Πως θα βγούμε από τη μέγγενη εφαρμογής του Αγγλικού Δικαίου

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας των Άγγλων να οδηγήσουν την χώρα τους έξω από τον έλεγχο της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και της ηγεμονίας των Γερμανών, δημιουργεί για την Ελλάδα μια μοναδική ευκαιρία. Όχι βέβαια την ουτοπική αναφορά περί εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά τη δυνατότητα τροποποίησης σε μια καταστροφικής βασικής δέσμευσης που έχουν αποδεχτεί τα συστημικά κόμματα. Του πλέον απεχθούς όρου που έχουν υπογράψει. Αυτού της εφαρμογής του Αγγλικού Δικαίου για όποια πιθανή διαφωνία ή παρασπονδία, επί της συμφωνία, τυχόν υπάρξει.

Είναι μια παραδοχή λαιμητόμος που επεβλήθη για να μην μπορούμε ούτε να σκεφτούμε την πιθανότητα αντίθεσης στα μέτρα και τις διασφαλίσεις που ζητάνε.

«Ή με τα Μνημόνια ή με τον λαό» Γεννημένος για το σανίδι, μας ταΐζει πριονίδι...

Πώς θα αποκατασταθούν τα εξαϋλωμένα εισοδήματα των Ελλήνων; Ο Τσίπρας  να δίνει ένα σεντ για κάθε καρατσεκαρισμένο ψέμα του

Τώρα που φέρνει ζεστό, αχνιστό κι αριστερό το 4ο Μνημόνιο, ας θυμηθούμε τι έλεγε στην ιστορική ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο του 2014, λίγους μήνες πριν οι... αυταπάτες του διαλυθούν από τα μυστικά θέλγητρα της πλανεύτρας Μέρκελ: «Να κάνουμε πολιτική συνεννόηση για να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα των δανειστών ή την παραμονή στην εξουσία των δυνάμεων που υποθήκευσαν το μέλλον του τόπου δεν περνάει από το μυαλό μας. Δεν θα ήταν συνεννόηση, αλλά παράδοση. Θα ήταν συνενοχή στο έγκλημα. Για εμάς δεν υπάρχουν τέτοια διλήμματα. Για εμάς υπάρχει μια μεγάλη τομή. Ή με τα Μνημόνια και την κρίση ή με τον λαό και τη διέξοδο». 

Σκόπια: Ξεκαθάρισμα λογαριασμών και η ώρα της αλήθειας…

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Είχαμε προβλέψει σχετικά πρόσφατα σε άρθρο για τις εξελίξεις στα Σκόπια («Ο διαμελισμός του σκοπιανού προτεκτοράτου»,υπάρχει εδώ ότι: «το 2017 πιθανότατα θα είναι το έτος λήξης του κράτους των Σκοπίων με την σημερινή του μορφή και κρατική υπόσταση». 

Τα γεγονότα και οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτήν την πρόβλεψη με τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν με την εκλογή του Αλβανού Ταλάτ Τζαφέρι (Talat Xhaferi, ΔΕΝ προφέρεται Ξαφέρι!) ως Προέδρου της Βουλής και την εισβολή εγκαθέτων του Γκρούεφσκι στην αίθουσα, τον τραυματισμό του Τζαφέρι και άλλων τουλάχιστον 100 ατόμων μεταξύ των οποίων 10 βουλευτές της νέας πλειοψηφίας, δημοσιογράφοι και πολίτες.

Η Βελτιόδοξος φύσις του Εθνικισμού

Τά περισσότερα ερωτήματα στά όποια λαμ­βάνουν θέσεις διάφορες ιδεολογίες και φιλο­σοφικά συστήματα αφορούν τήν φύσι των όντων και δυνάμεων πού αποτελούν τό 

Σύμ­παν, τήν προέλευσι και λειτουργία των, κα­θώς καί τήν θέσι καί συμμετοχή του Άνθρώ­που μέσα σ' αυτά.

Μαζί μέ αυτά, όμως, τίθεται καί ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα τό όποιο δίνει, κατά τήν άποψί μας, τόν κεντρικό χαρακτηρισμό τής κάθε Ιδεολογίας. Τό ερώτημα αυτό άφορα τήν προσωπική ψυχική στάσι τού άνθρωπου απέ­ναντι στην προοπτική τόσο τού ιδίου όσο και τού Σύμπαντος εντός τού οποίου υπάρχει.

Δύο τέτοιες στάσεις έχουν δεχθεί οί συμ­βατικές Ιδεολογίες: Πρόκειται γιά τίς αισιό­δοξες καί γιά τίς απαισιόδοξες σχολές.

Ή αίσιόδοξη σχολή (αισιοδοξία) αναμένει τήν έπικράτησι ευτυχών καταστάσεων γιά τόν άνθρωπο καί γενικώτερα τήν ευτυχή κατάληψι της άνθρωπίνης Ιστορίας. Ή φιλοσοφική αισιοδοξία είναι άρρήκτως  συνδεδεμένη τό­σο μέ τήν γραμμική θεώρησι τής ιστορίας, όσο καί μέ τήν προσκόλλησι στον δυϊσμό ε­νός υποκειμενικού καλού καί κακού, απόψεις μέ τίς όποιες ασχοληθήκαμε σέ προηγούμε­να άρθρα μας.