Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Νικήθηκα, αλλά αφήνω αυτή τη μικρή ιστορία ως παρακαταθήκη


+ Χρήστος Μπαλάσκας

Μεγάλωσα και παντρεύτηκα. Είχα βρει και μια δουλειά. Μπορείς να δεις την οικογενειακή μας φωτογραφία καθώς μπαίνεις στο σπίτι μου. Δες πόσο χαρούμενοι είμαστε. Σε αυτήν είναι ο πατέρας μου την ημέρα της ορκωμοσίας μου. Εδώ είμαι με τη γυναίκα μου εκδρομή. Ήμασταν ευτυχισμένοι.
Ναι ασχολούμαι με την πολιτική, γιατί με ρωτάς; Λογικά θα με είδες το 2017 με εθελοντικές ομάδες στη Μάνδρα που βοηθούσαμε τους πληγέντες από τις πλημμύρες να σώσουν τα σπίτια τους. Πιστεύω στο Έθνος και στην Ορθοδοξία, πού είναι το κακό σε αυτό; Κάθε άνθρωπος είναι πολιτικό ον όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης και ας το τελειώσουμε εδώ.
Δεν μπορώ τώρα να σου αναλύσω τις σκέψεις μου. Ας με ρωτούσες όταν είχες την ευκαιρία. Ούτως ή άλλως ποτέ δεν κρύφτηκα και γι αυτό την πλήρωσα.
Τι εννοείς με έχεις δει και αλλού; Αλλά μάλλον κατάλαβα. Με είδες στα πρωτοσέλιδα όταν με διαπομπεύανε; Όταν προσπαθούσαν να μου στήσουν κατηγορίες; Όταν ο Τόσκας έκανε ειδική μνεία για εμένα και βουλευτές ρωτούσαν γιατί δεν με έχουν κλείσει ισοβίως σε ένα κελί; Ναι αλλά τότε δεν μου έδωσες την ευκαιρία να απαντήσω. 

Τώρα δεν είναι η ώρα να απαντάω σε αίολες κατηγορίες. Είδα το πρόσωπό μου και την προσωπική μου ζωή να φιγουράρουν σε κεντρικά δελτία ειδήσεων. Είδα να κατηγορούμαι από μιντιακούς δικαστές για πράξεις που δεν υφίστανται. Είδα βίντεο με Άγγλους οπλισμένους κουκουλοφόρους να τα αποδίδουν σε εμένα. Και ρωτούσα τον φίλο μου τον Πάτερ, γιατί τόσο μίσος; Για να με ρίξουν σε ένα κελί, να με απομονώσουν, να με κάνουν να σταματήσω να σκέφτομαι και να εκφράζομαι δημόσια. Και ούτε μια δυνατότητα δημόσιας απάντησης. Με νίκησαν, όσο και αν προσπάθησα να κρατηθώ ζωντανός. Με πετάξανε σε ένα κελί και διπλοσφράγισαν την πόρτα. Με αποκόψανε από τον έξω κόσμο.
Έχασα τον πατέρα μου που δεν άντεξε την πίεση όλων όσων έλεγαν για μένα. Με τη γυναίκα μου σταματήσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Η ζωή μου δόθηκε λεία σε άγρια σκυλιά που διψούσαν για το αίμα μου. Στη δουλειά μου δεν μπόρεσα να επιστρέψω.
Βρέθηκα μόνος να παλεύω με τους δαίμονές μου. Στην αρχή τους νίκησα, όμως τα βράδια έρχονταν στον ύπνο μου και με έβρισκαν αδύναμο. Τον Αύγουστο τους ξεγέλασα. Γλίστρησα από τον θάνατο στο παρά ένα και είπα όχι. Κάτι με κράτησε ζωντανό. Ήταν η επιθυμία μου να ξαναγίνουν όλα όπως ήταν. Εις μάτην. Εχθές ήταν η τελευταία πράξη της σύντομης ζωής μου. 
Συγγνώμη αλλά έχασες την ευκαιρία σου να με γνωρίσεις καλύτερα. Να δεις όλα αυτά που πίστευα, τις αξίες και τον κώδικα ηθικής μου. Νικήθηκα, αλλά αφήνω αυτή τη μικρή ιστορία ως παρακαταθήκη σε όλους αυτούς, που το σύστημα τους πολέμησε με τόσο σκληρό τρόπο για τον μόνο λόγο πως αγαπούσαν την Πατρίδα τους.
…………………………………….
Αυτή ήταν μια φανταστική συνέντευξη του Χ.Μ, που έδωσε τέλος στη ζωή του την 4η Νοεμβρίου του 2019. Ο Χ.Μ φυλακίσθηκε και λοιδορήθηκε από ένα ολόκληρο σύστημα ως αντικοινοβουλευτικός και εθνικιστής. Μετά την αποφυλάκισή του η ζωή του δεν ήταν πλέον ίδια. 
Μπουγιώτης Δημήτριος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π