Ε και;

γράφει ο Ζαφείρης

Εχθές, τελευταία μέρα του μήνα, αναρτήσαμε μια παλαιότερη δημοσίευση από το Αγωνιστικό ημερολόγιο του εθνικιστικού Κινήματος που είχε να κάνει με την ανακίνηση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος και την συνέχεια του Αγώνος. Μάλιστα, υπήρχε και η αφίσα για την Βόρειο Ήπειρο από την ΕΝΕΠ. Σε κάποια κοινοποίηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένα παλικάρι σχολιάζοντας αναρωτήθηκε: Ε και; Και σε δεύτερη απορία του: Που πήγαν τα στελέχη που αποφοίτησαν από την Σχολή Στελεχών. Στο δεύτερο θα απαντήσω μέσα από το ιστολόγιο, πως μετά από 40 χρόνια, εγώ που ήμουν ο μικρότερος στο ΕΝΕΚ σήμερα είμαι στα 55. Πολλοί έφυγαν από την ζωή, άλλοι χάθηκαν, αλλά είμαι περήφανος που με πολλούς από αυτούς συνεχίζουμε τον Αγώνα σαν να μην πέρασε μια μέρα, μέσα από άλλα μετερίζια, επιβεβαιώνοντας πως ο εθνικιστής έχει μέσα του ενέργεια και είναι αγωνιστής.
Όπως αναφέρεται στην Ιδεολογία μας, στο 450 σελίδων βιβλίο στο μανιφέστο μας, στην σκιαγράφηση του Εθνικιστή  πως « Γι’ αυτόν ή ζωή δεν είναι τό πέρασμα άπό τήν γέννηση στόν θά­νατο, μά ενας στίβος πού πρέπει νά άγωνισθή σκληρά, νά παλέψει και νά τόν κατακτήσει. Καταξίωση της υπάρξεως του είναι ό αγώνας. Ό καθημερινός, επίπονος, κουραστικός αγώνας πού χαρακτηρίζει τόν ήρωϊκό τρόπο ζωής και τήν επιλογή του δύσκολου δρόμου. »
Στο πρώτο ερώτημα όμως ήρθε ένα σχόλιο από έναν φίλο αναγνώστη να δώσει απαντήσεις σε αυτό το...Ε και; 
Το δημοσιεύω ως έχει: 

Πράγματι...Σαν παλαιος Κατωπατησιωτης (περιοχή σταθμού Κ.Π,σινε"Όσκαρ") θυμάμαι ότι εκείνα τα χρόνια κυριαρχουσε η αριστερά σε όλες τις τις εκφανσεις.
Ουτε εγώ είχα μείνει ανεπηρεαστος από αυτες τις ιδέες.Σημερα και ως δεξιός εθνικιστης εδώ και πολλά χρόνια (απογοητευμένος πλήρως από την Χ.Α την οποία υποστηριζα εδώ και πολλά χρόνια, προ της εκλογικης επιτυχίας της). Θυμάμαι λοιπόν ως πιτσιρικάς πλανημενος λόγω της αριστερης ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ προπαγάνδας εκείνων των ετών και σεκλιμα τρομοκρατίας εις βάρος των εθνικιστων να στεκομαι μπροστά σε μια αφίσα του θρυλικού ΕΝΕΚ "Οι γορδιοι δεσμοι..."και να νοιώθω παράξενα:

Σήμερα στα 52 μου σκέφτομαι ότιεκεινη την στιγμή είχα το πρώτο εθνικιστικο μου σκιρτημα. Παρεμεινα χρόνια αρκετά ακόμη δεσμιος παρακμιακων ιδεολογιων, ανακατωμενες με ναρκωτικά, όμως μετά από εκείνη την αφίσα άρχισα να μελετω τον εχθρό(εθνικισμος)και τελικά προσχωρησα σε αυτόν! Το ΕΝΕΚ δεν υπήρχε όμως πλέον.Το κίνημα εκείνο που εδιδαξε τον ΕΛΛΗΝΟΤΡΟΠΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ. Οσο για την ΕΝΕΠ θυμάμαι καλά συνθήματα στους τοίχους κοντά στο 18ο Γυμνάσιο. 

Εχοντας μελετήσει σε βάθος την ιστορία του εθνικιστικου χώρου και ερχομενος και σε επαφή με παλιούς έχω να πω: Δόξα και Τιμή στους άντρες και τις γυναίκες που είχαν ταχθει στην εθνικιστικη ιδέα εκείνα τα δύσκολα χρόνια!Να θυμόμαστε πάντοτε εκείνους που έφυγαν,προσωπικά έκλαψα πολύ στο άκουσμα της απώλειας του αειμνήστου Σχοινα...Το ΚΙΝΗΜΑ,η ΕΝΕΠ,το ΕΝΕΚ,θέλουμε ένα η και άλλα βιβλία για τότε,δεν μας φτάνουν συναγωνιστες του Κ.Π όσα έχετε δημοσιεύσει στο παρόν μπλογκ. Πολυδωρε Δακογλου και όλοι εσείς που πρωτοστατησατε τότε θέλουμε κάτι να μείνει σε έντυπη μορφή να θυμίζει...

ΥΓ:Ακόμα ακούω τα φρικια της εποχής να λένε μετά από επίθεση στην τοπική Αχαρνών του ΕΝΕΚ να λένε"Μαλακα δεν τους κάνεις καλά εύκολα αυτούς,Μετράνε!" 

Mike Skarpathiotis