Στον απόηχο της εθνικής μας επετείου

γράφει ο Δημήτρης Γκίκας

Διδάκτωρ Πολιτικής και Αισθητικής Φιλοσοφίας

Στον απόηχο της εθνικής μας επετείου:
1. Η κοπέλα, η οποία παρέλασε, με τη μπούργκα, δεν φταίει - τουλάχιστον, όχι η ίδια. Διότι πριν αυτή παρελάσει με ένα θρησκευτικό σύμβολο σε μια χώρα με εντελώς διαφορετική θρησκευτική κουλτούρα ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΑΝ ΟΤΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ (ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ) ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ. Και μην ακούσω για τρίχες του τύπου "γιατί να προσβληθούμε από τη μπούργκα", διότι θα θυμίσω ότι δικοί μας Ιεράρχες έβγαλαν τους σταυρούς τους, επισκετπόμενοι καταυλισμούς προσφύγων! Αλλά είναι προφανές ότι κάποιοι της ΥΠΕΔΕΙΞΑΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΗ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑΝ Ή ΤΗΝ "ΕΠΕΙΣΑΝ" ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. 

3. Άκουσα ότι σε Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας (ας μην το αναφέρω καλύτερα), στη γιορτή του Σχολείου την Πέμπτη, ακούστηκαν εντελώς άσχετα τραγούδια τα οποία είχαν από περιεχόμενο συγκεκριμένης ιδεολογίας (και με "άρωμα" οικονομικής, δήθεν, αναφοράς) μέχρι και υβριστικό. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΥΤΕ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕ, ΟΥΤΕ Η "ΛΟΓΙΚΗ" ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ! ΑΝ ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΟΡΤΗ ΚΑΙ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΤΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ!

Δε γνωρίζω για ποιο λόγο ο καθένας επιλέγει να είναι δάσκαλος, καθηγητής, εν γένει εκπαιδευτικός. Για μένα, είναι ξεκάθαρο: στους νέους ανθρώπους που διδάσκω βλέπω το μέλλον, πρώτα - πρώτα της πατρίδας μου και ύστερα, την ελπίδα ολόκληρου του κόσμου. Από τα πρώτα, μάλιστα που διδάσκω είναι ότι οφείλουμε να σεβόμαστε κάθε συνάνθρωπο. Αλλά ο σεβασμός είναι καλός για όλους, αλλιώς για κανέναν! Το να σέβομαι τον συνάνθρωπό μου, απ' όπου κι αν προέρχεται, ό, τι κι αν πρεσβεύει, προϋποθέτει να με σέβεται κι αυτός: την κουλτούρα μου, την ιστορία μου, τις πεποιθήσεις μου. Ιδιαίτερα σε δύσκολους καιρούς, το να διδάξουμε στα παιδιά μας αυτή τη σημασία του αλληλοσεβασμού και της αλληλοκατανόησης είναι βασική - και δυσχερής, το παραδέχομαι - παιδαγωγική προσπάθεια. Αν κάποιοι, όμως δεν το καταλαβαίνουν, αν δεν αντιλαμβάνονται ότι στα παιδιά μαθαίνουμε, κυρίως και πρώτα - πρώτα, αρχές και αξίες, αν θεωρούν τον - πάσης φύσεως - μηδενισμό ως "παιδαγωγική αξία", ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ. ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΙ - ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ - ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΦΥΣΗ, ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ!