H αποκαλυπτική συνέντευξη του Ζαν Μαρί Λεπέν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Είσθε ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου και ίσως το κόμμα σας να αναδειχθεί πρώτη πολιτική δύναμη στην Γαλλία. Ποιος πιστεύετε πως είναι ο λόγος γι αυτή την επιτυχία;

Εγώ πιστεύω πως το Εθνικό Μέτωπο είναι κατά κύριο λόγο ένας τόπος σύγκλισης των πατριωτών. Και έχουμε ανάγκη από την πατρίδα, η οποία άρχισε να διαλύεται σιγά-σιγά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και βρέθηκε αντιμέτωπη με τις απειλές, που επικρέμονται, για την ταυτότητά μας, την ασφάλεια και τις ελευθερίες μας. Κατά συνέπεια, οι Γάλλοι βρέθηκαν στην ανάγκη να αγωνίζονται ακόμη για την άμυνα του έθνους τους, τολμώ να πω...

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιταλία, αλλά και στην Γαλλία, σοβεί μία κρίση, μία βαθιά κρίση. Θα ήθελα την γνώμη σας για τα αίτια της κρίσης αυτής.
Κοιτάξτε. Αποδίδουμε πολλές από τις δυσκολίες στην κρίση. Εγώ είμαι της γνώμης πως μεγάλο τμήμα αυτής της κρίσης οφείλεται στην ΕΕ. Θεωρώ πως τα έθνη υπέκυψαν στην πλάνη ότι αρκούσε να συνενωθούν, προκειμένου κάποιος άλλος να κάνει την δουλειά για λογαριασμό τους. Διότι το κάθε έθνος, όταν βρίσκεται αντιμέτωπο με τον εαυτό του, είναι υποχρεωμένο να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, το ίδιο του το πεπρωμένο.
Και αυτή η συνταγή της ΕΕ κατάντησε όλο και περισσότερο γραφειοκρατική και φυσιολογικά όλο και περισσότερο έτεινε προς αυτό που οι παλαιότεροι περιέγραφαν, ως γκρίζα, μορφή ολοκληρωτισμού και μορφή δικτατορίας. Αυτό είναι κάτι μισητό, διότι πρόκειται για μία δικτατορία της ομοιομορφίας. Υπάρχει και ένα γαλλικό ρητό που λέει ότι «η ανία δεν αφαιρεί ούτε μέρα από την ομοιομορφία» και αυτή η βούληση, όλα να ρυθμίζονται, όλα να εντάσσονται στον ίδιο κανονισμό, ενέχει κάτι το τρομακτικό.

Εάν μου επιτρέπετε, να σας πω, ότι μετά τον πόλεμο ήμουν πολύ (φιλο)ευρωπαϊστής. Κατά την διάρκεια του πολέμου ήμουν έφηβος και ήμουν ο πρώτος, πιστεύω, που ξεκίνησε μία ανθρωπιστική εκστρατεία υπέρ της Ολλανδίας. Το 1953 είχαν σημειωθεί φοβερές πλημμύρες στην Ολλανδία, είχε εισβάλει η θάλασσα στην στεριά και ήμουν εγώ με άλλους περίπου 40 Γάλλους φοιτητές που περάσαμε τρεις εβδομάδες στους υδατοφράκτες, όχι βέβαια με την ελπίδα να σώσουμε την Ολλανδία, αλλά για να κάνουμε μία χειρονομία που είχε την έννοια ότι και εμείς νιώθουμε σαν μία επίθεση εναντίον ημών των ιδίων την θεομηνία, που έπληξε μία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Στην συνέχεια, απογοητεύθηκα από αυτήν την Ευρώπη, διαβάζοντας βιβλία, όπως αυτά των Κουντενόφ, Καλερί και Μονέ, όχι μόνο διαβάζοντας, αλλά και ψηφίζοντας κατά της Συνθήκης της Ρώμης. Ήμουν τότε βουλευτής και ψήφισα κατά της Συνθήκης, διότι οι Καλερί και Μονέ έλεγαν πως αυτή είναι η πρώτη πράξη για να οδηγηθούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, κατ’ εικόνα και ομοίωση των ΗΠΑ. Όμως, εγώ θεωρούσα την ιδέα αυτή τρελή και εγκληματική, διότι δεν έβλεπα να υπάρχει απολύτως τίποτε κοινό μεταξύ της Φλόριδας και της Ιταλίας, του Κονέκτικατ και του Βελγίου και αυτή η βούληση να ισοπεδωθούν, κατά κάποιον τρόπο, οι παλαιοί πολιτισμοί μας. Φυσικά, στάθηκα ιδιαίτερα πολέμιος εναντίον αυτού, όμως επίσης πίστευα και στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Εξελέγην και υπηρέτησα ως ευρωβουλευτής για περισσότερα από 30 χρόνια. Μπόρεσα να δω το «τέρας» σε λειτουργία και μπόρεσα να διαπιστώσω ότι δεν είναι δυνατό να επιτύχουμε την εθνική μας κυριαρχία εάν δεν έχουμε τις δυνατότητες να εξασφαλίσουμε την ταυτότητα, την ασφάλεια και τις ελευθερίες μας. Ιδιαίτερα εμείς οι ίδιοι, εντός των δικών μας συνόρων, τόσο στον οικονομικό τομέα, όσο και στο θέμα της μαζικής μετανάστευσης, ένα φαινόμενο προηγουμένως παντελώς άγνωστο στην παγκόσμια ιστορία και το οποίο είναι απόρροια της ιλιγγιώδους αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, που έφθασε στα 7 δισεκατ. σε διάστημα ενάμιση αιώνα.

Κύριε πρόεδρε, υπάρχει εντούτοις και ο γερμανικός παράγοντας. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο υπ’ αριθμ. ένας παράγοντας πίσω από την κρίση στην Ευρώπη, είναι η κυρία Μέρκελ...
Ναι, είναι βέβαιο... Ό,τι ο Χίτλερ είχε ονειρευτεί, η κυρία Μέρκελ το πραγματοποιεί. Ξέρετε, το όραμα της Μεγάλης Ευρώπης υπήρχε ήδη στον Χίτλερ και είναι βέβαιον πως το ειδικό βάρος του γερμανικού πληθυσμού, που αριθμεί 80 εκατ. κατοίκους, διαδραματίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο, αν και αυτό είναι φαινομενικό.
Ξέρετε, εγώ τονίζω στο ακροατήριό μου την σοβαρότητα της σημασίας του παγκόσμιου δημογραφικού φαινομένου από την μία ως μία δυσθεώρητη έκρηξη και από την άλλη ως προς την ύφεση. Ιδίως για το κομμάτι που εγώ το ορίζω ως «βορεινή Ευρώπη», εκτείνεται από την Βρέστη έως το Βλαδιβοστόκ, και υπακούει στην αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Εάν δεν υπάρξει σε κάποιο δεδομένο σημείο ένας έλεγχος, το ένα θα «αδειάσει» στο άλλο αναπόφευκτα και με βάση τον ίδιο νόμο η Δημοκρατία θα ελαττωθεί και θα υπάρξει δουλεία του ενός λαού στον άλλον...

Το Εθνικό Μέτωπο και η επικεφαλής του - και κόρη σας - Μαρίν Λεπέν, τάσσονται κατά της Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Γιατί;
Ναι. Είμαστε εναντίον αυτής της έκφρασης της Ευρώπης, γιατί το κοινό νόμισμα, το ευρώ, δημιουργήθηκε ως προάγγελος που θα εξανάγκαζε τα κράτη-μέλη να επιβάλουν την πολιτική ένωση της Ευρώπης, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι η συνέπεια μίας ήδη δημιουργημένης πολιτικής ένωσης της Ευρώπης που έχει ένα κοινό νόμισμα. Γι’ αυτό τον λόγο δεν είμαστε εχθρικοί στο κοινό νόμισμα, αλλά είμαστε εχθρικοί στο μοναδικό, ενιαίο, νόμισμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον θέλουμε να μπει τέλος στην εμπειρία του ευρώ και επιθυμούμε να το κάνουμε με συντονισμένο τρόπο και με τις άλλες χώρες, διότι εάν δεν το κάνουμε το ευρώ θα καταρρεύσει.

Εκείνη την στιγμή θα δημιουργηθεί ένα χάος, μία γενικευμένη αναστάτωση, καθώς εμείς ήδη είμαστε στο επίκεντρο της γεωστρατηγικής προσοχής των ΗΠΑ, αφού έχουμε ήδη διαπιστώσει πως οι ΗΠΑ σε κάθε τομέα τάσσονται υπέρ της ιδέας μίας καλής Ευρώπης, την οποία για δημοκρατικούς λόγους μεταφέρουν σε χώρες, όπου δεν υπάρχει μία εναλλακτική λύση, ή σε αυτές που έχουν απολυταρχικές κυβερνήσεις, ή όπου επικρατεί χάος. Και έτσι, ανατρέπουν τις απολυταρχικές κυβερνήσεις.

Aυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά την μαζική μετανάστευση που μας έρχεται από την Αφρική, διότι με τις συμφωνίες που είχαμε προηγουμένως με πολλές από αυτές τις χώρες (όπως με τον Καντάφι) υπήρχε ένα «φράγμα», ένα φίλτρο, που δεν υπάρχει πλέον και υποδεχόμαστε με άμεσο τρόπο τα μεταναστευτικά κύματα. Καθώς υπακούμε στην ιδεολογία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να το αφήσουμε να γίνει.
Και εγώ, στους αντιπάλους μας, συγκρίνω την κατάσταση αυτή με ένα διαμέρισμα, που έχει ορθάνοικτες τις πόρτες και τα παράθυρα, όπου ο καθένας μπορεί να μπει και να καθίσει στο τραπέζι τους και να κοιμηθεί στο κρεβάτι τους. Αυτό δεν θα το δέχονταν επ’ ουδενί γι τον εαυτό τους. Το δέχονται, όμως, για τους άλλους. Ξέρετε, ο πατριωτισμός είναι ένα συναίσθημα πολύ κοντινό στην ορθή λογική. Το γνωρίζουμε αυτό χιλιάδες χρόνια τώρα.

Θα ήθελα να μιλήσουμε για την Ελλάδα. Γνωρίζετε πως στην Ελλάδα έχουμε το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Θα ήθελα την γνώμη σας αναφορικά με το κόμμα αυτό. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία εγκληματική οργάνωση. Εσείς, τι πιστεύετε;
Στις καταστάσεις κρίσης, και ιδίως όταν αυτές επιδεινώνονται, αναδύονται κάποιες πολύ σκληρές συνέπειες. Και μάλιστα όλο και πιο βίαιες, όσο τα υφιστάμενα πολιτικά συστήματα αποδεικνύονται ανίκανα να τιθασεύσουν την κρίση. Δεν είναι κάτι παράξενο. Προσωπικά δεν γνωρίζω αυτήν την οργάνωση. Έχω σχέσεις την Ελλάδα, έχω και στην ομάδα μου έναν Έλληνα ευρωβουλευτή, αλλά δεν γνωρίζω την οργάνωση αυτή.

Εσείς τι πιστεύετε; Είναι εγκληματική, ή όχι;
Δεν γνωρίζω το πρόβλημα και δεν μπορώ να ξέρω γιατί χαρακτηρίζεται εγκληματική, μόνο και μόνο επειδή δεν αρέσει, το ότι αντιτίθεται στην ενιαία άποψη. Δεν πιστεύω πως μόνο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό. Γνωρίζω ότι κάθε κατάσταση κρίσης προκαλεί βίαιες αντιδράσεις, πολλές φορές επαναστατικές. Αυτό δε με εκπλήσσει. Εγώ πιστεύω πως εάν αποκαθίστατο μία σχετική οικονομική σταθερότητα στην μεσογειακή αυτή χώρα, η οποία πλήττεται ιδιαίτερα, και οι αντιδράσεις του λαού θα ήσαν πιο μετριοπαθείς.

Υπάρχει κάποια πιθανότητα συμμαχίας με την Χρυσή Αυγή στο Ευρωκοινοβούλιο;

Δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό εκ των προτέρων. Η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα συνίσταται από εκλεγμένους βουλευτές. Συνεπώς, ανάλογα με τους βουλευτές θα αποφασισθεί εάν αυτοί θα πρέπει, θα μπορούν, να ανήκουν σε ένα σχήμα, εάν τα πολιτικά τους προγράμματα είναι συμβατά - όχι απαραίτητα ταυτόσημα, φυσικά - εάν σέβονται την βασική αρχή του έθνους, που δεν πιστεύουν στην δημιουργία μίας μοναδικής Ευρώπης, αλλά αντίθετα στην σύμπραξη πολλών ευρωπαϊκών εθνών, ενωμένων όσο το δυνατόν πιο αδελφικά, και όπως έχω προείπει, περιλαμβάνοντας έως και τους Σλάβους, ή φθάνοντας μέχρι και τον Ειρηνικό, διότι πιστεύω πως υπάρχει μία ορισμένη ενότητα σε πολλούς τομείς στην ήπειρό μας. 

Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Μιχάλη Ψύλο και δημοσιεύθηκε στις 16 Μαρτίου 2014 στον Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.