Ο Πολύδωρος Δάκογλου μιλάει για το ΕΝΕΚ στον Αλέξανδρο Καρρά

«Οι νεότεροι οφείλουν να σέβονται, να τιμούν και να συμβουλεύονται τους παλαιότερους αγωνιστές του εθνικισμού. Ειδικά όταν μιλάμε για μια προσωπικότητα όπως ο Πολύδωρος Δάκογλου, οφείλουμε εμείς οι νεότεροι να ρωτάμε και να ακούμε με τη μέγιστη προσοχή τον μεστό, φιλοσοφικό και έμπειρο λόγο αυτού του παλαιού αρχηγού. Ο εθνικισμός του ΕΝΕΚ ήταν το υγιέστατο πρότυπο κινήματος που δεν είχε την τύχη που του άξιζε.» Αλέξανδρος Καρράς

Δήμος Μαραθώνα η επόμενη μέρα

 

Γράφει: ο Γεωργακόπουλος Παναγιώτης

 

Αγαπητοί Συμπατριώτες

 Αυτήν την στιγμή η χώρα μαστίζεται από τρία  μεγάλα κακά: τον  covid-19 την οικονομική κρίση και την λαθρομετανάστευση με το τελευταίο να είναι το μεγαλύτερο.

Πότε άλλοτε στην ιστορία του έθνους μας δεν διατρέχαμε τόσο μεγάλο κίνδυνο αφανισμού.

 Αυτήν την στιγμή στον Δήμο Μαραθώνος συντελείται ένα έγκλημα που όμοιο του δεν έχει ξαναδεί το ΕΘΝΟΣ. Ο χώρος όπου διαδραματίστηκ  η  πιο σημαντική μάχη στην ιστορία μάχη που έσωσε τον ελληνικό πολιτισμό και που διαφύλαξε ελεύθερο το πνεύμα όλων των Ελλήνων, κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια νέα ΜΕΚΚΑ, ο ιστορικός Δήμος έχει μετατραπεί σε τζαμί όπου

Η Μάχη των Οχυρών - Οδοιπορικό στο οχυρό Λίσσε

 Από τόν Δημήτρη Α. Κράνη  

Κατά την μετάβαση μου στη Δράμα, επιθυμία μου σφοδρή «παιδιόθεν» ήτανε νά επισκεφθώ και κυρίως νά προσκυνήσω τό πεδίο της μάχης και νά περιδιαβάσω οτήν περιοχή των οχυρών κοντά στο Κ. Νευροκόπι (Λίσσε, Περιθώρι κλπ.)» όπου ό ελληνικός στρατός αντιμετώπισε με απαράμιλλο ηρωισμό, αναχαίτισε και ουσιαστικά νίκησε τις έπιτεθεϊσες υπέρτε­ρες σε αριθμό στρατιωτών, τεθωρακισμέ­να, τεχνικά μέσα, οπλισμό και αεροπορία, γερμανικές δυνάμεις. Τά οχυρά τής Ανα­τολικής Μακεδονίας-Θράκης, ένα τέλεια σχεδιασμένο αμυντικό συγκρότημα, είχα­νε κατασκευασθεί με εξαιρετική επιμέ­λεια, ώστε νά προφυλάξουνε την Ελλάδα άπό μιά έκ βορρά επίθεση άπό τή Βουλ­γαρία και τά Βαλκάνια γενικώτερα. Δεν υπήρχε αρχικά πρόβλεψη αντιμετώπισης μιας γερμανικής επίθεσης, άλλά όταν αύτη εκδηλώθηκε, συμπεριλαμβανόμενη στην επιχείρηση «Μαρίτα», πού ήτανε τό συνθηματικό όνομα τής γερμανικής επί­θεσης στα Βαλκάνια και στήν Ελλάδα, υπό τήν ηγεσία τοϋ Στρατάρχη φόν Λίστ που έδρευε στη Σόφια, οί ελληνικές δυνάμεις άντιμετωπίσανε μέ επιτυχία τον εισβολέα στά οχυρά τής γραμμής I. Με­ταξά.

ΡΟΥΠΕΛ: Τα οχυρά καταλαμβάνονται. ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ (Ταγματάρχης Δουράτσος)

Ο Ιωάννης Μεταξάς

..Με σχέδιο που εκπονήθηκε (1913) από τον διευθυντή της Β' επιτελικής Διεύθυνσης, Αντισυνταγματάρχη τότε Ιωάννη Μεταξά, αποφασίστηκε και άρχισαν τα έργα οχύρωσης της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου.

 Οι εντατικές ενέργειας οχύρωσης της ελληνικής μεθορίου προς τη Βουλγαρία που, όπως προειπώθηκε, άρχισαν το 1939, συνεχίστηκαν με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα της Ελλάδας από την εμπλοκή της στον Ελληνοΐταλικό Πόλεμο ήταν τεράστια, τις παραμονές, του Ελληνογερμανικού πολέμου τα έργα οχύρωσης είχαν σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί.

Τις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου ΙΙολέμου, από το συνολικό μήκος των 497 χιλιομέτρων της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου, η οχυρωμένη τοποθε­σία κάλυπτε τα 215 χιλιόμετρα και περιλάμβανε κυρίως την αμυντική οχυρω­μένη τοποθεσία, που ήταν πια ευρέως γνωστή με το όνομα γραμμή «Μεταξά», από το όνομα του εμπνευστή της, που τώρα ήταν  Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Μόλις διαφάνηκε η γερμανική απειλή, τα οχυρωματικά έργα επεκτάθηκαν και δυτικά από τη λίμνη Δοϊράνη μέχρι την ανατολική όχθη του Αξιού ποταμού, για να εμποδίσουν το πέρασμα διαμέσου της Κοιλάδας του Αξιού, προστατεύοντας έτσι τη Θεσσαλονίκη. Εξαιτίας της πίεσης