Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: Ο Ρόζ Δεκέμβρης

Πρίν άπό λίγες ημέρες είχα ενα τηλεφώνημα σπίτι μου. Ήταν ό Διευθυντής του Κομμουνιστικού  Ίδρύματος Ραδιοφώνου Τηλεόρασης  (στά καθ'ήμάς Κ.Ι.Ρ.Τ)

-Φίλε Μιλήσιε, μου είπε, θέλω νά σέ ευχαριστή­σω, διότι χάρις σέ σένα καί την προβολή πού έκανες μέσω της στήλης σου είχε μεγάλη επιτυχία ή εκπομπή της 28ης "Οκτωβρίου. "Ολοι οι συνεργάτες μου στό ΚΙΡΤ καί εγώ προσωπικά, σ' αγαπούμε πάρα πολύ διότι ξέρουμε τά φιλικά σου αισθήματα γιά το ίδρυμα . Γι' αυτό θέλουμε πάλι νά μας βοηθήσης.

Ότι θέλετε,  είπα.   Άλλά τί είναι;

"Ελα καί θά σου πούμε.

Πράγματι επήγα. Μιά νέα εκπομπή ήταν φτιαγμένη. Αφιέρωμα στά Δεκεμβριανά. Παραγωγή της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε (έξωτ), μέ τή βοήθεια του Τάκη Λαμπρία καί του Νομάρχου Αττικής Χαμπίμπη. Τό σενάριο είχε γράφει ένας βαθυστόχαστος συγγρα­φεύς του βουνού, της στάνης, του αγρού, του δάσους, του πολέμου καί της φωτιάς, ό κ.Αβέρωφ. Τον κ.Αβέρωφ, όπως όλοι θάχετε καταλάβη, τόν εκτιμώ πάρα πολύ άπό τότε πού ξεγέλασε τούς άφρονες συνω­μότες φορώντας σμόκιν καί τούς συνέλαβε. Μας έδω­σε έτσι σ' όλους τούς δημοκράτες τήν χαρά νά δούμε επιτέλους τήν κάθαρσι στό στρατό. Ή μουσική της εκπομπής ήταν του Μ.Θεοδωράκη εμπνευσμένη άπό τό νέο μεγάλο έργο "Ό Καραμανλής ή τά τάνκς". Αφηγείτο μέ τόν μεγάλο λυρισμό πού την διακρίνει ή Άννα Συνοδινού καί ή σκηνοθεσία ήταν της γνωστής άπό τήν πρεσβευτική ακαδημία της Μόσχας "ιδιαιτέρας" του έξ ίσου γνωστού  «αντιστασιακού Βλάχου» .

Πρίν δω τήν ταινία είχα μιά συνομιλία μέ τόν συγγραφέα, τόν κ.  Αβέρωφ.

-Ποιος είναι ό τίτλος του έργου, κ. Αβέρωφ;

 -Ό Ρόζ Δεκέμβρης. Ναί, μήν απορείς. Ό Ρόζ Δε­κέμβρης. Άκουσε, φίλε Μιλήσιε, πρέπει κάποτε νά καταλάβωμε ότι τά Δεκεμβριανά καί ό πόλεμος του 46-49 ήταν ιδεολογικές διενέξεις με κάπως περισσό­τερα θέματα του συνηθισμένου.  Γι'αύτό σάν  πρώτο βήμα,  καί επειδή το κόκκινο,  είναι πολύ έντονο χρώμα καί θά διεμαρτύρετο ό κάπταιν-Γιώτης στό Κοινόβούλιο,  απεφάσισα νά απαλύνω κάπως τό χρώμα  καί τόκανα ρόζ.   Εντάσσεται  βλέπεις κι' αύτό στίς συμ­φωνίες τοϋ  Ελσίνκι γιά περισσότερη ύφεσι. Νά για­τί τό ώνόμασα Ρόζ Δεκέμβρη.

"Ομολογώ,  κ. Άβέρωφ,  ότι μένω άφωνος μπροστά στην επιχειρηματολογία σας καί υποκλίνομαι  στην πνευματικότητα των ανθρώπων της Νέας Δημοκρατίας  . "Εχω όμως μία απορία. Μήπως τό ρόζ, έχει  καμμία σχέσι με τη " Ρόζα τή ναζιάρα" της Μοσχολιοϋ η τη "Ροζαλία" τών παραμυθιών ;

Δέν καταλαβαίνω γιατί ό κ. Άβέρωφ, μέ άγριοκύτταζε όταν είπα τίς τελευταίες λέξεις.

-"Οχι, μοϋ είπε ξερά,  καί άπεμακρύνθη  . Καιρός,  όμως, είναι,  νά σας διηγηθώ τό έργο.

"Δεκέμβρης 1944.  Ό Ροζ Δεκέμβρης της  Ελληνικής Ιστορίας.    Οι Γερμανοί,  κυνηγημένοι άπό τόν Άρη Βελουχιώτη καί τον καπετάν-Γιώτη έχουν φύγει άπό την  Ελλάδα (Στό σημείο αυτό Χορωδία τραγουδά: Εμ­πρός ΕΛΑΣ-ΕΛΑΣ για τήν  Ελλάδα). "Ομως, οί άντιδραστικές δυνάμεις τού Κέντρου καί της Δεξιάς,  μέ τίς φασιστικές διαθέσεις καιροφυλακτούν. Στό διά­στημα της τετράχρονης κατοχής,  τά στρατεύματα τοϋ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δέν έχουν κατορθώσει νά τίς συντρίψουν . "Ετσι έμειναν μόνο στό ξεκαθάρισμα τοϋ φασιστικού Συντάγματος 5/421  του άρχιφασίστα συνταγματάρχη Ψαρρού,  πού όπως αποκαλύπτεται τώρα άπό το Κ.Ι.Ρ.Τ γιά πρώτη φορά,  ετοίμαζε πραξικόπημα γιά τίς...21 Απριλίου 1947.

"Ολα λοιπόν δείχνουν ότι θά ξεσπάση ή μπόρα. Καί πράγματι ξεσπά ένας μεγάλος  ιδεολογικός πό λεμος. Παλεύουν οί  ιδέες της αντίδρασης των ξένων καί  ντόπιων μονοπωλίων καί οί προοδευτικές κομμού­νιστικές δυνάμεις του τόπου μας, της

Βουλγαρίας , της Γιουγκοσλαυΐας, της Αλβανίας καί της Ρωσίας.

Ο αγώνας στην άρχή, φαίνεται ότι κλίνει προς τό μέρος των συντρόφων αγωνιστών. "Ομως, τότε, η CΙΑ τό Πεντάγωνο, τό ΝΑΤΟ, τά μονοπώλια καί ό στρατη­γός Άμίν, στέλνουν πράκτορες τους καί οργανώνουν τό φασιστικό Σύνταγμα Μακρυγιάννη, μολύνοντας καί τό όνομα του Συντρόφου αγωνιστή Μακρυγιάννη, πού τόσο πολύ αγωνίστηκε κατά των μονοπωλίων των κοτζαμπάσηδων. Τό φασιστικό αυτό Σύνταγμα νικά τε­λικώς καί υποδουλώνει την Ελλάδα (Ή χορωδία τρα­γουδά τό τραγούδι του Γ.Κοινούση 'Αμερική- 'Αμερική) .

Ή νίκη του, όμως , είναι μικρή. Μετά τό Ρόζ Δε­κέμβρη, οι σύντροφοι αγωνιστές παίρνουν τά όπλα , καί ανοίγουν νέες ρόζ εποχές γιά την  Ελλάδα.... Ηγούνται ο αρχιστράτηγος Γιώτης καί ό στρατηγός "Αρης Βελουχιώτης,  πού τόσο πολύ ήταν αγαπητός στόν εμπνευσμένο δημοκράτη Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Τις επιχειρήσεις διευθύνει ό σύντροφος λαός της μαμάς Ρωσίας.   Ό ιδεολογικός νέος αυτός αγώνας προσφέρει καί μίαν νέαν ανεκτίμητη έφεύρεσι στις πολεμι­κές βιομηχανίες:  Τό κονσερβοκούτι. Η αθώα μικρή κονσερβούλα, στά χέρια καλλιτεχνών του είδους

γί­νεται  ιδεολογικό όπλο,  γιά τήν "κάθαρση"    τών πο­λιτικών αντιπάλων.    Μεγάλες επιτυχίες του συντρο­φικού στρατού ή "κάθαρση" τών φασιστικών περιοχών της Φλωρίνης,  του Φενεού. του Μελιγαλά, της Καρδίτσας,  του Καρπενησίου,  της Ναούσης    καί άλλων πού στάθηκαν όμως, λίγες γιά τήν ολοκληρωτική έπικράτησι.  (Ή χορωδία τραγουδά τό Κάντο Χενεράλ).

Νέοι  όμως,  φασίστες πράκτορες τών  Αμερικάνων καί της Ουγκάντα δέν άφησαν τόν συντροφικό στρατό, νά ολοκλήρωση τήν ιδεολογική του κάθαρση. Άπό τήν ύποδούλωσι γλύτωσαν μόνον 28.000 παιδιά πού ό συν­τροφικός στρατός, άπό φιλευσπλαχνία, ώδήγησε στόν Παράδεισο τών κομμουνιστικών χωρών.

"Σύντροφοι  της Ελλάδας,  ενωθείτε γιά νέους Ρόζ αγώνες" 

 

Νίκος Μιλήσιος

το χρονογράφημα του Νίκου Μιλήσιου δημοσιεύθηκε στο Εθνικιστικό περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ τεύχος 4  της 1ης Δεκεμβρίου του 1975