Χτίσαμε ένα κάστρο.

Ένα κάστρο σ άγριο ξάγναντο καταντικρύ στους εχθρούς μας .Κι ανεμίσαμε περήφανα τα λάβαρα μας και πολεμούσαμε τους εχθρούς που λυμαίνονταν χρόνια την χώρα .

Και τάδαν όλα αυτά οι γείτονες και οι φίλοι μας ,που φοβισμένοι από τους εχθρούς πίσω μας καρτερούσαν την νίκη μας να εκμεταλλευτούν και βρήκαν τον ρουφιάνο του κάστρου και μπήκαν βράδυ και ανέβηκαν στις ντάπιες που πήραν τα πολύπλοκα όπλα μας και μπήκαν στου φρουρίου τις αποθήκες και τ’ απόκρυφα μέρη.

Πρωί σηκωθήκαμε και είδαμε την προδοσία.
Και είδαμε τις ντάπιες γεμάτες ξένους για μας στην όψη ανθρώπους και είδαμε τις αποθήκες άδειες .

Και φωνάξαμε τον λαό και του είπαμε τι έγινε και φύγαμε μακριά σε ένα άλλο ξάγναντο σ’ απότομη κορφή ,πιο κοντά στους εχθρούς μας κι αρχίσαμε  ξανά τον πόλεμο ενάντια σ’ αυτούς και τους ξαναματώσαμε.

Και οι χθεσινοί μας φίλοι μείναν να γυρνάνε μέσα στα ερείπια, μιας και δεν ξέρανε ούτε ότι το κάστρο τόχαμε χτίσει με τα πόδια μας ,τα χέρια μας τα σώματά μας, την ψυχή μας ,το μυαλό μας ,τον δυναμισμό μας ,την μυστική μας τέχνη ,γιατί δεν ξέρανε ,ούτε είχαν την διάθεση  να χειρισθούν τα πολύπλοκα όπλα  πούχαμε μηχανευθεί ενάντια στον εχθρό .

Και μείνανε να φυλάνε τις σπασμένες καστρόπορτες ,τις μισογκρεμισμένες ντάπιες ,τα ριγμένα τείχια ,τις γκρεμισμένες αποθήκες .Και γίνανε κακοί , πληρωμένοι φύλακες των ενδόξων αρχαιοτήτων μας .

Μα εμείς στο νέο μας κάστρο βάλαμε πολλούς νέους δοκιμασμένους φίλους και πιο πολύ ακόμα λαό και πολεμάμε και πολεμάμε και νικάμε κάθε μέρα τους εχθρούς μας .Γιατί εμείς είμαστε η ΔΥΝΑΜΙΣ.

Παύτε πια να μένετε κοντά στο κάστρο θαυμαστές της ιστορίας του .

Πάνω στους τοίχους και στις ρημαγμένες αποθήκες στοίχειωσε ο προδότης και θα πέσει επάνω σας να σας πλακώσει .Εμπρός όλοι μαζί ελάτε , ελάτε στα καινούργια μετερίζια ,τα καινούργια ταμπούρια να πολεμήσουμε τους εχθρούς μας .

Γιατί εκεί που είστε έγινε κάποτε πόλεμος ενώ εδώ που είμαστε ..συνεχίζεται ο πόλεμος