόνων

                                                                                                                                                               Του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ

  Αναμένουν την απόφαση των εμπειρογνωμόνων

Ετσι και δεν βγει η απόφαση των εμπειρογνωμόνων δεν υπάρχει περίπτωση να επιτεθούν οι Αμερικανοί στη Συρία. Το ίδιο και οι ΄Αγγλοι. Υπάρχουν κάποιες αρχές, κάποιες ηθικές αναστολές και μετά αμέσως θα αρχίσουν

οι βομβαρδισμοί, οι εκτελέσεις, τά βασανιστήρια, οι βόμβες ναπάλμ, το ξεκοίλιασμα των μωρών, η κατεδάφιση των σπιτιών και ό,τι άλλο εν πάση περιπτώσει επιβάλει η κοινή λογική και το διεθνές δίκαιο υπέρ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...

Δεκαπενταύγουστος σε καιρούς κατοχικούς..

Βράδυ Δεκαπενταύγουστου του 2013. Όμως το κείμενο αυτό δεν μοιάζει μ’ εκείνα που γράφουμε συνήθως τέτοια μέρα εδώ και χρόνια, με μια διάθεση μεταβατική από τους χαλαρούς ρυθμούς της θερινής ραστώνης στην πιο σκληρή πραγματικότητα του φθινόπωρου. Φέτος δεν υπήρξε ραστώνη, ούτε χαλάρωση – τουλάχιστον για τους πιο πολλούς. Το καλοκαίρι αυτό ήταν ένα πρωτοφανές πεδίο οδύνης για χιλιάδες οικογένειες. Άνθρωποι απολύθηκαν, καταστράφηκαν, κάποιοι έχασαν ακόμη και τη ζωή τους. Αλλά συνάμα ήταν πεδίο αγωνίας και για όλους εκείνους που βλέπουν πια τα μαύρα σύννεφα να μαζεύονται ολοένα και πιο απειλητικά πάνω από την έρημη χώρα και – βλέποντάς τα – συνειδητοποιούν τα πασίδηλα πλέον σημεία των καιρών…

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πάντοτε οι ίδιοι !

Στο συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Περικλή Γιαννόπουλου ""Εκκλησις προς το Πανελλήνιο Κοινό",μέσα σέ τόσα διδακτικά καί αιωνίως ισχύοντα όπως φαίνεται, σκιαγραφήματα καί αποφθέγματα, υπάρχουν καί τούτες οί γραμμές πού αφορούν στους "τότε ιθύνοντας" καί πού θα μπορούσαν θαυμάσια νά είναι γραμμένες σήμερα Τόσο ίδιοι είναι, τόσο τά ίδια λένε,τόσο τά ίδια κάνουν: 

Ό Ζυγός έπλασε και άπεκρυστάλλωσε τους τρεις Κυριωτάτους, γενικώτατα καί βαθύτατα κυριαρχούντας Πανελληνίους Τύπους που διευθύνουν κατά βάθος την φυλήν, Πρό, Κατά καί Μετά τον Αγώνα, έως τώρα, δίδουν έκτοτε έως τώρα την μορφήν του Πνεύματος καί της ψυχής του  καθ’ ενός καί του συνόλου των-Ελλήνων:

ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΟ

ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ

ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ

Παλληκαρίσιες λύσεις

                                                                                             
Του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ

Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται παλληκάρια και κάποιοι άλλοι κότες. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με παλληκάρια σαν το Ανδρούτσο, σαν τον Καραϊσκάκη για να μην πώ και σαν τον Λεωνίδα

Και φανεί υπερβολικό. Βρέ αυτοί δεν λογαριάζουν τίποτα, ούτε κόστος, ούτε κοστολόγια, ούτε τις καταθέσεις των Ελλήνων στις Τράπεζες. Αυτοί πολεμάνε με νύχια, δόντια και ψυχή κι όπου μας βγάλει η άκρη.

Ακόμη και στον γκρεμό, σαν τις Σουλιώτισες. Αρκεί να πέσουν οι άλλοι, όχι εμείς, εμείς έχουμε υψοφοβία. Άσχημο πράγμα βρέ παιδί μου αυτός ο γκρεμός, πέφτοντας μπορεί να πάθεις κανένα έμφραγμα.Α πα πα πα πα!

Μιλάμε για τον Τιτάνιο αγώνα πού δίνουν οι Κύκλωπες και οι Λαιστρυγόνες για

«Ρε τσόγλανοι...»

του Γιάννη Κουριαννίδη

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι, κατά κανόνα, οι συνειδήσεις που διαμορφώνονται και σφυρηλατούνται στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες αλλοτριώνονται και πεθαίνουν σε βουλευτικά έδρανα.

Τιμώντας την μνήμη του μεγάλου Έλληνα διανοητή και διπλωμάτη, Ίωνος Δραγούμη, πριν μερικές ημέρες, ενός ανθρώπου που έζησε και πέθανε για τις ιδέες του, αυτές οι σκέψεις κυριάρχησαν και πάλι, ανάμικτες με μία διάχυτη θλίψη για την κατάσταση που βιώνει ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια. Μία κατάσταση που σίγουρα θα είχε αποφευχθεί, αν το δραγούμειο πνεύμα και η σκέψη του είχαν κυριαρχήσει στον πολιτικό κόσμο της πατρίδας μας. Αντιθέτως, αυτός κινήθηκε σε εντελώς αντίθετα μονοπάτια, σε ατραπούς υποτέλειας και εθελοδουλείας, που οδήγησαν στην σημερινή απαξίωση.

Το χειρότερο όλων, όμως, δεν είναι μόνον το ότι το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας δεν στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών του έθνους και της κοινωνίας μας, αλλά το ότι οι ίδιοι άνθρωποι συνεχίζουν αμετανόητοι να επιμένουν ότι έχουν το μαγικό ραβδί της ανάκαμψης!