Σουηδία, μεταναστευτικό σοκ και χάος

της Σερένας Νομικού 

Συμβαίνουν απαίσια πράγματα, κάτι που δεν βιώσαμε ποτέ στο παρελθόν: μαζικές επιθέσεις σε γυναίκες από συμμορίες ανδρών, μαχαιρώματα, δολοφονίες, ρίψεις οξέων στα πρόσωπα κοριτσιών και βιασμοί ανηλίκων. 

«Δεν νομίζω ότι η Σουηδία είναι στην άκρη του γκρεμού. Τα καλά οργανωμένα Έθνη είναι σε θέση να ανακάμψουν γρήγορα. Μπορείς να τους προξενήσεις μεγάλες ζημίες, αλλά τελικά επανέρχονται. Το μέλλον των Σουηδών είναι στα χέρια τους. Ελπίζω να λυθούν σύντομα τα προβλήματα μας επειδή, εάν σε μία κοινωνία η φτώχεια εδραιωθεί, κάτι που κινδυνεύουμε να συμβεί στη Σουηδία αφού οι μετανάστες καταναλώνουν μεν αλλά δεν παράγουν, τότε καμία δύναμη δεν είναι σε θέση να την ξεριζώσει.   

Πράγματι δεν διαχειριστήκαμε σωστά το μεταναστευτικό και σύντομα θα μετατραπούμε σε μία πολυπολιτισμική ταξική κοινωνία. Οι λύσεις όμως είναι σε συνάρτηση με τα μεγέθη, με τους αριθμούς. Έχουμε 160.000 πρόσφυγες, εκ των οποίων κάποιοι θα σταλθούν πίσω, ενώ ορισμένοι άλλοι θα φέρουν τις οικογένειες τους. Έτσι, με βάση τις ιστορικές εμπειρίες, τελικά θα παραμείνουν 160 – 170.000.

Αυτές οι 160.000 είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν θα οδηγήσουν τη χώρα στην άκρη του γκρεμού. Εάν όμως έχεις κάθε χρόνο 160.000 μετανάστες, σε ένα κράτος με 10 εκ. πληθυσμό, τότε δεν υπάρχουν λύσεις. Είναι κάτι που πρέπει όμως να το αποφασίσουν οι ίδιοι οι Σουηδοί πολίτες.

Μακροπρόθεσμα, εάν η Σουηδία ρυθμίσει τη μετανάστευση, κάνοντας ένα διάλειμμα στις νέες εισόδους και επιστρέφοντας στην ομαλότητα, δεν θα μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος. Βραχυπρόθεσμα όμως, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε ειδήσεις από τη Σουηδία που θα σοκάρουν την κοινή γνώμη. Οι πρόσφατες εισροές έχουν υπερφορτώσει το σύστημα σε έναν τέτοιο βαθμό, όπου βιώνουμε ένα κύμα εγκληματικότητας.  

Συμβαίνουν απαίσια πράγματα, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν: μαζικές επιθέσεις σε γυναίκες από μεγάλες συμμορίες ανδρών, συγκρούσεις με τη χρήση μαχαιριών και ζεματιστού νερού, δολοφονίες, ρίψεις οξέων στα πρόσωπα κοριτσιών, βιασμοί γυναικών, κακοποίηση ανηλίκων, βιασμοί νεαρών αγοριών…. Η μία κακή είδηση πίσω από την άλλη, τρομακτικά πράγματα.  

Στους Σουηδούς αρέσει να λένε πως δεν θέλουν να γίνει η κοινωνία τους όπως αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Ίσως είναι πολύ αργά για να το αποφύγουμε ενώ, το καλύτερο στο οποίο μπορεί να ελπίζει πλέον ένας Σουηδός, είναι πως η χώρα του δεν θα γίνει όπως το «Game of Thrones».

Η ανικανότητα πάντως της ευρωπαϊκής ηγεσίας να διαχειριστεί τη μεταναστευτική κρίση είναι ταυτόχρονα σουρεαλιστική και εντυπωσιακή. Μοιάζει σαν μία κωμική μαρτυρική έκδοση της πτώσης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σε πραγματικό χρόνο» 

(Τ. Sanandaji, σε ελεύθερη απόδοση)

  

Όταν έγραψα για τον πανικό που επικρατεί στη Σουηδία και για την αναρχία, από την οποία απειλείται, αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν λέγοντας πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ορισμένοι άλλοι αμφισβήτησαν το γεγονός ότι, στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, στο Μάλμε, οι ξένοι αποτελούν ήδη το 50% του συνόλου, ενώ κάθε δεύτερο παιδί που βαφτίζεται παίρνει το όνομα Μωάμεθ. Είναι όμως η αλήθεια.

Για τη Στοκχόλμη ισχύουν βέβαια εντελώς διαφορετικά πράγματα, επειδή το κόστος ζωής είναι μεγαλύτερο, οπότε δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν εκεί οι ξένοι. Όσον αφορά την πρόσφατη δολοφονία της Σουηδής κοινωνικής λειτουργού από έναν ανήλικο μετανάστη, στην εικόνα που ακολουθεί φαίνεται καθαρά η θλίψη, στην οποία βυθίστηκε η χώρα.

Το πρόβλημα πάντως εμφανίζεται όταν το ποσοστό των μεταναστών σε ένα κράτος υπερβεί το κρίσιμο μέγεθος του 10%. Τότε, δεν είναι εύκολο πλέον να ενσωματωθούν, επειδή δημιουργούνται γκέτο, στα οποία ζει κανείς μιλώντας τη γλώσσα της πατρίδας του και τηρώντας τα δικά του ήθη και έθιμα.

Ειδικά όσον αφορά τη Σουηδία, εάν διαβάσει κανείς προσεκτικά ολόκληρη τη συνέντευξη, μέρος της οποίας παρέθεσα στην εισαγωγή του κειμένου, θα καταλάβει πως πράγματι επικρατεί πανικός στη χώρα. Επίσης ποιά προβλήματα ακριβώς προκαλεί η μετανάστευση, ειδικά εάν δεν ελεγχθεί από το ξεκίνημα της, προτού βυθιστεί ένα κράτος στο χάος.

Αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει όμως όλους εμάς στην Ελλάδα δεν είναι η Σουηδία, αλλά οι εμπειρίες της από τα σημερινά μεταναστευτικά κύματα και οι τρόποι, με τους οποίους προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει. Κυρίως το ότι θεωρεί άλυτο πρόβλημα την ετήσια εισροή 160.000 ατόμων, όταν στην Ελλάδα μπαίνουν σχεδόν σε μηνιαία βάση τόσοι, ενώ κινδυνεύουμε να μείνουν εγκλωβισμένοι εδώ, εάν κλείσουν τα σύνορα της Ευρώπης. Όταν η Σουηδοί λοιπόν φοβούνται πως θα μετατραπούν σε ένα αποτυχημένο, άναρχο κράτος, τότε τι θα έπρεπε να σκεφτούμε εμείς;

Το δεύτερο σημαντικότερο είναι η αναφορά του Σουηδού, σύμφωνα με την οποία «εάν σε μία κοινωνία η φτώχεια εδραιωθεί, τότε τίποτα δεν είναι σε θέση να την ξεριζώσει». Μετά από τα έξι χρόνια κρίσης στην Ελλάδα, καθώς επίσης μετά την πλήρως αποτυχημένη διαχείριση της από όλες τις κυβερνήσεις μας, εγώ τουλάχιστον έχω την εντύπωση πως εάν υποθέσουμε ότι, η φτώχεια δεν έχει ακόμη εδραιωθεί, τότε θα συμβεί πολύ σύντομα.

Όταν λοιπόν συμβεί, κάτι που φαίνεται αναπόφευκτο σήμερα, τότε θα είναι πολύ αργά για να ληφθούν οποιαδήποτε αντίμετρα. Σε μία τέτοια περίπτωση που απεύχομαι φυσικά, ο συνδυασμός της χρόνιας οικονομικής κρίσης με την κοινωνική, την πολιτική και τη μεταναστευτική, δεν είναι καθόλου απίθανο να σβήσει κυριολεκτικά την Ελλάδα από το χάρτη. Βέβαια, μάλλον θα θεωρηθώ υπερβολική, αλλά εγώ τουλάχιστον αυτό πιστεύω. Νοιώθω λοιπόν υποχρεωμένη απέναντι στον εαυτό μου και στην πατρίδα μου να το αναφέρω, ακόμη και αν δεν πιστεύω πως θα ληφθούν επιτέλους κάποια μέτρα από την κυβέρνηση.

πηγή