Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Επαγωγικά… Υπάρχει Ανάσταση!


γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ζητούμενο… η Γνώση.
Υπάρχει Ανάσταση χωρίς Πίστη; Υπάρχει Πίστη χωρίς ανώτερο Σκοπό; Υπάρχει ανώτερος Σκοπός που να μην αξίζει την Θυσία; Υπάρχει Θυσία χωρίς Αποδέκτη;

Ορίζω σαν αποδέκτη τον Ελληνισμό.
Αυτός είναι για μένα η υπέρτατη Αξία!  
Προσφέρομαι και, αν χρειαστεί, προσφέρω την θυσία. Αξίζει τη Θυσία ο Σκοπός. (Όπως τον καταγράφει ο Περικλής Γιαννόπουλος «Αποστολή του Έλληνος εις τον κόσμο αυτό, ήταν και είναι ο εξανθρωπισμός της Οικουμένης»).
Με συνεπαίρνει, τον Πιστεύω! Και αφού Πιστεύω, φτάνω στη Γνώση.
Το γένος των Ελλήνων θα Αναστηθεί. 
Αν, επαγωγικά, δεν σας μετέδωσα την Πίστη, είναι γιατί, …την Πίστη δεν σας τη δίνουν, την βρίσκεις μέσα σου. Ανακαλύψτε την
λοιπόν και… φέρτε την Ανάσταση! Ανακαλύψτε την και … Φέρτε πιο γρήγορα το Μέλλον!
Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Και αν τα δικά μου λόγια δεν έχουν τη Δύναμη για να σας δείξουν την ξεχασμένη Πίστη, επικουρία ζητώ από τον Καπετάν Μιχάλη του Νίκου Καζαντζάκη:
«Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα. Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλαβαίνεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου, τρομάζεις…

Τρομάζεις γιατί δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άνανδρες πράξεις σου, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους. Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη.

Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περιγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο. Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή ‘ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο, και να ‘ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με Πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε μπορούσε να το μαντέψει:
το αδύνατο γίνεται δυνατό.»

Π.Ι.Δ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π