Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πάντοτε οι ίδιοι !

Στο συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Περικλή Γιαννόπουλου ""Εκκλησις προς το Πανελλήνιο Κοινό",μέσα σέ τόσα διδακτικά καί αιωνίως ισχύοντα όπως φαίνεται, σκιαγραφήματα καί αποφθέγματα, υπάρχουν καί τούτες οί γραμμές πού αφορούν στους "τότε ιθύνοντας" καί πού θα μπορούσαν θαυμάσια νά είναι γραμμένες σήμερα Τόσο ίδιοι είναι, τόσο τά ίδια λένε,τόσο τά ίδια κάνουν: 

Ό Ζυγός έπλασε και άπεκρυστάλλωσε τους τρεις Κυριωτάτους, γενικώτατα καί βαθύτατα κυριαρχούντας Πανελληνίους Τύπους που διευθύνουν κατά βάθος την φυλήν, Πρό, Κατά καί Μετά τον Αγώνα, έως τώρα, δίδουν έκτοτε έως τώρα την μορφήν του Πνεύματος καί της ψυχής του  καθ’ ενός καί του συνόλου των-Ελλήνων:

ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΟ

ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ

ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ

Και ό Καλόγερος κατά βάθος είπε: Ο Θεός μας ετιμώρησε Εθνικώς δια τις αμαρτίες μας. Πίστευε. Μην εξετάζης. Νήστευε. Προσεύχου. Φέρνε λάδι, κερί, ψωμί, στάρι και κρασί. Σ' έκλε­ψαν 'Υπομονή. Σ' έδειραν Υπομονή. Σέ ατίμασαν 'Υπομονή. Σε σφά­ζουν 'Υπομονή. Ό Βούλγαρος, ό Ρώσσος, ό Σέρβος, ό Ρουμάνος, ό Άρμένης, είνε ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΟΥ. . . . Μην κουνιέσαι, μη σιέσαι, μη φωνάζεις, μη μιλάς και σ’ ακούσουν οί ΕΥΡΩΠΛΙΟΙ και  σε πουν Α­πολίτιστο Βάρβαρο. Κάθου φρόνημα· βουβαίνου καί προσκυνά τό φράγκο ή Σωτηρία μας είνε ή ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ. Αυτή θά μας δώση τό δίκηο μας, άμα καθόμαστε φρόνημα και ακούμε τις προσταγές της. Ευχαρίστει τό Θεό για ότι έχεις, για ότι είναι, μην άποθυμώση και πάθης χειρότερα.

Και ό "Εμπορος κατά βάθος είνε: Έμείς είμαστε μικροί δέν μπορούμε νά κάμουμε τίποτα. Πρώτα πρέπει νά κάμουμε Χρήματα. Πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε Μεγάλοι και Δυνατοί κι’ έπειτα νά ζητήσουμεν τό δίκιο μας· Πρέπει νά τάχουμε καλά με όλους μας τους εχθρούς. Πως αλλοιώς θά κάμουμε τις δουλειές μας άν τους πολεμάμε και μάς πολεμάνε; Θέλετε δηλαδή να μάς πάρουν κι αυτό πούχουμε;   φ ρ ό ν η σ ι,   φ ρ ό ν η σ ι,   φ ρ ό ν η σ ι.  Κι έπειτα δεν θα  μάς άφήση ή Χριστιανική Ευρώπη νά χαθούμε α; ι α καθόμαστε φρόνημα, όπως μάς προστάζει, θά μάς δώση τό δίκηο μας: Βρέ συ παι­δί για κλείσ' τό μπεζαχτά, γιατ' έρχεται πάλι αυτή η Διακονιάρα. Έ·. Κυρά Πατρίδα! ξέρεις ότι μάς παρασκότισες με τά φούμαρα και τις κλά­ψες σου ολην την ώρα; Παιδί, δός της μια δεκάρα, νά.πάη στό καλό. νά μάς ξεφορτώνεται "Ελα Κυρά, πάρτη καί δίνε του γιατ' έχουμε δουλειά.

Καί ο Δάσκαλος κατά βάθος είνε: 'Η Γλώσσα, ή Γραμματική· Πώς άλλως θά διξομεν εις την Εύρώπην οτι εϊμεθα Απόγονοι; Η Εύκλεια τών Προγόνων. Έπεπτώκαμεν. Τό Έλληνικό Πνεύμα έτίναξε τά κώλα έν Χαιρώνεια. 'Εβαρβαρώθημεν, έτιμωρήθημεν, ότι πολλά ήμαρτήσαμεν Άλλοίμονον, αί πάλαι ποτέ Αχαρναί· νυν. ... Μενίδι. 'Λλλοίμονον οί Περικλείς καί οι Πλάτωνες ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΑΙ... Άλ­λοίμονον, αί ήμεραι εκεϊναι δεν θά επανέλθουν ποτέ. Αί Έπιστημαι, τά Γράμματα, αί Τεχναι έφυγαδευθησαν διά παντός. "Αλλοίμονον. Γλώσσα καί θρησκεία, Θρησκεία καί Γλώσσα ή μόνη άγκυρα κι’ αμάν. Ή μόνις μας 'Ελπίς καί Σωτηρία ή Χριστιανική Ευρώπη· Άχ Άλλοίμο­νον! Παιδί. . . ένα ούζο.

«Δια νά είνε ή Φυλή εις τό Χάλι που είνε, είνε φανερόν ότι Τωρινοί "Ελληνες είστε οί χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ. »

Καί ο Καλόγερος μέ τό Δάσκαλο, βάζοντας τον "Έμπορο στη μέση  πίνουν τό ναργιλέ τους καί παίζουν τό κομπολόγι τους. μωρολογουντες καί μοιρολογουντες τόσους αιώνας, μόνον καί μόνον γιά νά χωνεύουν καί σκοτώνουν την ώρα τους

Μήπως έχει κανείς αντίρρηση; 

Δημοσιεύθηκε στο Εθνικιστικό Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ τεύχος 22 την 1η Σεπτεμβρίου 1976