Επαννελληνισμός ή ..θάνατος

Μέσα σε μία Ελλάδα που μαστίζεται από μία πρωτόγνωρη και παρατεταμένη οικονομική κρίση, σε λίγες μέρες ο Έλληνας ψηφοφόρος καλείται εκ νέου να επιλέξει τους ανθρώπους οι οποίοι θα τον εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαικό κοινοβούλιο υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της χώρας, απέναντι στον γερμανικό τραπεζιτικό ηγεμονισμό, ο οποίος ως δείχνουν τα πράγματα διαμορφώνει σε μεγάλο ποσοστό την «Ευρωπαϊκή ένωση» του παρόντος αλλά και του άμεσου μέλλοντος.
  Το τεράστιο ζήτημα το οποίο αναδυκνείεται μέσα απο όλη αυτή την οικονομική κρίση έχει να κάνει με το ποιά ακριβώς οφείλει να είναι η θέση της Ελλάδας μέσα σε αυτήν την Ευρώπη και ποιά η ατζέντα των θεμάτων τα οποία αφορούν την χώρα σε πανευρωπαικό επίπεδο.
  Στο πλαίσιο αυτό, σήμερα συνομιλούμε με γνωστό στέλεχος του λεγόμενου πατριωτικού χώρου με πολύχρονη πορεία όσον αφορά την ενασχόληση με τα κοινά και την πολιτική,  τον μουσικοσυνθέτη, λογοτέχνη και αρθρογράφο με πλούσια παρουσία και απο την εφημερίδα μας, κ. Παναγιώτη Χατζηγεωργιάδη.

Συνέντευξη στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα του τομεάρχη πολιτισμού και υπ. Ευρωβουλευτή με το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ κ. Παναγιώτη Χατζηγεωργιάδη*

1. κ. Χατζηγεωργιάδη, καταρχάς σας ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης για αυτή την συνέντευξη, παρακαλώ αναφερθείτε με δύο λόγια στο ιστορικό της παρουσίας σας στα κοινά για όσους αναγνώστες μας τυγχάνει να μην σας γνωρίζουν.

Αγαπητέ, καταρχάς σας ευχαριστώ με την σειρά μου για την τιμητική πρόσκληση σας αυτή, η εφημερίδα σας υπήρξε το κύριο βήμα απο όπου εκθέτω τις απόψεις μου περί κοινωνίας, τέχνης και ζωής εν γέννει για πάρα πολλά χρόνια κάτι για το οποίο οφείλω ένα δημόσιο «ευχαριστώ» σε όλους.
   η παρουσία μου στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο, κάτι στο οποίο έχω αναφερθεί αρκετές φορές, άρχισε να συμβαίνει εδώ και περίπου μία δεκαετία και η αφορμή για αυτό, ήταν το τέραστιο ζήτημα απο ηθικής άποψης της δημιουργίας επιτέλους των στρατιωτικών νεκροταφείων για τους ήρωες μας πεσόντες κατά την διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, όσο και αν φαίνεται απίστευτο η "ελληνική" πολιτεία 74 χρόνια μετά, δεν έχει μεριμνήσει για κάτι τέτοιο με αποτέλεσμα οι ήρωες μας να παραμένουν άταφοι, το ζήτημα αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση διμερές ζήτημα αλλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανθρώπινα διακαιώματα τα οποία θυμούνται κατά το δοκούν δυστυχώς αρκετοί ενώ τα ξεχνούν στην εν λόγω περίπτωση, ένα ζήτημα το οποίο οφείλουμε να φέρουμε και στην Ευρωβουλή εάν και εφόσον ο Ελληνικός λαός μας επιλέξει.
  Έκτοτε, αθρογραφώ γενικώς επάνω σε ζητήματα που αφορούν κατά την προσωπική μου άποψη τον κόσμο, προσπαθώντας έτσι να επικεντρώσω την προσοχή του εκεί όπου εγώ θεωρώ πως πρέπει, αλλά και συμμετέχω στα κοινά διαμέσου της πολιτικής.

2. Όσον αφορά το "ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ" φαίνεστε να διαφοροποιήστε ως κίνημα απο το κόμμα της Χρυσής Αυγής, γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, πως αυτοπροσδιορίζεστε ιδεολογικά και ποια η θέση σας για τις διώξεις στελεχών του εν λόγω κόμματος.

Ο Παναγιώτης Χατζηγεωργιάδης μαζί με τον
γ.γ. του Εθνικού Μετώπου Μάνο Κώνστα 

Ιδεολογικά ανήκουμε στον Ελληνικό εθνικισμό όπως αυτός εκφράζεται απο ιδεολόγους όπως ο Ίων Δραγούμης ή ο Περικλής Γιαννόπουλος,  ο οποίος ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με τις διάφορες ιδεολογικές παραφυάδες οι οποίες εισχώρησαν κατά την διάρκεια του χρόνου στον χώρο οτι και αν σημαίνει αυτό, το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ υφίσταται ως πολιτική οντότητα απο το μακρινό 1986 και ο λόγος της επανασύστασης του μερικά χρόνια πίσω, υπήρξε ακριβώς η ανάγκη επαναδιατύπωσης των θέσεων μας με σύγχρονους όρους αν και πάντοτε οι θέσεις μας υπήρξαν διαχρονικές.
  Η θέση του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ καθώς και η δική μου προσωπική άποψη περί των διώξεων τις οποίες υφίστανται στελέχη του κόμματος της Χρυσής Αυγής, είναι πως ούδεις έχει το δικαίωμα να διώκει κανέναν με βάση ιδεολογικά κριτήρια και πως αν υπάρχουν ένοχοι αυτοί θα πρέπει να αναζητηθούν στο ποινικό και μόνο κομμάτι των υποθέσεων, οι πολιτικές διώξεις με κριτήριο την ιδεολογία δεν συνάδουν με την πραγματική δημοκρατία η οποία οφείλει να σέβεται τους πάντες με την προυπόθεση πως και οι ίδιοι σέβονται την έννομο τάξη ακόμα και τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους.  Θεωρώ πως η ύπαρξη περισσότερων του ενός εθνικιστικών κομμάτων αποτελεί υγιή αντίδραση μιάς κοινωνίας η οποία  διαισθάνεται τον βίαιο μετασχηματισμό της να συμβαίνει με αυτόν τον τρόπο διαμέσου της φτωχοποίησης και των συνεχών πολιτικών εκβιασμών και πως η ύπαρξη του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ οχι μόνον δεν θα δράσει διασπαστικά απέναντι στο εθνικιστικό κίνημα, αλλά θα φέρει στις τάξεις του ανθρώπους οι οποίοι λόγω ιδιοσυγκρασίας δεν θα στήριζαν ποτέ τους τον εθνικισμό, ο εθνικισμός αποτελεί τον απευθείας αντίπαλο της μεταπολιτευτικής ασυδοκρατίας των τελευταίων σαράντα ετών και αξίζει πραγματικά την προσπάθεια μας ως η λύση για την κρίση, οφείλουμε να αναδιατάξουμε τις δυνάμεις του Ελληνισμού ενάντια στην υποταγή σε μνημόνια, τρόικα και άλλους φορείς του τραπεζιτικού κεφαλαίου όπως και αν εκφράζονται, συνέπειες της ασύδωτης οικονομικοκοινωνικής κατάστασης των τελευταίων δεκαετιών που έφεραν στον τόπο η μεταπολίτευση στο σύνολο της.

3. Τί θεωρείτε πως θα πρέπει να γίνει, προκειμένου η χώρα να ξεπεράσει την κρίση.

Ας μην γελιόμαστε, η κρίση αυτή είναι περισσότερο μία κρίση του πνεύματος και των αξιών, αυτό είναι το βαθύτερο αίτιο της και αν κάποιοι θα έπρεπε να τιμωρηθούν αυστηρά σε αυτόν τον τόπο, δεν είναι τόσο για το οτι μας έβαλαν στο μνημόνιο μιάς και αυτό το ζήτημα ήταν θέμα χρόνου απο την στιγμή που ζείς με δανεικά, αλλά το "μπόλιασμα" θα έλεγε κανείς του λαού με νοοτροπίες που αποδείχτηκαν καταστροφικές για τον τόπο, τα πάντα ήσαν μέρος ενός σχεδίου το οποίο εξυφαίνεται δεκαετίες τώρα έστω και αν φαίνονται ασύνδετα αναμεταξύ τους, η καταστροφή τον διαφόρων τομέων της οικονομίας, η διάλυση της παιδείας, η διάλυση της οικογενειας και το δηλητήριο ενάντια στην ιστορία που έχουν αυτά τα χώματα, η καταστροφή της τεχνικής εκπαίδευσης, το άνοιγμα των συνόρων, η αθρόα εισβολή των "κατατρεγμένων" όλου του κόσμου σε μια χώρα η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αντέξει το βάρος μιάς τέτοιας πρωτόγνωρης εισβολής, αυτό το "Μαθαίνω να ζώ με δανεικά και χωρίς ιδανικά", μόνον τυχαία δεν είναι, η Ελλάδα χρειάζεται αλλαγή νοοτροπιών περισσότερο ίσως απο την αλλαγή προσώπων, πάταξη της οικογενειοκρατίας, επιβολή αξιοκρατίας σε όλα τα επίππεδα, μεσομακροπρόθεσμα οικονομικοκοινωνικά μέτρα και σαφώς πλήρη έλεγχο της αθρόας όπως προανέφερα λαθραίας εισβολής εκατομμύριων παρανόμως εισβολέων στην κυριολεξία, εισβολέων οι οποίοι ουδείς γνωρίζει αν είναι εγκληματίες, άρρωστοι και γενικότερα επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία και ασφάλεια.
   Στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ δεν πολεμάμε τόσο τα πρόσωπα τα οποία μπορεί και να αλλάξουν απο καιρού εις καιρόν, αλλά τις νοοτροπίες που μας έφεραν εδώ, χρειαζόμαστε πατριωτική διακύβέρνηση και πολιτική βούληση επαναδιαπραγμάτευσης των κυρίων θεμάτων με τους ξένους, χρειαζόμαστε άμεσο επανακαθορισμό της θέσης μας μέσα στην Ευρώπη και προκειμένου να συμβεί αυτό όσοι δημιούργησαν την κρίση πρέπει να εκδιωχθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά και οχι να παριστάνουν αναιδώς τους σωτήρες.
  Το να ξαναπιστέψουμε στην Ελλάδα είναι το κλειδί της πραγματικής εξόδου απο την κρίση.

4. Είστε ο τομεάρχης πολιτισμού για το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, τι θεωρείτε πως πρέπει να αλλάξει στα πολιτιστικά πράγματα αν πρέπει να αλλάξει κάτι.

Δείτε κατι, ο πολιτισμός είναι το κλειδί και ο καθρέφτης μιάς κοινωνίας, είναι επίσης η παιδεία των ενηλίκων, τούτο το γνωρίζουν όλα τα διεθνιστικά κινήματα όπως και αν τα ονοματίσει κάποιος και η ψευτοαριστέρα και έτσι,  έχει φροντίσει έπειτα η αλήθεια και απο χρόνια απουσίας του δικού μας χώρου στα πολιτιστικά πράγματα, να έχει ακροβολιστεί σε καίριες θέσεις και να χτυπάει σε καθημερινή βάση συνειδησιακά τον λαό, αλλοιώνοντας του το κοινωνικό αισθητήριο περί πραγματικής καλλιτεχνίας και περνώντας τα αισχρού ύφους μηνύματα της αρκετές φορές παντού, διαβάλλοντας τους πάντες και τα πάντα χάριν μιάς ψευδοελευθερίας.
  Είναι άλλο ζήτημα η ελευθερία της τέχνης και άλλο η ελευθεριότητα των ηθών όπου τίποτα δεν έχει να προσφέρει στον κόσμο πέραν αυτής της συνεχούς τριβής με το αρρωστημένο που σε καταντά με ανοσία έναν άνθρωπο χωρίς κρίση και το κυριότερο χωρίς καμία διάθεση να αλλάξεις τα πράγματα..
  Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε πάρα πολλά σε αυτό το κομμάτι και αυτό οφείλουν να το πράξουν οι δυνάμεις που πρεσβεύουν τον Ελληνισμό με όλες τους τις δυνάμεις, ο πολιτισμός έχει καταστεί η σφηκοφωλιά του διεθνισμού και οχι μόνον δυστυχώς και αυτό πρέπει να αλλάξει μέσω μίας "αντεπίθεσης Ελληνικού πολιτισμού"  απο μέρους μας.


5. Ας γυρίσουμε πίσω τώρα στο θέμα της Ευρωπαικής ένωσης.
    Ποιά τα ζητήματα τα οποία πιστεύετε ως πλέον σημαντικά σε σχέση με την Ευρωπαική σας ατζέντα.

Κοιτάξετε, παρατηρώ πως ο πολιτικός κόσμος περισσότερο ασχολείται με την διάλυση του παλαιοδικομματισμού και του πάλαι ποτέ κραταιού δίπολου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και με τα δεκανίκια του, παρά με τα ουσιώδη που μας αφορούν και έχουν να κάνουν με την θέση μας μέσα σε αυτή την συγκεκριμένη πολιτική, οικονομική  και γεωπολιτική συμμαχία που φέρει το βαρύγδουπο όνομα "Ευρωπαική ένωση".
   Ουδείς φαίνεται να ανοίγει τεράστια ζητήματα τα οποία θα μας απασχολήσουν ενδεχόμενα τους επόμενους αιώνες όπως το τεράστιο θέμα της ισλαμοποίησης της Ευρωπαικής ηπείρου και πρωτίστως της Ελλάδας η οποία μας αφορά άμεσα ως Έλληνες ή δείχνει να ενδιαφέρεται για το επίσης τεράστιο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης (που αποτελεί τον προπομπό της ισλαμοποίησης) απο όλες τις μεριές της υφηλίου για "ένα καλύτερο αύριο" απο όσο δείχνουν τα πράγματα οχι για τους λαούς της Ευρώπης αλλά για τα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου το οποίο στηρίζει απροκάλυπτα πλέον για να μην πεί κανείς πως υποθάλπτει τις μετακινήσεις εξαθλιωμένων πρός την Ευρώπη, με σκοπό την πλήρη διάλυση οικονομικοκοινωνικά αλλά το κυριότερο εθνικά της τελευταίας, μιάς και η Ευρώπη ας μην το ξεχνά κανείς αποτελείτο μέχρι πριν μερικές δεκαετίες απο αμιγώς εθνικά κράτη.
  Οφείλουμε άπαντες να σοβαρευτούμε επιτέλους αντικρύζοντας τα προβλήματα εμπρός μας με ρεαλισμό αλλά και διάθεση για κρίσιμες και σε βάθος αλλάγες, τόσο σε εθνικό όσο και σε πανευρωπαικό επίππεδο, σε σχέση με το ποιά ευρώπη θέλουμε, θα υποστηρίξουμε άραγε μία Ευρώπη των οικονομικών διευθυντηρίων και του γερμανικού ηγεμονισμού, μία Ευρώπη ουραγό των διεθνών εξελίξεων πλήρως υποταγμένη στις διαθέσεις των Ηνωμένων πολιτειών ή όποιου άλλου μεγάλου πόλου της παγκόσμιας γεωπολιτικής, ή θα γκρεμίσουμε αυτό το έκτρωμα και θα ξαναχτίσουμε την Ευρώπη επάνω σε άλλες βάσεις ; 

  Τί είναι επιτέλους η Ευρωπαική ένωση ; για την ώρα δεν είναι ούτε ένα ενιαίο κρατικό μόρφωμα με κοινές πολιτικές σε κεντρικούς άξονες αλλά ούτε και χαλαρή συνομοσπονδία εθνικών κρατών, μου μοιάζει προσωπικά αυτή η Ευρώπη μία αμαξοστοιχία με ατμομηχανή την Γερμανία και όλα τα θετικά και αρνητικά του ψυχισμού αυτού του λαού, με μία σειρά απο βαγόνια τα οποία είναι οι άλλες χώρες, οι οποίες δεμένες κυριολεκτικά πίσω απο αυτό το "τρένο του παραλόγου" οδεύουν πρός τον γκρεμό, πρός το χωνευτήρι των λαών που μας έχει επιβάλλει η τεχνοκρατική και μόνον αντίληψη για τα πράγματα.
  ΟΧΙ αυτή η Ευρώπη δεν αποτελεί δικό μας όραμα και αν κάποιοι "Ευρωλιγούρηδες" αρέσκονται στο να μας την προσφέρουν ως την μοναδική λύση διότι "δεν γίνεται αλλιώς",  εμείς είμαστε εδώ προκειμένου να τους αποδείξουμε πως τα πάντα είναι δυνατά, η ιστορική στιγμή χρειάζεται ένα χέρι στιβαρό και ένα μυαλό εχέφρωνος ηγέτη προκειμένου να στρέψει το τιμόνι της χώρας και αλλού αν χρειαστεί, ένας ηγέτης νοιάζεται πρωτίστως για τον τόπο του και ποτέ για τους ξένους, εδώ μας κατήντησαν να ζούμε για τους ξένους και ο ψυχισμός του Έλληνα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το σηκώσει και θα το δούν αυτό στο άμεσο μέλλον.
  Ας κατανοήσουν άπαντες και κυρίως οι Έλληνες που σε λίγες ημέρες θα επιλέξουν τους Ευρωβουλευτές τους, πως η Ευρώπη ανήκει πολιτιστικά στην Ελλάδα και οχι η Ελλάδα στην Ευρώπη ή θα μας σέβονται ή αλλιώς οφείλουμε να επαναθεωρήσουμε εκ νέου την "ευρωπαική μας προοπτική".
   Στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ υποστηρίζουμε επιγραμματικά και με ουσία το σύνθημα "ΝΑΙ στην Εθνική κυριαρχία, ΟΧΙ στην Ευρωκατοχή", αύτο το σύνθημα για μία Ελλάδα που θα την σέβονται όλοι στην Ευρωπαική ένωση διότι η ίδια θα σέβεται πρωτίστως τον εαυτό της και την προσφορά της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, ας γίνει φάρος της πολιτικής μας επιτέλους, το πρόβλημα μας δεν είναι οι ξένοι τόσο αλλά οι "Έλληνες" σε πολλά εισαγωγικά πολιτικοί που τρέχουν να τους εξυπηρετοήσουν αδιοφορώντας για τον λαό που τους έδωσε την δύναμη να διαπραγματεύονται εξ ονόματος του με αυτούς.
  Προσωπικά πιστεύω πως η Ευρώπη έχει ελπίδα να σωθεί μόνον αν γυρίσει στην πίστη σε αξίες, αν επανελληνισθεί η ίδια εφόσον πρωτίστως επανελληνισθεί η ίδια η Ελλάδα, μόνον με την πίστη στον ανώτερο άνθρωπο του ανθρωποκεντρισμού της αναγέννησης ο οποίος αποτελεί σαφή και φυσική συνέχεια του ανθρωποκεντρισμού της αρχαίας Ελλάδας, έχουμε ελπίδα γενικώς.
   Ο δήθεν ανθρωποκεντρισμός της "νέας εποχής" ο οποίος βάζει τα δήθεν ανθρώπινα δικαιώματα πάνω απο την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου, οφείλει να καταπέσει και θα καταπέσει διότι αντιβαίνει σε βασικούς κανόνες της ανθρώπινης φύσης και της ζωής, το όραμα αυτών των σκοτείνών κέντρων συνοψίζεται στο "ΕΝΑ παγκοσμιοποιημένο "έθνος" - ΕΝΑ φύλο - ΜΙΑ παγκόσμια θρησκεία" διότι όλα τα άλλα εμποδίζουν καθαρά την επέκταση των αγορών του μεγάλου κεφαλαίου, μοναδικό κίνητρο τους το στυγνό κέρδος και απέναντι τους θα πρέπει να βρούν τους λαούς.
  Αυτό το εφιαλτικό τόσο για την πατρίδα μας όσο και για την υπόλοιπη Ευρώπη σενάριο, οφείλει να τελειώσει και θα τελειώσει μόνον με την συμβολή των Ευρωπαικών λαών οι οποίοι με ηγήτορα τον Ελληνικό, θα επανακαθορίσουν οι ίδιοι την πορεία τους μέσα στον χώρο και τον χρόνο.
 Εν ολίγοις, λέμε ΝΑΙ στην Ευρώπη των εθνών και ΟΧΙ στην Ευρώπη των τραπεζίτών και του μεγάλου κεφαλαίου όπου και αν αυτό δραστηριοποιείται.

κ. Χατζηγεωργιάδη οφείλω να σας ευχαριστήσω για την σημερινή μας συνομιλία, ελπίζω πως οι αναγνώστες μας πήραν μία αρκετά σαφή ιδέα των αντιλήψεων τις οποίες εκφράσατε περί Ευρωπαικής προοπτικής της χώρας και σας εύχομαι καλή επιτυχία στον αγώνα που δίνετε εδώ και καιρό για την Ελλάδα, την δική μας Ελλάδα.

Σας ευχαριστώ με την σειρά μου και ευελπιστώ πάντοτε πως ο Ελληνικός λαός θα συμμετάσχει κανονικά στις επερχόμενες κρίσιμες για το μέλλον της χώρας αλλά και της Ευρώπης, εκλογές και ας θυμάται πάντα ο καθένας απο εμάς πως το δικαίωμα ψήφου αποκτήθηκε με αγώνες και αίμα και πως η αποχή βολεύει μόνον το σύστημα, ψηφίζουμε και αλλάζουμε τα πράγματα είναι τόσο απλό , οι μέρες είναι όλες οι ίδιες και ο άνθρωπος γράφει την ιστορία διαμέσου της συμμετοχής αλλά ίσως το κυριότερο της αποχής όπως γράφω κάπου, καλό αγώνα σε όλες και όλους και καλή λευτερία στην πατρίδα μας, μία πατρίδα που οφείλουμε να αγαπήσουμε εκ νέου.

* H Παρούσα συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ στο φύλλο της 22.5.2014

*Ο Παναγιώτης (Πάνος) Χατζηγεωργιάδης, γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα.
  Μετά το πέρας των εγκύκλιων σπουδών, σπούδασε οικονομικά και ψυχολογία σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και αργότερα ασχολήθηκε με την μουσική με δισκογραφία και καλλιτεχνική παρουσία σε διεθνές επίππεδο, είναι μέλος της ένωσης πνευματικών δημιουργών Αγγλίας (PRS For music/UK), βραβευμένος λογοτέχνης και αρθρογράφος με πολυετή παρουσία στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
  Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής μιάς και θεωρεί πως η ενασχόληση με τα κοινά και μάλιστα όσον αφορά τους ανθρώπους του πνεύματος, είναι οχι μόνον υποχρέωση αλλά καθήκον. 
  Για τις επερχόμενες ευρωεκλογές της 25ης Μαίου, θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.