Η αγωνία της μάνας !

Δεν είμαι με κανέναν Σαμαρά , με κανέναν Παπανδρέου, με κανέναν Τσίπρα..... με κανένα λαμόγιο από όσα πέρασαν τόσα χρόνια από την πολιτική σκηνή. Με ανάγκασαν να μην είμαι κ να φοβάμαι να ανοίξω κάθε μέρα τα μάτια μου μην ξέροντας τι με περιμένει. Με ανάγκασαν να αμφιβάλλω αν έπρεπε να φέρω στον κόσμο αυτά τα υπέροχα αγγελούδια μας που μας γέμισαν τη ζωή μόνο ευτυχία, αλλά τρέμω μήπως δεν τα καταφέρω να τους προσφέρω τα απολύτως απαραίτητα. Όχι δεν έχουμε λεφτά καβάτζα, αλλά κ να είχαμε ως ποτέ θα έφταναν..... Όχι Δεν θέλω να φύγουμε από την Ευρώπη γιατί υποτίθεται πρέπει να πηγαίνουμε μπροστά κ Όχι πίσω..... Όμως κ που είμαστε;;;;; τι μου προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή;;;;; Μια μείωση μισθού σχεδόν

να μην φτάνει ούτε για τη δόση του δανείου..... κ σε λίγο αναγκαστική παραίτηση από την δουλειά μου αφού τα παιδάκια μου δεν υπάρχουν υποδομές για να μπορέσει μια μάνα να εργαστεί κ να προσφέρει δίχως κόστος κ άγχος για την ανατροφή των παιδιών τους. Κ η οικογένεια; Ο θεσμός της οικογένειας....; που είναι ;;; όλο γκρίνιες κ άγχος για την καθημερινότητα κ για να τα βγάλουμε πέρα..... ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ Δεν θα πάρω άλλο. Καλύτερα μακριά από αυτούς τους δυνάστες κ με αξιοπρέπεια παρά με σκυμμένο το κεφάλι δίχως ανάσα. Μακάρι να παραμείνουμε εκεί Αλλά κάτω από τους δικούς μας όρους. Αλλιώς έξω κ θα βρούμε πάλι τον δρόμο μας.... Η υπερηφάνεια μας σαν λαός τώρα πρέπει πάλι να φανεί..... Δεν εκβιαζόμαστε φτάνει πια......