«Ρε τσόγλανοι...»

του Γιάννη Κουριαννίδη

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι, κατά κανόνα, οι συνειδήσεις που διαμορφώνονται και σφυρηλατούνται στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες αλλοτριώνονται και πεθαίνουν σε βουλευτικά έδρανα.

Τιμώντας την μνήμη του μεγάλου Έλληνα διανοητή και διπλωμάτη, Ίωνος Δραγούμη, πριν μερικές ημέρες, ενός ανθρώπου που έζησε και πέθανε για τις ιδέες του, αυτές οι σκέψεις κυριάρχησαν και πάλι, ανάμικτες με μία διάχυτη θλίψη για την κατάσταση που βιώνει ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια. Μία κατάσταση που σίγουρα θα είχε αποφευχθεί, αν το δραγούμειο πνεύμα και η σκέψη του είχαν κυριαρχήσει στον πολιτικό κόσμο της πατρίδας μας. Αντιθέτως, αυτός κινήθηκε σε εντελώς αντίθετα μονοπάτια, σε ατραπούς υποτέλειας και εθελοδουλείας, που οδήγησαν στην σημερινή απαξίωση.

Το χειρότερο όλων, όμως, δεν είναι μόνον το ότι το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας δεν στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών του έθνους και της κοινωνίας μας, αλλά το ότι οι ίδιοι άνθρωποι συνεχίζουν αμετανόητοι να επιμένουν ότι έχουν το μαγικό ραβδί της ανάκαμψης! 

Συνεπικουρούμενοι μάλιστα από κάποιους «άφθαρτους» φερέλπιδες συνεχιστές του καταστροφικού τους έργου, προσπαθούν να διατηρήσουν το συνάφι τους στους θώκους της εξουσίας.

Δύο παραδείγματα της απύθμενης θρασύτητας που διακατέχει τους εκπροσώπους της διαφθοράς και της εθνικής καταισχύνης, είδαμε πρόσφατα στους τηλεοπτικούς δέκτες μας.

Στην πρώτη περίπτωση, «άφθαρτο» παλαιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ερωτηθείς για το τί είναι αυτό που τον κρατάει ακόμη στο κόμμα Βενιζέλου, απάντησε: «Οι δημοκρατικές μου ιδέες. Είμαι ένας αμετανόητος δημοκράτης»! Εκτός του ότι με την τοποθέτησή του αυτή, ο εν λόγω κύριος διεκδικεί για τον εαυτό του την αποκλειστικότητα της «δημοκρατικότητας», αναρωτήθηκα καθώς τον άκουγα: «Ρε τσόγλανε, την δημοκρατία που επικαλείσαι την έχεις κάνει κόσκινο εδώ και δεκαετίες, είτε με τις ρεμούλες, τα σκάνδαλα και την διαφθορά, είτε με τα μνημόνια, τα ξεπουλήματα και τις εθνικές μειοδοσίες. Έχεις το θράσος και μιλάς εσύ για δημοκρατία; Τους θεσμούς και τις αξίες που υποτίθεται ότι πρέπει να υπερασπίζεστε τους καταντήσατε κενό γράμμα και όσους τολμούν να σας το θυμίσουν έχετε το θράσος να τους ονομάζετε μέχρι και ... φασίστες και έχετε ακόμη τα μούτρα να εμφανίζεστε μπροστά μας;»

Στην δεύτερη περίπτωση, «άφθαρτο» νέο στέλεχος της ΝΔ, σε συνέντευξή του σε υπαλληλίσκο του δημοσιογραφούντα, εξέφραζε την ιερή του αγανάκτηση: «Τόσα χρόνια, και τι δεν ακούσαμε για τις επιλογές μας, που μόνο γνώμονα είχαν την προάσπιση των συμφερόντων της πατρίδας. Τί γερμανοτσολιάδες μας είπαν, τί προδότες, τί πουλημένους!» Και αναρωτήθηκα καθώς τον άκουγα: «Γιατί ρε τσόγλανε; Δεν είσαι γερμανοτσολιάς, προδότης και πουλημένος; Δηλαδή, τί παραπάνω έκαναν στην Κατοχή όλοι αυτοί; Σε αυτούς τουλάχιστον δεν είχε εμπιστευθεί τις τύχες του ο ελληνικός λαός. Εσείς χρησιμοποιήσατε τις ελπίδες και τις προσδοκίες των Ελλήνων για την εξυπηρέτηση των προσωπικών σας συμφερόντων και προσδοκιών. Πώς αλλιώς θα έπρεπε να σας χαρακτηρίσουν; Σιγά μην βάλω και τα κλάματα για τον ... πόνο σας!»

Κοινή επωδός και των δύο εν λόγω προσώπων, «η αγωνία τους για το πού οδεύει η πατρίδα», αφού, όπως είπαν, «σημαντικότατο μέρος του ελληνικού λαού δείχνει να στηρίζει πια τις ελπίδες του σε πολιτικά μορφώματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή, δύο φορείς δηλαδή που ο πολιτικός τους λόγος κυριαρχείται από την εμπάθεια και το μίσος, που αν γίνουν κυρίαρχα στην πολιτική, θα βαδίσουμε προς τον όλεθρο». Και αναρωτήθηκα ακούγοντάς τους: «Ρε τσόγλανοι, μιλάτε εσείς για μίσος και εμπάθεια; Εσείς, που τόσα χρόνια αντιμετωπίζατε όσους αποκάλυπταν τις βρωμιές και τις προδοσίες σας, ακριβώς με τα δύο αυτά χαρακτηριστικά του λόγου σας και των πρακτικών σας; Εσείς που δεν διστάζατε να συκοφαντήσετε, να διώξετε και να καταστρέψετε όποιον στεκόταν εμπόδιο στα σχέδιά σας; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, ποιός φταίει που ο ελληνικός λαός, όπως λέτε τουλάχιστον, στηρίζει σήμερα τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Χρυσή Αυγή; Εμείς οδηγήσαμε σε αυτήν την επιλογή; Εμείς δεν πήραμε ποτέ πέτρες και μολότοφ, δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ βία και νοθεία, δεν ήμασταν ποτέ μπράβοι, αλλά φρουροί ιδεών και αξιών. Εσείς ήσασταν που την λέξη «φασίστας» την είχατε ψωμοτύρι για να χαρακτηρίσετε τον καθένα που αγωνιζόταν για την πατρίδα, την αξιοκρατία και την δικαιοσύνη».

Επειδή πράγματι οι συνειδήσεις αυτών των ανθρώπων έχουν λιώσει και εξαφανιστεί στα έδρανα των εξουσιών που υπηρέτησαν και υπηρετούν, προσπαθούν πια να διατηρηθούν στις θέσεις τους παίζοντας τα τελευταία τους χαρτιά. Και ένα από αυτά είναι η αποσταθεροποίηση της χώρας. Μέσα από μία εξαιρετικά επικίνδυνη πόλωση που καλλιεργούν, αυτή την φορά όχι μέσω ενός διπόλου κομμάτων εξουσίας, όπως έκαναν μέχρι σήμερα, αλλά μέσω ενός άλλου διπόλου κομμάτων αντεξουσίας, κομμάτων καταστροφής, προσπαθούν να εμφανιστούν ως η εγγύηση της ομαλότητας, ως η μοναδική νουνεχής επιλογή!

Οι χρήσιμοι ηλίθιοι, από δεξιά και από αριστερά του πολιτικού σκηνικού, παίζουν - μάλλον αθέλητα - τον ρόλο για τον οποίο τους ετοίμασαν τόσον καιρό. Η απάντηση στους βρώμικους αυτούς σχεδιασμούς πρέπει και μπορεί να δοθεί μόνον από υγιείς πατριωτικές δυνάμεις, που με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας, μακριά από προσωπικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες και φιλοδοξίες, θα δώσει τις απαντήσεις της με τον τρόπο που απαιτούν οι καιροί και οι περιστάσεις. Και αυτό θα γίνει σύντομα και με πολύ οδυνηρό για τους εξουσιαστές τρόπο...

---

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 2ας Αυγούστου 2013 της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος».Ο Γιάννης Κουριαννίδης είναι εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα» περιφερειάρχης Μακεδονίας - Θράκης  και μέλος του πολιτικού γραφείου του Εθνικού Μετώπου