ΕΥΡΩΠΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥ..

Γράφει η Ποσειδωνία...

              Εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών, αποτελεί χρέος και καθήκον κάθε Έλληνα πολίτη, αυτή τη φορά να σκεφτεί, να κρίνει και να ψηφίσει υπέρ της Ελλάδας. Αυτή τη  φορά...γιατί, αυτή τη φορά ήρθε η ώρα να αφυπνιστούν οι πάντες για τη σωτηρία του τόπου.

Καθότι πλέον, βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο καμπής. Πέραν της οικονομικής κρίσης, όπου σαφώς και είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη μας, αλλά ακόμη περισσότερο, για την πολιτισμική, πολιτιστική, ηθική και γενικότερα, για την πολυεπίπεδη και την πολυδιάστατη αυτή αξιακή κρίση, που μας υποβιβάζει καθημερινά από ανθρώπους σε ανθρωποειδή.

              Είναι πολύ σημαντικό να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες μας, η εκφυλιστική τροχιά, την οποία δυστυχώς ακολουθούμε δεν μας οδηγεί πουθενά αλλού, παρά μόνο στην παρακμή. Και αυτό γιατί; Γιατί, η παγκοσμιοποίηση και ο καπιταλισμός που μας κυβερνά, το κεφάλαιο, το συμφέρον και οι τραπεζίτες, δεν θέλουν τον Άνθρωπο, θέλουν τον μαζάνθρωπο. Για να αποτραπούμε από την εκφυλιστική τροχιά λοιπόν, θα πρέπει σε αυτές τις ευρωεκλογές να σκεφτούμε εθνικά και να ψηφίσουμε ελληνικά.  

              Να ψηφίσουμε αυτούς που πραγματικά μάχονται για την ιδέα, για τη διάσωση της πατρίδας μας από τους ανθελληνικούς παράγοντες, αυτούς που είναι ακόμα δυνατοί παρά τη λάσπη, αυτούς που μάχονται να αποδείξουν ότι εθνικισμός δεν είναι αυτό που κάποιοι καπηλευτήκαν και αμαύρωσαν και είμαι βέβαιη ότι, το πλήρωμα του χρόνου θα τους δικαιώσει για όλες τους τις προσπάθειες. 

              Τέλος, το πιο σημαντικό όλων,είναι ότι χρειαζόμαστε μια δυνατή εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή, μια δυνατή φωνή να σπάσει τα δεσμά. Χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε μια ενωμένη Ευρώπη των Εθνών, η οποία θα διεκδικήσει την ανεξαρτησία της, θα υπερασπιστεί τα Έθνη της, θα διατηρήσει και θα αναδείξει τις εκάστοτε παραδόσεις, θα προστατέψει τα σύνορα της και θα αποβάλλει τον αμερικάνικο τρόπο ζωής που τόσο μας διαφθείρει.

              Κλείνοντας, δανείζομαι το κεντρικό σύνθημα του Εθνικού Μετώπου για τις ευρωεκλογές αυτές, “ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΚΑΤΟΧΗ” και επιλέγω ένα ιταλικό τραγούδι, το οποίο τραγουδήθηκε από Ιταλούς Συναγωνιστές τη δεκαετία του 70, οραματιζόμενοι μια Ελεύθερη, Δυνατή Ευρώπη των Εθνών.

Στην Πράγα, στο Βερολίνο,         

στη Μόσχα ,στη Βαρσοβία,          

στη Βούδα, στο Στετίνο

η φωτιά καίει ήδη

Ζήτω η Ελεύθερη Ευρώπη             

ζήτω η Μεγάλη Ευρώπη

Ευρώπη Έθνος

Έθνος θα γίνει

Στη Ρώμη, στην Αθήνα,

στη Βιέννη, στο Παρίσι,

θα σπάσουμε τις αλυσίδες

θα φωνάξουμε Λευτεριά

Αμερικάνοι σπίτια σας

Κοζάκοι στις στέπες σας

Ευρώπη των Εθνών

Ξαναγεννήσου Ευρώπη

Ξανάνθισε στον κόσμο

Ξανανέτειλε πιο μεγάλη

Ξανανέτειλε , μαζί μας

μέσα στη νέα σου ιστορία

γράφτηκε ήδη η νίκη

Ευρώπη των Εθνών

Είναι εκατό είναι χιλιάδες

είναι εκατομμύρια οι δάδες

που υψώνονται γύρω από μία σημαία

Οι νέοι της Ευρώπης

Ενωμένοι με μία φωνή (σαν χορωδία):

“Ευρώπη των Εθνών”