Δασκάλες στον Μακεδονικό Αγώνα

ΒΕΛΙΚΑ ΤΡΑΪΚΟΥ

Φθινόπωρο του 1901. Ο διπλωμάτης στο ελληνικό Προξενείο του Μοναστηρίου, Ίων Δραγούμης, έχει κάνει έκκληση στο «Κέντρο» της Θεσσαλονίκης να του στείλουν ένα ταλαντούχο πρόσωπο για μια πολύ σοβαρή, εχέμυθη και επικίνδυνη αποστολή. Θα αποτελούσε το σύνδεσμο του ελληνικού κομιτάτου ανάμεσα σε Μοναστήρι-Καστορια -Θεσσαλονίκη..Αναρωτιέται ποιον άραγε θα του στείλουν..Μένει βουβός, σαν αντικρύζει μπροστά του τη δεκαοκτάχρονη Βελίκα Τράικου, έτοιμη ν᾿ αναλάβει καθήκοντα.. Παριστάνοντας πότε τη τρελή Τουρκάλα που είναι ξυπόλυτη και φορά κουρέλια και πότε τη φτωχή Βουλγάρα που είναι συνεχώς σκυμμένη και μαζεύει ραδίκια για να τα πουλήσει στα παζάρια των Τούρκων και

Γρηγόρης Σούρλας - Ο Καπετάνιος της Θεσσαλίας - Έτσι σώθηκε η Θεσσαλία 1942-1949

Η Αντίσταση και Δράση του Γρηγόρη Σούρλα όπως αποτυπώνεται στο βιβλίο του συγγραφέα και εκδότη Ιωάννη Γιαννάκενα:“Γρηγόρης Σούρλας - Ο Καπετάνιος της Θεσσαλίας - Έτσι σώθηκε η Θεσσαλία 1942-1949“.

«Ὁ Γρηγόρης Σούρλας γεννήθηκε τό 1909 στό Κάτω Σιατερλί (Δέντρα) Φαρσάλων). Ἡ οἰκογένεια τοῦ Καπετάνιου κατάγονταν ἀπό τό χωριό Ματσούκι Ἰωαννίνων στά Ἀθαμανικά ὄρη.

Ὁ Γρηγόρης Σούρλας στο κλαρί με τούς κλέφτες. Φυγόδικος μέ τόν Γιαγκούλα. Ὁ Σούρλας βρῆκε καταφύγιο στή σπηλιά τοῦ περίφημου λήσταρχου Φώτη Γιαγκούλα, κοντά στό χωριό Μεταξά στά Σέρβια Κοζάνης. Κατόπιν στο κλαρί με τόν Μπόλια. Τελικά παρέδωσε τό κεφάλι τοῦ Μπόλια καί ἔτσι δώθηκε στόν Σούρλα ἀμνηστία.

Μέ τήν κήρυξη τοῦ πολέμου τήν 28η Ὀκτωβρίου 1940, ἐπιστρατεύθηκε στό πυροβολικό καί ὑπηρέτησε στό ἀλβανικό μέτωπο μέχρι τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1941.

ΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ και η διαστρέβλωση των όρων από την σύγχρονη θολοκουλτούρα

Στην εποχή μας όταν πρόκειται νά αναλύσουμε έναν όρο, μία λέξη, ένα νόημα, τό όποιο αναφέρεται στις σχέσεις με συστήματα εξουσίας, πρέπει νά έχουμε πάντα ύπ' όψιν μας όσα έγραφε ό Θουκυδίδης στο τρίτο βιβλίο της ιστορίας του «του Πελοποννησιακού πολέμου» (Γ,82,4), σχετικά με την δράση των τότε ισχυρών: «Και την είωθυΐαν άζίωσιν των ονομάτων ες τα έργα άντηλλαξαν τη δικαιώσει», πού σέ νεοελληνική απόδοση σημαίνει: «Για νά δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων».

"Οπως τότε δηλαδή οί διάφορες πόλεις μέ την πο­λυμήχανη ύπουλότητα των επιθέσεων τους κατήντησαν νά μεταβάλουν αυθαιρέτως την σημασία των λέξε­ων, δια των όποιων δηλοΰνται τά πράγματα, έτσι και σήμερα οί σύγχρονοι κοσμοεξουσιαστές εφαρμόζουν την ανωτέρω «θουκυδίδειον ρήσιν», για την αλλαγή της σημασίας των λέξεων.

Η κόλαση δεν είναι οι άλλοι..

«Ψέγε μηδένα»

Δελφικό παράγγελμα

Τα δελφικά παραγγέλματα ήταν οι πνευματικές υποθήκες που παρέδωσαν στην ανθρωπότητα οι ιερείς του μαντείου των Δελφών και οι επτά Σοφοί της ελληνικής αρχαιότητας. Τα αποφθέγματα τούτα αποτελούσαν ολιγόλογους συμπεριφορικούς κώδικες, που ενδείκνυται να εγκαταστήσει κάθε πολιτισμένος άνθρωπος στον βίο του για να ζει σε αρμονία με τον εαυτό του, την κοινωνία και το περιβάλλον του. Θεωρητική γνώση πάνω σε ζητήματα αρετής, αυτογνωσίας και ευδαιμονίας δεν έχει αντίκρισμα δίχως να συνοδεύεται από πρακτική εφαρμογή.