Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Δύο φράσεις, ολόκληρη η αιωνιότητα

                                                                    Του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ
 
                                                              
Η Ελληνική γραμματεία είναι η βάση για τη γνώση και τη διάγνωση της πορείας του ανθρώπινου γένους ιστορικά και πολιτιστικά. Αναμφίβολο όχι δια δόγματος αλλά με επιστημονική διαπίστωση, βάζοντας το χέρι μας στο αποτύπωμα των καρφιών πού ο Ελληνικός πολιτισμός άφησε κάτω από το φώς της φιλοσοφίας και όχι μέσα από παγανιστικές θεωρίες και δοξασίες. Υπάρχουν δύο φράσεις του
Τραγωδού-ποιητή Σοφοκλή πού σηκώνονται οι τρίχες του πολιτικού και θρησκευτικού κατεστημένου ανά τους αιώνες από την ώρα της γραφής τους μέχρι σήμερα. Αφορούν την στιχομυθία του Βασιλιά Κρέοντα με τον Μάντη Τειρεσία στην Αντιγόνη, στους στίχους 1055 και 1056. Στον πρώτο στίχο μιλάει ο Κρέων προς τον Τειρεσία και του λέει: Το μαντικόν γαρ παν φιλάργυρον γένος=οι
παπάδες είστε όλοι φιλάργυροι. Ο μάντης Τειρεσίας απαντάει προς τον Κρέοντα: Το δε γε τυράννων αισχροκέρδειαν φιλεί=Η δε γεννιά των Βασιλιάδων αγαπάει την αισχροκέρδεια. Δύο φράσεις σταθμός της ανθρωπότητας στην απόλυτη περιγραφή της φύσης της εξουσίας. Μέσα σε δύο εύστοχες και
ανεπανάληπτες φράσεις μπορεί κανείς να διακρίνει εμπρός του ανάγλυφα τις ψυχές των ταγων της θρησκείας και τις ποταπές αδυναμίες της πολιτικης εξουσίας. Στη μία ο Βασιλιάς κατακεραυνώνει τον Παπά και στην δεύτερη ο Παπάς ξεγυμνώνει τον Βασιλιά. ‘’το μαντικόν γαρ παν φιλάργυρον γένος—Το δε γε τυράννων αισχροκέρδειαν φιλεί. Στο σχολείο δεν τις ακούσαμε αυτές τις φράσεις ποτέ, δεν φθάσαμε εκεί στον στίχο 1055 γιατί προείχαν η ορθογραφία και τά απαρέμφατα. Χρήσιμα, δεν λέω, πιο χρήσιμες όμως οι αναλύσεις της έννοιας της εξουσίας και των σκοπών της, η ανάδειξη των αδυναμιών αυτών πού φέρονται σαν προστάτες ενώ ο Σοφοκλής τους ξεγυμνώνει και τους
δύο μέσα σε λίγες λέξεις που περιέχουν τη σοφία αιώνων ελληνικού πολιτισμού και διαφωτισμού. Δεν είναι λοιπόν παράξενο πως από τις 96 τραγωδίες του Σοφοκλή κυκλοφορούν και διδάσκονται λειψές μόνον οι 7, ενώ καταπως λένε, οι υπόλοιπες 89 είναι θαμένες βαθιά στα υπόγεια του Βατικανού. Οποιος τολμήσει να ανασύρει από τά υγρές και σκοτεινές κατακόμβες του Αγίου Πέτρου το αιώνιο φώς των Ελλήνων…..θα φάει ξυλαράκι μέχρις αιμοπτύσεως. Ο Ελληνικός πολιτισμός αποτελεί τον πρώτο και αμεσότερο κίνδυνο για την κάθε είδους εξουσία και τις σκοτεινές προθέσεις της.
Καθίστε φρόνιμα γιατί ο καλός θεούλης θα σας βάλει πιπέρι στο στόμα  άμα βλασφημείτε τά θεία και τους θείους. Ακου να λένε οι Ελληνες πως το μαντικόν γαρ πάν φιλάργυρον γένος. Μα καλά, τι θα πή πάν, δεν εξαιρούν κανέναν παπά? Βλάσφημος τύπος αυτός ο Σοφοκλής, άκου βρισιά
στους ακούραστους ιερείς και τις παπαδιές. Πού ακούστηκαν τέτοια πράγματα. Βρέ ούστ από κεί παλιοέλληνες πού μου κουνιέστε και λυγιέστε σαν φλώρια! Αντί να διαβάσετε και να αποστηθίσετε τι είπε ο Απόστολος Παύλος πού κάθεστε και διαβάζετε Πρωταγόρα και Επίκουρο. Ντροπή σας. Εν πάση περιπτώσει, αυτό θα μπορούσαμε να το φάμε, δεν πειράζει, με λίγη μουστάρδα  θα γλίστραγε στον οισοφάγο, αλλά να αμφισβητείτε και τον Γερμανό οικονομολόγο Κάρλ Μάρξ παραπάει. Είναι υπερβολή. Είστε γομάρια, ναι, γομάρια ξεκαπίστρωτα. Deutschland uber alles. Toυ Joseph Haydn. Όχι, δεν μπορώ να πώ, σαν συνθέτης ο συγκεκριμένος μουσουργός πήγαινε γάντι στον Αδόλφο Χίτλερ τον Α! τον ημιμουστακοφορό. Διακρίνω πως κάποιοι από σας δεν είστε ούτε φιλοισραηλίτες ούτε προοδευτικοί φιλογερμανοί, μα τι στο διάολο θέλετε, τον Σοφοκλή και την Αντιγόνη του; Πρίτς, δεν σφάξαμε ακόμα, περιμένετε να γυρίσουμε από το εκδοροσφαγείο της ανθρωπότητας και μετά θα κουβεντιάσουμε για τους Έλληνες φιλοσόφους. Θα τους περιποιηθούμε κατάλληλα, καλοί είμαστε εμείς. Αα...ακούς εκεί!
Αμα διαβάσεις Ελληνική γραμματεία θα καταργήσεις τά σφαγεία, κι εμείς από τά σφαγεία κονομάμε κρέας, δέρματα, εντόσθια, μοσχαροκεφαλές, πατσαδάκι, σκελετωμένα παιδάκια από την Αιθιοπία κατάλληλα για πειραματόζωα στην προσπάθεια των εργαστηρίων ενδυνάμωσης του Aids. Αυτοί, οι Έλληνες ,μπορεί να είναι και χορτοφάγοι. Τη βάψαμε ολόμαυρη την πλερέζα, τον κλάψαμε το μακαρίτη. Ρε σύ, έτσι που το πάνε οι Έλληνες μπορεί να χορτάσουνε και τά παιδιά της Αφρικής, να υπάρξει δικαιοσύνη και πρόνοια ακόμη και στη Μαδαγασκάρη. Χριστός κι Απόστολος! Κάντε ένα πετυχημένο ευχέλαιο, διαβάστε τους και το Κεφάλαιο του Μάρξ περί υπεραξίας της εργασίας  και βάλτε τους από πάνω μια κουβερτούλα για να μην κρυώσουν. Μόλις τους πάρει ο ύπνος πάρτε τους μεγάλους Τραγικούς ποιητές και βάλτε τους όλους στο εικοστό έβδομο υπόγειο της Αγίας έδρας. Ετσι αγιάζουν οι έδρες. Μετά ηρεμίστε και ξεκουραστείτε. Η πείνα θα συνεχιστεί και η δίψα θα κάψει λαρύγγια και φάρυγγες. Μά το Δία, μακριά από τά ανθρώπινα μυαλά ο Αριστοτέλης και ο Δημόκριτος, θα μας κάνουν μεγάλη ζημιά, σας το λέω. Και επί πλέον λένε για κάποιον Αισχύλο. Ακου όνομα, άκου ρέ για να φρίξης. Αισχύλος, να τον έλεγαν Μήτσο να πώ. Εμένα μου ακούγεται σαν σκύλος, και μάλλον έτσι θα είναι, αυτός δαγκώνει άσχημα παπάδες και φιλογερμανούς Μαρξιστές. Σας το ξαναλέω, οι Έλληνες είναι άπιστα σκυλιά, δεν ξέρεις, κάποια μέρα μπορεί να ξαναεμφανίσουν τις αλήθειες του Θεϊκού Πλάτωνα όπως τον αποκαλούσε ο Βολταίρος και τότε θα εξαφανισθούν καλιμαύχια και προοδευτικοί Μαρξιστές. Το νού σας, να φυλάτε καλά όχι Θερμοπύλες, αλλά τις πύλες του ΄Αδη κοντά στον Αχέροντα. Είναι ύπουλος λαός οι Έλληνες, επικίνδυνοι, να το ξέρετε. Καραδοκούν με τον ήλιο στην ψυχή , μπορεί να ξαναφέρουν το φώς στη γή. Αντε μην πάθουμε τίποτα εγκαύματα δεκάτου πέμπτου βαθμού κι εμείς και η Βασίλισσα της Αγγλίας. Μορφωμένη κυρία.
Το χρυσάφι στό σκοτάδι έχει περισσότερη αξία. Στο φώς διαπρέπουν με τη λάμψη τους οι διαιώνιες ιδέες, κι εμείς, οι λάτρεις της υποταγής και του τρόμου το μόνο πού πρέπει να φοβόμαστε είναι το φώς του Παρθενώνα, της Επιδαύρου και των Δελφών. Εκεί σκαλώνει η δουλειά. Εκεί, σ αυτά τα μαρμάρινα σκαλοπάτια σκαλώνει το μεγάλο τακούνι εκείνων των κοντοπίθαρων πού θέλουν να πάρουν μπόϊ αυξάνοντας τη σόλα των παπουτσιών τους. Αλλά βλέπεις, το χρυσάφι, δεν δίνει ανάστημα, το βάρος αυξάνει, το ζών βάρος.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π