Οι Εθνικιστές απέναντι στον σκοταδισμό*

Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά

Πώς μια στιγμή, ένα απροσδόκητο γεγονός, μπορούν να φέρουν στροφή στην αντίληψη των ανθρώπων για την ζωή γενικά και την δική τους ειδικά; Από την άλλη, οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν από την ζωή σαν άδεια μπουκάλια στις κινούμενες ζώνες των εργοστασίων μαζικής παραγωγής, χωρίς να καταλάβουν πώς έφθασαν στο μοιραίο τέλος, μια στιγμή πριν από την πτώση. Κάπως έτσι είναι και πάλι μοιρασμένος ο κόσμος μετά την περασμένη Παρασκευή. Εμείς οι Εθνικιστές τα λέγαμε. Οι κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, των ΗΠΑ επιχείρησαν να επιβάλουν την νοοτροπία τους, την θρησκεία τους, τα πολιτεύματά τους σε λαούς παντελώς διαφορετικούς, χωρίς να διαφέρουν και πολύ σε πρακτικές από τους σημερινούς «τζιχαντιστές».

Μεταχειρίστηκαν και μεταχειρίζονται τους λαούς όπως ανόητα παιδιά στα οποία αν δεν συνετιστούν με τις οδηγίες τους, επιβάλλουν το ποιος θα τους διοικεί και πώς. Λες και οι λαοί εκείνοι δεν διαμόρφωσαν με το πέρασμα του χρόνου τους τρόπους και τις συνήθειες που ταιριάζουν στην ιδιοσυστασία τους.

Αλλά αυτή είναι ακριβώς η αντίληψη των ψευτο«δημοκρατών». Στο όνομα της Δημοκρατίας, χώρες καταπατώνται, λαοί σκοτώνονται, κυβερνήσεις ανατρέπονται. Για την δημιουργία κλίματος στην κοινή γνώμη, που θα δικαιολογεί τις επιχειρήσεις στην φιλάνθρωπη χριστιανική νοοτροπία, οι επιθέσεις που μπαίνουν κάτω από την ομπρέλα της «τρομοκρατίας» από το 2001 και μετά προσφέρουν το κατάλληλο άλλοθι. Η τρομοκρατία στην υπηρεσία της τρομοκρατίας των ολιγαρχών.

Οι Εθνικιστές είμαστε οι μόνοι που υπερασπιζόμαστε την διαφορετικότητα, το δικαίωμα των φυλών να υπάρχουν και να διαβιούν σύμφωνα με τους δικούς τους τρόπους, αλλά παράλληλα υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των δικών μας εθνών στην ύπαρξη. Μπορεί οι επαγγελματίες του αντιρατσισμού να ενοχληθούν, αλλά ο Θεός είναι ο πρώτος και μεγαλύτερος φυλετιστής, δημιουργώντας την θαυμαστή βιοποικιλότητα που θέλουν να καταργήσουν μεταξύ των ανθρώπων οι αντιρατσιστές. Αυτήν την φυσική τάξη υπερασπιζόμαστε. Η πραγματικότητα είναι πως τα βουνά και οι λίμνες δεν δημιουργούνται σε εποχές ηρεμίας, μα μετά από δραματικές τεκτονικές ανακατατάξεις, και μια από αυτές συντελείται στις μέρες μας. Σε αυτούς τους καιρούς όσοι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε την αναγκαιότητα, είναι σοφό να προσαρμόσουμε τον πλου στον άνεμο, και να προσδιορίσουμε τους δικούς μας στόχους.

Κάποιοι θα ήθελαν να αποφύγουν την δοκιμασία του ταξιδιού. Φαντάζονται να αλλάξουν κυβέρνηση ή ζωή με το πάτημα του τηλεχειριστηρίου. Κάποιοι καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ενός εξιδανικευμένου κόσμου, τον οποίον δεν έχουν ούτε την δυνατότητα ούτε το θάρρος να δημιουργήσουν. Αφήνουν το Τώρα, και κυνηγούν λάμιες και φαντάσματα. Το τρένο των μαγικών αλλαγών φεύγει από την πλατφόρμα δύο και τρία τέταρτα. Μπορούν να επιβιβαστούν. Ευτυχώς για τους λαούς η αλήθεια είναι πολύ λιγότερο ηρωική και πολύ πιο πεζή.

Οι Ήρωες της Ιστορίας μας είχαν κοπάδια και ελιές, λέρωναν τα χέρια τους στο χώμα και στο αίμα, κι όταν γίνονταν ποιητές θεωρούσαν μόνη άξια αναφοράς τιμή να υπερασπιστούν την Πατρίδα τους. Για τον Διγενή Ακρίτα, τον Οδυσσέα και τον Ίκαρο, υπήρχαν τα όρια της γνώσης και της ύβρης. Εμείς οι Εθνικιστές θα διαλέγουμε τις δικές μας μάχες και θα λέμε τα δικά μας ΟΧΙ στην βαρβαρότητα των μουσουλμάνων φανατικών και των φανατικών του χρυσού, στους παράνομους νόμους των αρνησιπάτριδων, στους νόμους που αντιβαίνουν στην ίδια την Ζωή. Θα λέμε ΝΑΙ στο δικαίωμά μας να ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες του γένους μας. Θα αγωνιστούμε για την ελευθερία της σκέψης και των λόγων μας.

Πριν μια εβδομάδα, κάποιοι θέλησαν όχι τυχαία στην πόλη του Φωτός, να σκορπίσουν τον σκοταδισμό. Χτύπησαν οι μίζεροι οπαδοί της μαντήλας, των αποκεφαλισμών και των σταυρώσεων, αυτά που αντιπροσωπεύουν την χαρά της ζω- ής των Ευρωπαίων, έναν αγώνα ποδοσφαίρου, ένα καφέ, ανθρώπους νέους κι ανέμελους. Εμείς θα κάνουμε αντίσταση στον τρόμο. Κάποιοι που κατηγορούσαν τους Έλληνες Εθνικιστές ως «ακραίους», ζητούν τώρα τρομοκρατημένοι αυστηρότητα, νόμους, κράτος και σύνορα, γλιστρώντας στην παγίδα αυτών που κινούν τα νήματα στο κουκλοθέατρο της διεθνούς πολιτικής. Και είναι έτοιμοι να παραδώσουν τις ελευθερίες τους για να παρατείνουν την ψευδαίσθηση της ασφάλειας στην μίζερη ζωή τους.

Κι όμως, η Ελλάδα δεν είναι ένα άδειο πουκάμισο. Δεν είναι ένα αδειανό κοχύλι στο οποίο μπορεί να μπει κανείς Τούρκος και να βγει Έλλην. Εχει παρελθόν, έχει παρόν, και με την δύναμη του Θεού και την δική μας θέληση, έχει και μέλλον. Σε ό,τι με αφορά έχω αποφασίσει εδώ και καιρό να μην απασχολούμαι με όσους κουράζονται, να μην κουράζομαι με όσους δεν μπορούν. Οι Εθνικιστές έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε προτού οι γειτονιές μας γίνουν Μολενμπέκ και οι δρόμοι μας εξαρτώνται από την θέληση των φανατικών της Ερήμου.

*Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι" 

από την ενημέρωση Πελοποννήσου