Το χρέος του Ελληνικού Εθνικισμού μπροστά στην συνεχιζόμενη Εθνική συρρίκνωση (Β' μέρος)

γράφει ο Κώστας Καρδαράς

Στο πρώτο μέρος εξετάσαμε δύο από τις τρεις συνιστώσες της εθνικής συρρικνώσεως, την γεωγραφική και την αριθμητική, στο δεύτερο μέρος αναφερόμαστε στην "πολιτιστική αλλοτρίωση και τον γλωσσικό αφελληνισμό".

3. πολιτιστική αλλοτρίωση και γλωσσικός αφελληνισμός.

Είναι η χειρότερη καί η πιο καταστροφική μορφή Εθνικής συρρικνώσεως. Οι αθεράπευτα ρομαντικοί που αναλογίζονται τίς απέραντες εκτάσεις των κτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή της Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας καί κλώθουν στο μυαλό τους διάφορες δυνατές σήμερα εκδοχές της Μεγάλης μας Ιδέας (καί νομίζω ότι όλοι μας λίγο ή πολύ είμαστε έτσι ρομαντικοί) αρκεί μόνον να φέρουν στο νου τους την τεράστια εξάπλωση της Ελληνικής Γλώσσης, του Ελληνικού Πολιτισμού και του Ελληνικού τρόπου ζωής καί σκέψεως που σε ορισμένες περιόδους της ιστορίας επεκτεινόμενα σαφέστατα έξω από τα όρια του Ελληνικού Έθνους

γνώρισε πράγματι την παγκό­σμια εξάπλωσι καί κυριαρχία, για να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής και της οπισθοχωρήσεως του Ελλη­νικού Εθνους συγκρίνοντάς τα με την σημερινή κατάσταση. Αλλά φυσικά  το πρόβλημα δεν είναι πλέον πρόβλημα χώρου ή εξαπλώσεως αλλά πρόβλημα αλλοιώσεως έως καταστροφής ή επιβιώσεως.

Σήμερα, μετά από περιπέτειες λίγο ή πολύ γνωστές, η Ελληνική Γλώσσα αφ' ένος μεν έχει περιοριστεί στά όρια του Ελληνικού Κράτους κυρίως και υφίσταται καθημερινή αλλοίωσι καί αλλοτρίωσι στά πλαίσια ενός συνεχούς πολέμου φθοράς με πρωτοστάτες καί ενο­ρχηστρωτές τους -υποτίθεται-πνευματικούς ταγούς του τόπου μας καί συνεργούς όλους μας, με την αμέριστο βέβαια συμπαράστασιόΧών των μέσων που η σύγχρονη τεχνολογία έθεσε στη διάθεση μας. Οπως χαρακτηριστικά γράφει ο Σαράντος Καργάκος, "η γλώσσα είναι ο αρχαιότερος πυρήνας ενός Εθνους." η γλώ­σσα πεθαίνει τελευταία και όταν πεθάνει η γλώσσα, ο θάνατος του Εθνους είναι οριστικός καί αμετάκλητος.

η Ελληνική γλώσσα έχει υποστεί καί συνεχίζει καθημερινά νά υφίσταται προσβολές από όλες τις κατευθύνσεις και με όλους τους τρόπους, οι οποίες περιλαμβάνουν : 

1. Μεγάλη εισβολή ξένων λέξεων που παρεμβάλλονται στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, χω­ρίς να προλαβαίνουν να ενσω­ματωθούν στο σώμα της γλώ­σσης. Γλωσσικές ακροβασίες και βαρβαρόηχοι βλαχοαγγλικοί νεολογισμοί από ανθρώπους απαίδευτους, αστοιχείωτους, αμαθείς ή θρασύτατα   ημιμαθείς, που η κακή μας μοίρα τους έστησε μπροστά σε κάποιο φακό στην καθημερινή μας πραγματικότητα καί ακόμη το γεγονός ότι ακόμη καί μερικά από τά τραγούδια μας γράφονται σέ ξένη γλώσσα.

Η γλώσσα μας η πλουσιώτερη καί ποικιλώτερη του κόσμου, έχοντας βαθμηδόν αποσυνδεθεί από την καθη­μερινή πραγματικότητα μετα­βάλλεται βαθμηδόν σε ένα ανομοιογενές μίγμα ξένων ή βιαστικά και κακόηχα έλληνοποιημένων λέξεων, ικανών μόνον να εκφράσουν καθημερινές ανάγκες καί νά συντηρήσουν το ελάχιστο τών καθημερινών δραστηριοτήτων του ανθρώπου καί όχι φυσικά να εκφράσουν πολύπλοκα ή αφηρημένα νοήματα και να βοηθήσουν έτσι στην ανάτασι του νου καί στην προαγωγή των ευγενών ανθρωπίνων σκέ­ψεων, συναισθημάτων καί δρα­στηριοτήτων ατομικών και συλ­λογικών.

Συνδεόμενο με τον γλω­σσικό μαρασμό καί τον βαθμιαίο γλωσσικό αφελληνισμό φαινό­μενο, είναι καί η συνεχώς αυξα­νόμενη εισβολή και χωρίς διαύλισι αβασάνιστη υιοθέτησι από όλα τά στρώματα καί τίς ηλικίες

της κοινωνίας μας ξένων πολιτιστικών προτύπων. Ενα φαινόμενο που μερική αιτία του μόνον είναι η εξάπλωσι των Μαζικών Μέσων Ενημερώσεως και που αυτή ακριβώς το επιτείνει καθημερινά σε μία θετική παλίνδρομη αλληλορρύθμισι. Εκτός από το ατομικό επίπεδο, το φαινόμενο της ισοπεδώσεως των πάντων, ενδημικό των καιρών, μας επιδρά τα μ­έγιστα και στο συλλογικό -διεθνικό επίπεδο κάνοντας λαούς και κοινωνίες ομοιόμορφα γκρίζους καί ουδέτερους.

Το Α' μέρος του άρθρου μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΟ Γ' ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

Το άρθρο του συναγωνιστή Καρδαρά δημοσιεύθηκε στην εθνικιστική εφημερίδα 21ος ΑΙΩΝ τεύχος 11 τον Μάρτιο του 1995