Είναι παρατηρημένο πλέον Ιστορικά, ότι όποτε ή Ελλάς
βρίσκεται αντιμέτωπη μέ ζωτικά εθνικά προβλήματα, δποτε διακυβεύονται ή
ϋπαρξις και ή άκεραιότης της, τό εσωτερικό της αποσταθεροποιείται, μέ την
δημιουργία ενός νέου μετώπου: του Διχασμού.
Ή σημερινή περίοδος είναι μιά απ’ αυτές. Διακυβεύεται τό αν
ή Κύπρος θά δοθή σάν έπαθλο, μερικώς τώρα, ολικώς αργότερα, στόν Μογγόλο
εισβολέα που «κρατεί τά Στενά και συνορεύει μέ τον Καύκασο»... Διακυβεύεται το
αν ή Κοιτίς του Ελληνισμού, το Αιγαίο, πού μέ 6 αιώνων αίμα και πόνο ξαναγεννήθηκε,
θά εξακολούθηση ,νά είναι το ύγρό πυρ του Ελληνισμού... Διακυβεύεται το άν τδ
προαιώνιο όνειρο των Σλάβων, των απογόνων του Σαμουήλ, του Ντουσάν, του
Σβιατοσλάβου, θά μπορέση επιτέλους νά πραγματοποίηση, ολοκληρωτικά, μέ τήν
βοήθεια απογόνων του Εφιάλτη... Διακυβεύεται το άν οι "Ελληνες θά εξακολουθήσουν νά είναι Έλληνες...