Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Ο Εθνικιστής δεν βαδίζει. Χορεύει!


Γράφει η Ποσειδωνία
Παρά την προφανή άνοδο του Εθνικισμού στην Ευρώπη, ο ευρύτερος “εθνικιστικός χώρος” στην Ελλάδα, θα έλεγα συλλήβδην, ότι αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα και κάποια από αυτά, προέρχονται από την έλλειψη συλλογικότητας, προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, κυριαρχεί ο ατομισμός και το συμφέρον, ακόμη και αν τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν συνάδουν φυσικά με τις ιδέες και τις αξίες που πρεσβεύει ένας Εθνικιστής.
            Παρά το γεγονός ότι, οι βάσεις του κοινωνικού πλαισίου γενικότερα, αλλά και οι κοινωνικές δομές της χώρας μας, διέπονται από συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά ψευτιάς και συμφεροντολογισμού, ο Εθνικιστής φυσικά και δεν συνάδει με τέτοιου είδους κίβδηλες ιδιοσυγκρασίες που ισοπεδώνουν την προσωπικότητα. Δεν είναι δυνατόν να αναλώνεται με μικρότητες, παρεξηγήσεις και εγωισμούς, αποσκοπώντας στην αυτοπροβολή του ή ακόμη και σε υλικές απολαβές.
            Ο Εθνικιστής διέπεται από αξίες, ιδανικά και αρχές. Προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, όχι γιατί περιμένει υλικές απολαβές ή αποσκοπεί σε κάτι, αλλά γιατί και ο ίδιος ανήκει σε αυτό. Τις απολαύσεις άλλωστε, όπως αναφέρει ο Ι. Συκουτρής στο βιβλίο του “Ο ηρωικός τρόπος ζωής”, τις αναζητεί εκείνος που ζητά να πάρει από τη ζωή, όχι εκείνος που έχει να δώσει. Και συνεχίζει γράφοντας ότι, σε πλουτίζει όχι το να παίρνεις, άλλα το να δίνεις. Επιπλέον, είναι από τη φύση του πολυμερής και δραστήριος για να πετύχει την πραγματοποίηση του σκοπού του. 

            Παραμερίζοντας, λοιπόν, τις μικρότητές μας καλό θα ήταν να επικεντρωθούμε στην πραγματοποίηση του σκοπού και στην ανιδιοτελή προσφορά μας -όποια και αν είναι αυτή από την πλευρά του καθενός- και στον παραδειγματισμό μας από άλλα κινήματα. 


            Σεβαστό παράδειγμα και πρότυπο για τον ακαταμάχητο ακτιβισμό τους και την ανιδιοτελή τους προσφορά, αποτελούν οι νεαροί Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες από την Casapound της Ιταλίας. Θα κάνω μόνο μία μικρή αναφορά, καθώς ο ακτιβισμός της Casapound θα μπορούσε να αποτελέσει τεράστιο θέμα. Εθνικιστικές καταλήψεις, εκδοτικός οίκος, αίθουσες ψυχαγωγίας, αθλητικές ομάδες (ποδόσφαιρο, ορειβασία, υδατοσφαίριση, κ.α.), καταστήματα με ρούχα, μουσικό υλικό, ταινίες, σημαίες, άπειρα βιβλία, μουσική σκηνή, αλλά και άλλες εκδηλώσεις, καλύπτουν την άμεση αυτοχρηματοδότηση του Ιταλικού Κινήματος. Άξιο αναφοράς όμως, ή αλλιώς το “μαγικό” της υπόθεσης είναι το γεγονός ότι, όλα τα προαναφερθέντα λειτουργούν με την εθελοντική και ανιδιοτελή προσφορά των νεαρών Συναγωνιστών-μελών της Casapound που αφιερώνουν κυριολεκτικά τη ζωή τους στην πραγματοποίηση του σκοπού τους. 


            Επίσης, αξίζει και μία σύντομη αναφορά στις δράσεις των Ισπανών Συναγωνιστών. Στην Ισπανία, δεν γίνεται λόγος για ένα Κίνημα, αλλά για διάφορα κόμματα (MSR, DN, LEM), τα οποία αν και προσπαθούν να κάνουν κοινωνική πολιτική, εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων τους, το αποτέλεσμα στο λαό είναι ελάχιστο. Ωστόσο, δραστηριοποιούνται διάφοροι οργανισμοί -αναφέρω δύο ενδεικτικά- όπως, ο “Casal Tramuntana” στην Βαρκελώνη και ο “Proyecto Impulso” στο Καστεγιόν, οι οποίοι πραγματοποιούν διάφορες αθλητικές, ψυχαγωγικές και πολιτιστικές δράσεις, καθώς επίσης έχουν και μία τράπεζα τροφίμων για τις οικογένειες που είναι σε δυσκολία.


           
Με την πολύ μικρή αυτή νύξη στις δράσεις των Ιταλών και Ισπανών Συναγωνιστών, θα ήθελα απλώς να δώσω ένα παράδειγμα και όχι φυσικά να παραλληλίσω καταστάσεις, γιατί είναι διαφορετικά τα δεδομένα,οι συνθήκες και οι ανάγκες μας. Έτσι, λοιπόν ενσαρκώνοντας βελτιόδοξα τη Δυναμική θεώρηση της ζωής ο αγώνας για μια νέα τάξη πραγμάτων συνεχίζει εκεί που τελειώνει ο δρόμος και αρχίζει ο πόνος. Γιατί, ο Εθνικιστής δεν βαδίζει- χορεύει. (Συκουτρής, Ο ηρωικός τρόπος ζωής)

3 σχόλια:

  1. Παραδόξως, στις χώρες που αναφέρεις, Ποσειδωνία, οι εθνικιστές έπιασαν πάτο στις πρόσφατες εκλογές..
    Από κει και πέρα, κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου-χάριν διαλόγου, φυσικά, θα σου 'λεγα ότι τις περισσότερες δραστηριότητες της Casa Pound τις είχε υιοθετήσει(πλην των καταλήψεων) και η ΧΑ. Τώρα, αν ήσαν ουσιαστικές δράσεις ή απλά πυροτεχνήματα για το θεαθήναι, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ, αφού, μετά τη ρωμαλέα παρέμβαση(ή, καλύτερα, επέμβαση) της ψοφοδεξιάς, χαρακτηρίστηκαν ως παραστρατιωτικά γυμνάσια, αποβλέποντα στον ναζιστικό προσηλυτισμό και στην απομάκρυνση των νέων απ' το πραγματικά καθήκοντά τους, ήτοι τη μαζική συμμετοχή στις εξορμήσεις της ΔΑΠ σε Μυκόνους και Club22..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχοντας επίγνωση ότι, πράγματι στην Ιταλία η Casa Pound δεν πήγε καθόλου καλά στις εκλογές (δεν συγκαταλέγω καθόλου την Ισπανία, καθώς οι εν λόγω ομάδες που αναφέρω δεν συμμετέχουν στις εκλογές), κατά τη γνώμη μου τα πρότυπα δεν δημιουργούνται με βάση τα ποσοστά στις εκλογές. Καθώς,αν δημιουργούνταν με βάση τα ποσοστά στις εκλογές, στη χώρα μας θα έπρεπε να είχαμε όλοι ως πρότυπα τη Νέα Δημοκρατία και το Πασοκ. Επίσης, τα μεγάλα εκλογικά ποσοστά, δεν συνηθίζεται να τα διαμορφώνουν ιδεολόγοι, παρά μόνο "πρόβατα" που ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον.
    Με όλο το σεβασμό λοιπόν, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι, χρησιμοποίησα τα παραπάνω εθνικιστικά κινήματα με σκοπό να δούμε τη βαθύτερη ουσία, η οποία για μένα προσωπικά ενέχεται στον ακτιβισμό τους, στην προσφορά και στην ανιδιοτέλεια τους. Τέλος, όσον αφορά τη Χρυσή Αυγή μιας και προαναφέρεται στο σχόλιό σας, η άποψή μου είναι ότι, ναι υιοθέτησε κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες και μάλιστα πρόεβησε και σε άλλες ενέργειες, στην προσπάθειά της να εντυπωσιάσει. Ωστόσο, αν αυτές οι ενέργειες- δράσεις δεν συνοδεύνται από ιδεολογικές παρεμβάσεις και ζυμώσεις δεν θα αποτελέσουν τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια εντυπωσιασμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η επισήμανση των απογοητευτικών ποσοστών στις παραπάνω χώρες δεν ενείχε καμία μομφή για τις προτάσεις και τις ιδέες σου. Απλώς, αφορμής δοθείσης, εκφράστηκε η απορία και ο προβληματισμός για την απουσία δύο ιστορικών ευρωπαϊκών εθνών, με όλη το βαριά προϊστορία του φρανκισμού και του φασισμού, από το προσκλητήριο φυλετικής αφύπνισης που έδειξε να συντελείται στις τελευταίες ευρωεκλογές. Τι φταίει; Είναι απορίας άξιο και χρήζει ανάλυσης. Η κοινοβουλευτική φθορά του MSI και μετέπειτα Alleanza Nazionale, που κατέληξε στις γονυκλισίες στο τείχος των δακρύων; Η απορρόφηση της φρανκικής παρακαταθήκης από τους ισπανούς συντηρητικούς; Χρήσιμες ενδείξεις και, ενδεχομένως, διδακτικές για τα καθημάς, τώρα που το εθνικιστικό κίνημα γιγαντώνεται και πολλοί εποφθαλμιούν τις ψήφους του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π