Χρόνια πριν, τον είχα συναντήσει τότε για πρώτη φορά από κοντά, σε μια περιοδεία στο Ναύπλιο. Μία του φράση μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση και την κρατώ σαν παρακαταθήκη. Την παραθέτω, όπως περίπου τη θυμάμαι:
«Θα ακούσεις πολλούς Έλληνες να βλαστημάνε την ίδια τους τη χώρα. Άλλοι, επειδή ποτέ δεν έμαθαν να την πονάνε. Άλλοι επειδή νομίζουν ότι τους οφείλει κάτι αυτή η χώρα. Άλλοι επειδή είναι ατομιστές και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να αγαπήσει κάτι πολύ μεγαλύτερο. Εσύ ποτέ μην το κάνεις! Ν’ αγαπάς την πατρίδα σου, ακόμα κι αν αυτή σε πονά! Ν’ αγωνίζεσαι γι’ αυτήν, όχι επειδή περιμένεις κάτι να σου ανταποδώσει! Κι όταν χρειαστεί να θυσιάσεις κάτι γι’ αυτήν, να μη διστάζεις να τα δώσεις όλα! Αυτός είναι ο γνήσιος πατριωτισμός! Ο άνθρωπος που δεν αγαπά την πατρίδα του είναι άνθρωπος δίχως σκοπό και δίχως ρίζες!».
Αυτός ήταν ο Πολύδωρος Δάκογλου, ο ηγέτης του σύγχρονου Ελληνικού Εθνικιστικού Κινήματος. Δραγούμης στις ιδέες του, Σωκράτης στη φιλοσοφική του σκέψη, Μεταξάς στην ηγετική του φυσιογνωμία, Λεωνίδας στην διάθεση αυτοθυσίας για την πατρίδα του, Αλέξανδρος στη μαχητικότητά του, Αχιλλέας στους συναγωνιστές και φίλους του.
Κάποτε, όταν αναφέρθηκες στον θάνατό σου που θα ερχόταν, αναπόφευκτα κάποια στιγμή, σου είχα πει ότι με τον θάνατό σου θα πέσουμε κι άλλο και σου θύμισα ένα ποίημα του Χαλίλ Γκιμπράν: Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σε κηδεία και που οι σοφοί του έχουν σιωπήσει από τα χρόνια.
Αλλά εσύ μου απάντησες Παλαμικά: μα θα ξημερώσει μιαν αυγή,
και θα σε καλέσει ο λυτρωμός,
ω Ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα!
Και θ’ ακούσεις τη φωνή του λυτρωτή,
θα γθυθείς της αμαρτίας το ντύμα,
και ξανά κυβερνημένη κι αλαφρή,
θα σαλέψεις σαν τη χλόη, σαν το πουλί,
σαν τον κόρφο το γυναίκειο, σαν το κύμα,
και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
στου Κακού τη σκάλα, –
για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!
Καλό παράδεισο, Αρχηγέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π