Ο Εθνικισμός έναντι του Φασισμού.

Ό Έθνικοσσσιαλισμός καί ό Φασισμός υπήρξαν σημαντικά ιστορικοπολιτικά ρεύματα στήν Ευρώπη του μεσοπολέμου μέ απόηχο πού φθάνει μέχρι τήν σημερινή εποχή. Επειδή καί τά δύο ρεύματα αναζητούν σάν φορείς εκφράσεως τους, ανθρωπίνους συλλογικούς σχηματισμούς καί συνεπώς τήν έννοια του Έθνους (άφοϋ αυτό είναι ό φυσικός ανθρώπινος συλλογικός σχηματισμός), έρχονται σε έπάφή μέ τόν Εθνικισμό, μέ τόν όποιο συχνά συγχέονται. Είδαμε, όμως, σέ περασμένες αναλύσεις μας τήν ουσιώδη ποιοτική διαφορά μεταξύ Εθνικισμού και  Έθνικοσοσιαλισμού πού συνίσταται στό είδος τής  συλλογικής Βουλήσεως πού κάθε ρεύμα αναπτύσσει  Ό μέν Εθνικισμός αναζητεί τήν ένεργόποίησι της ανωτέρας ελλόγου βουλήσεως μέ στόχο τήν αυτοπραγμάτωση τηρώνταςτό μέτρο μεταξύ συλλογικής καί ατομικής συνειδήσεως ένώ ό Έθνικοσοσιαλισμό άνάζητεί τήν

Γιγάντωσι της άλόγου βουλήσεως του. Συλλογικού υποσυνειδήτου της Φυλής, στό όποιο ζητά να άπορροφηθή κα αφανισθή,ή ατομική συνείδησις, μέ στόχο τήν κυριαρχία, άντί της αυτοπραγματώσεως.

Άλλα καί άπό τόν Φασισμό, τήν Ιδεολογία τοϋ Δεσμού (1), ό,Εθνικισμός έχει ποιοτική διαφορά, τήν οποία θά δούμε ακολούθως .

Πρώτα, όμως, θά δούμε τις Ιστορικές καί ιδε­ολογικές ρίζες του φασισμού πού είναι ό Τε­κτονισμός, οι Συντεχνίες καί ή έννοια του Κράτους.

1. Ή προϊστορία τοϋ Τεκτονισμού, ή Μασωνισμού πρέπει να αναζητηθεί στήν,προσπάθεια των κεφαλών τής Ιουδαϊκής Θρησκείας νά επιβιώσει αυτή μετά τήν έπικράτησι ,του Χριστιανισμού καί τήν χειραφέτηση του άπό αυτήν, ανεξάρτητα από τήν τύχη του Παλαιστινιακού φύλου των Ιουδαίων. Έτσι είσέδυσαν αρχικώς κατά τήν εποχή της πτώσεως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στίς λατινικές συντεχνιακές οργανώσεις τών κτιστών (collegia fabrorum)  στίς όποιες επέβαλαν τήν υιοθέτηση της βίβλου ως Ιερού κειμένου αναφοράς άντί των αρχαίων θρησκευτικών παραδόσεων. 

Στήν Μεσαιωνική Δυτική Ευρώπη εν συνεχεία οι συντεχνίες αυτές έγιναν καταφύγιο πολ­λών Έβραϊζόντων καί Εβραίων της διασπο­ράς διανοουμένων, κυρίως Καββαλιστών (2), ένώ στήν' Αγγλία, λόγω της αναπτυχθείσης., αντιθέσεως τής χώρας μέ τόν Πάπα, ετέθησαν ύπό τήν προστασία καί τελικώς ύπό τον έλεγχο των ευγενών, τής αριστοκρατίας γε­νικά και του θρόνου.Μετά τίς σταυροφορίες, τούς επιστρέφοντες σταυροφόρους συνό­δευαν τάγματα Ιπποτών (Ροδόσταυροι, Ναϊται  κλπ.) πού είχαν μυηθεί στίς καββαλιστικές  ιδέες άπό Εβραίους ή Μουσουλμάνους'Καββαλιστές τής Παλαιστίνης. Αυτοί έδιώχθησαν άπό τόν Πάπα καί τόν Γάλλο βασιλέα καί τά ύπολλείμματά τους κατέφυγαν στήν Αγγλία. 

Έκεί, ύπό τήν προστασία τών "Αγγλων ενετάχθησαν στίς συντεχνίες πού προαναφέρα­με. Μέ τήν μεθοδική καθοδήγησι τών "Αγ­γλων, οΐ συντεχνίες έχασαν τόν αρχικό τους χαρακτήρα («εργατικοί τέκτονες») καί μετε­τράπησαν σέ μία συνολική όργάνωση πού φαινομενικά ήσχολείτο μέ τήν φιλοσοφική έρευ­να («ελεύθεροι τέκτονες»), στήν πραγματικό­τητα, όμως, έγιναν φορεύς τής 'Αγγλικής πο­λιτικής μέ τήν συνεργασία καί τών Εβραίων τής διασποράς. Λόγω τής πανευρωπαϊκής

ε­ξαπλώσεως των συντεχνιών, ή μασωνική όργάνωσις έγινε διεθνής. Η μεταμόρφωσις αυ­τή είχε όλοκληρωθή γύρω στό 1600. Η λεγομένη «Γαλλική Έπανάστασις» τού 1789 υπήρξε αποτέλεσμα μασωνικής ύποκινήσεως, προκειμένου νά διαλυθή τό ισχυρότε­ρο καί πλέον.προσηλωμένο στόν Καθολικισμό Ευρωπαϊκό κράτος. Ήταν λοιπόν φυσικό νά υιοθετήση σύμβολα καί αντιλήψεις τού Τεκτο­νισμού. Ή δέσμη του άπλού πελέκεως πρω­τοεμφανίζεται, λοιπόν, στήν Γαλλική Επα­νάστασι, σάν σύμβολο τού Εθνικισμού πού αυτή έξέφρασε (άσχετου προς τόν Ελληνικό Εθνικισμό)

Συμβολίζει τήν ισχύ πού προκύ­πτει άπό τήν συνένωσι, ή οποία αντιπαρατί­θεται πρός τό πρόσωπο τοϋ Βασιλέως. Τό σπέρμα του φασισμού ευρίσκεται μέσα στήν Γαλλική Επανάστασι καί σάν μία πρώτη μορ­φή φασισμού μπορεί νά θεωρηθή ό Βοναπαρτισμός

Εκτός, όμως, άπό τό σύμβολο τής δέσμης, ή Μασωνία δάνεισε στόν Φασισμό τήν άντίληψι περί συντεχνιών καί τό συμβολικό του χρώμα, τό μαύρο.

Σύμφωνα μέ τίς αντιλήψεις τής Καββάλας, υπάρχουν δύο αντίθετοι τρόποι εκδηλώσεως τής θεότητος πού αντιστοιχούν σέ δύο αντί­θετες θείες ιδιότητες: Ή ευσπλαχνία (όπως εκδηλώνεται στόν Χριστιανισμό) καί ή αύστηρότης (όπως εκδηλώνεται στόν Ιουδαϊσμό). "Ετσι αντίστοιχα στόν Τεκτονισμό υπάρχουν στά ανώτατα κλιμάκια τρεις ομάδες βαθμών: Αυτοί του .Ερυθρού Τεκτονισμού

(ευσπλα­χνία) μετάξι} τών οποίων καί ό βαθμός τού Ροδόσταυρου, αυτός τοϋ Μέλανος Τεκτονισμού (αύστηρότης), μεταξύ τών οποίων καί ό βαθ­μός τού Μαύρου Ιππότη καί τέλος οι βαθμοί τοϋ Λευκού Τεκτονισμού, όπου υποτίθεται ότι ο Τέκτων,υπερβαίνει τήν άντίθεσι ευσπλα­χνίας -αύστηρότητος. 'Από την κατάταξι αυ­τή προέκυψαν τό ερυθρό του κομμουνισμού καί τό μαύρο τού φασισμού, καθώς καί ή  πολωτική άντίθεσις κομμουνισμός · φασισμός.

2. Ή ρίζα τών Συντεχνιών ευρίσκεται στήν /Αρχαία Ελλάδα. Τότε υπήρχαν θρησκευτικό •λατρευτικές ομάδες πού προσπαθούσαν νά πραγματώσουν τήν αύτοβελτίωσί τους μέσω τής εξασκήσεως κάποιας τέχνης. Πρόκειται γιά τήν τρίτη μυητική όδό, τήν όδό του μου­σικού, όπως αναφέραμε σέ άλλη μας ανάλυ­ση.  Τέτοιες ομάδες ήσαν οι θίασοι, ομάδες πού εξασκούσαν τήν λατρεία μέσω θεατρικών πα­ραστάσεων, πρόγονοι τού Διονυσιακού θεά­τρου, καί οι διονυσιακοί τεχνουργοί, ομάδες τεκτόνων πού κατόπιν αναθέσεως, ανελάμβα­ναν τήν άνέγερσι τών ναών, υλοποιώντας στήν αρχιτεκτονική τους μέ συμβολικό τρό­πο τίς θρησκευτικές καί φιλοσοφικές τους αν­τιλήψεις. Τά μέλη τών συντεχνιών παρέδιδαν άπό γενιά σέ γενιά φιλοσοφικές διδασκαλίες των όποιων ήσαν θεματοφύλακες. Σάν σημε­ρινό κατάλοιπο αρχαίου θιάσου μπορούν νά , θεωρηθούν οι Άναστενάρηδες.

Ό θεσμός τών αρχαίων συντεχνιών έξεφυλίσθη όταν διεδόθη μέσω τών Ρωμαίων στήν Δύσι καί στόν Μεσαίωνα οί. συντεχνίες δέν έπροστάτευαν πλέον κάποιες διδασκαλίες, άλλά τίς τεχνικές λεπτομέρειες τών δραστηριο­τήτων τους, τίς οποίες μετέβαλαν σέ κλειστά επαγγέλματα. Σάν τελευταίο στάδιο εκφυλι­σμού προέκυψαν άπό τίς συντεχνίες τά συν­δικάτα, όπου ή ένωσις δέν βασίζεται πλέον στήν συντροφικότητα άλλά στό κοινό συμφέρον.

Ό Φασισμός δέχεται τίς συντεχνίες σάν ε­παγγελματικές ενώσεις μέσω τών οποίων μπορεί νά άναπτυχθή ή συντροφικότητα καί τίς ανάγει σε  πρωταρχικές μονάδες πού θά απαρτίσουν τό φασιστικό κράτος .

3. Τό Κράτος είναι ή κεντρική έννοια του Φασισμού. Ή βούλησις, πού στόν Έθνικοσοσιαλισμό εκφράζεται σάν τάσις .κυριαρχίας τής ανωτέρας Φυλής, στόν Φασισμό εκφρά­ζεται σάν δύναμις επιβολής τού Κράτους. Τό Κράτος είναι αυτό πού πραγματώνει καί τήν Εθνική συνείδησι.."Ετσι ό Φασισμός ταυτίζει τό "Εθνος μέ τό Κράτος, τό όποιο είναι αυτο­σκοπός Στήν συλλογική συμπεριφορά τής Φυλής, τά φαινόμενα οφείλονται κατ' αρχήν σέ δυνάμεις τού συλλογικού υποσυνειδήτου. Όταν όμως ή Φυλή οργανώνεται σέ Κράτος, τότε ή συμπεριφορά της διέπεται άπό συνειδητές ενέργειες τής Κρατικής εξουσίας. "Ετσι το συνειδητό στοιχείο καθοδηγεί τό υποσυνείδητο. Μέ τήν λογική αυτή, όλα τά λειτουργικά μέρη τής κοινωνίας πρέπει νά λάβουν νομική έπένδυσι καί νά γίνουν στοιχεία του Κράτους. Ή άντίληψις αυτή εκλήθη ολοκληρωτισμός. Τά λειτουργικά αυτά μέρη σχηματοποιούνται μέσα στίς συντεχνίες, οί οποίες συνερχόμενες στήν λεγομένη συντεχνειακή βουλή θά αποτελέσουν τό συντεχνειακό κράτος.

Αν αποχρωματίσουμε τίς έννοιες άπό .συ­ναισθηματικές φορτίσεις, μπορούμε νά

συμ­περάνουμε άπό όλα τά ανωτέρω ότι κάθε κοινωνία μέ έπεκτεταμένη τήν παρουσία του Κράτους καί μέ κεντρική φιλοσοφία λειτουρ­γίας τούς κρατικούς, θεσμούς, προσεγγίζει τήν έννοια τού Φασιστικού Κράτους. "Ετσι ό υπαρκτός σοσιαλισμός, καθεστώτα μέ ηύξημένη γραφειοκρατία καί κανονισμούς όπως αυτά τής Σκανδιναβίας καί ακόμη καί τό κα­θεστώς τής Ε.Ο.Κ., έχουν πολλές ομοιότητες μέ τό κρατικό μοντέλο τοϋ Φασισμού!

Ό Εθνικισμός διαφοροποιείται ριζικά άπό τόν Φασισμό στίς περί Κράτους αντιλήψεις του. "Αν καί αναγνωρίζει ότι ή ύπαρξις κρα­τικής οργανώσεως αποτελεί γνώρισμα εξελιγ­μένου έθνους, θεωρεί ότι τό έθνος είναι ή κυρίαρχος έννοια καί τό κράτος κατασκευά­ζεται γιά νά ύπηρετή τό "Έθνος. Τό Κράτος είναι πράγματι ένας φορεύς τής Εθνικής συ­νειδήσεως καί εκφράζει τήν συνειδητή βούλησι τοϋ "Εθνους νά ύπάρχη, σέ ένα επίπεδο εκδηλώσεως ανώτερο άπό αυτό τών άλογων υποσυνειδήτων δυνάμεων. Έν τούτοις, υπάρ­χουν ακόμη ανώτεροι χώροι εκδηλώσεως τής Εθνικής συνειδήσεως, οί πνευματικοί χώροι. Ή παιδεία στήν γενικωτέρα της έννοια καί ό πολιτισμός είναι χώροι εθνικής εκφράσεως α­νώτεροι άπό αυτόν τής κρατικής οργανώσε­ως καί πρέπει νά υπηρετούνται.άπό αυτήν.

Ή ένταξις τών κοινωνικών λειτουργιών στό κράτος είναι έννοια αποδεκτή άπό τόν Εθνι­κισμό, γι' αυτό καί τό κράτος του Εθνικισμού ονομάζεται Όργανικό Κράτος. Έν τούτοις, σάν δομικές μονάδες του Οργανικού Κρά­τους δέν θεωρούνται οί συντεχνίες άλλά οί κοινότητες, τή σημασία τών όποιων έχουμε άλλου αναλύσει. Οί επί μέρους κοινωνικές λει­τουργίες εντάσσονται όχι στό Κράτος άλλά στήν κοινότητα, μέσα στήν οποία ή συλλογικότης αναπτύσσεται ώς.κοινοτικό πνεύμα. Ειδικώτερα τίς συντεχνίες ό Εθνικισμός τίς  αντιλαμβάνεται όχι μέ τό σύγχρονο, άλλά μέ τό υγιές τους αρχαίο πνεύμα. Οι θέσεις αυ­τές του Εθνικισμού έπαληθεύθησαν κατά τήν . περίοδο τής Τουρκοκρατίας, οπότε παρά τήν  ανυπαρξία Ελληνικού κράτους, ή Εθνική Συνείδησις ήτο ζωντανή καί έξεφράζετο μέσω τών κοινοτήτων. Ήτο δέ ή συνείδησις αυτή τόσο ισχυρή, ώστε εκίνησε τήν Εθνεγερσία του '21.

Ό Εθνικισμός καί ιδιαίτερα ό Ελληνικός Εθνικισμός, είναι ή πολιτική έκφρασις τού μέτρου, της ισορροπίας του ατομικού μέ τό συλ­λογικό και τής προσπάθειας νά ένεργοποιηθή ότι ευγενέστερο έχει ό άνθρωπος προκειμέ­νου νά αύτοπραγματωθή καί νά κατάκτηση τούς ανωτέρους χώρους. Δέν πρέπει γι' αυ­τό νά συγχέεται μέ ρεύματα πού, άν καί εθνο­κεντρικό, άνεπτύχθησαν σέ λαούς μέ αρνη­τικές προηγούμενες εμπειρίες άλλά καί μονο­μερείς πόθους γιά τήν κρατική τους ένωσι ή όλοκλήρωσι καί τήν αποκατάστασι τής πλη­γωμένης τους υπερηφάνειας.

(1): Ή λέξις Φασισμός είναι μεταφορά στην Ελληνική τής Ιταλικής fascismo  έκ τού fascio, πού σημαίνει δέσμη καί σάν όρος περιγράφει τό γνωστό σύμβολο τής δέσμης ξυλίνων ράβδων μέ ένα απλούν πέλεκυ. Συμβολίζει τήν «έν τή ενώσει ισχύ» καί δέν πρέπει νά συγχέεται μέ τόν Ελληνικό διπλούν πέλεκυ ή λάβρυν..

(2): Ή Καββάλα είναι σύνολον Εβραϊκών κει­μένων περιεχομένου φιλοσοφικού (θεωρητι­κή Καββάλα) ένώ άλλος κλάδος ασχολείται  μέ τήν Μαύρη Μαγεία (Πρακτική Καββάλα). Κατά τόν Ιπποκράτη Δάκογλου, ή θεωρητική Καββάλα προέρχεται άπό τίς διδασκαλίες τών Πυθαγορείων.

           

 Πρόδρομος Κούρτογλου