Ένα, δύο, τρία...πολλά Πολυτεχνεία

Στην ανάρτησή μας με τίτλο "Μαζί να κάνουμε τον Εθνικισμό Πολιτική Επιλογή" ένα άρθρο του Αρχηγού του ΕΝΕΚ Πολύδωρου Δάκογλου από το αρχείο της Νέας Θέσεως (μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ ) υπήρξε ένα σχόλιο από ένα παλαιό συναγωνιστή τον Α. Δημητρίου. Η βαρύτητα και η ουσία του μας έκανε όχι μόνο να το αναρτήσουμε ως σχόλιο, αλλά να του δώσουμε άλλη διάσταση ως ανάρτηση.
Ακολουθεί το σχόλιο:
                     Ένα, δύο, τρία...πολλά Πολυτεχνεία  

Στο άρθρο του Πολύδωρου Δάκογλου το οποίο παραμένει εντυπωσιακά επίκαιρο, παρά το γεγονός ότι δημοσιεύθηκε πριν από 23 χρόνια (όταν πολλοί από τους νέους Εθνικιστές δεν είχαν ακόμη γεννηθεί), υπάρχουν φράσεις κλειδιά οι οποίες απαντούν σε σειρά ερωτημάτων που τίθενται από και προς νεώτερα στελέχη του Εθνικιστικού χώρου. Ενός χώρου που, οι επίσημοι πολιτικοί εκφραστές της Χρυσής Αυγής, αρνούνται ότι υπάρχει, υποστηρίζοντας –βερμπαλιστικά- ότι ο μοναδικός υπαρκτός πολιτικός φορέας είναι το κόμμα τους.
Έγραφε ο Πολύδωρος Δάκογλου:

-"Πιστεύουμε ότι οι μόνοι Εθνικιστές σε ολόκληρη την επικράτεια ήμασταν εμείς, οι είκοσι της οδού Λομβάρδου. Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική".
-"Σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, υπήρχαν και ξεπετιόντουσαν δεκάδες νέοι με εθνικιστική τοποθέτηση. Σε κάθε μας αγωνιστική πρόσκληση βρίσκαμε ανταπόκριση, από εκατοντάδες μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους εντεταγμένους σε κόμματα που με πάθος είχαμε πολεμήσει".

 
Σήμερα, η Χρυσή Αυγή επιμένει ότι Εθνικιστές είναι μόνον οι κάποιες λίγες εκατοντάδες των παλαιών μελών της και ότι "οι εκατοντάδες μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, εντεταγμένοι σε κόμματα που με πάθος είχαμε πολεμήσει", είναι ξεπουλημένοι, συστημικοί και άξιοι μόνον για Καιάδα. Μεγάλη διαφορά σκέψης και μεθοδολογίας.
Η καταγραφή της πολιτικής πραγματικότητας έγινε από τον συγγραφέα του άρθρου με σαφήνεια και απλότητα: "Έλληνες Εθνικιστές υπήρχαν και υπάρχουν σε όλο το φάσμα των μη κομμουνιστικών κομμάτων". Και με βάση αυτή την παραδοχή διατύπωσε το γενεσιουργό ερώτημα της πολιτικής στρατηγικής που όφειλαν να διαμορφώσουν οι Εθνικιστές του ΕΝΕΚ. "Γιατί, Εθνικιστές εντάσσονται σε μη εθνικιστικά κόμματα";

 
Δεν περιορίσθηκε όμως να θέσει το ερώτημα. Υπέδειξε και την πολιτική απάντηση. "Γιατί απλά, δεν υπήρχε πολιτικός φορέας του Εθνικισμού" έγραψε, καταλήγοντας στην στην υπόδειξη και προτροπή "ΝΑ ΦΤΙΑΧΤΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ".
Από εκεί και πέρα, και επειδή η δημιουργία του πολιτικού φορέα του εθνικισμού δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, θύμισε ότι "Για να κυβερνήσουν όμως κάποτε οι ιδέες και οι αρχές του Εθνικισμού δεν αρκεί μόνον ή δημιουργία ενός εθνικιστικού Πολιτικού Φορέως". Και είχε την δύναμη να προτείνει τα αναγκαία βήματα.
"Πρέπει να πείσουμε τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι έχουμε την Δύναμη να κατακτήσουμε την εξουσία ακόμη και με την μεθοδολογία του κρατούντος συστήματος".
"Πρέπει να πείσουμε τους Έλληνες ότι Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ".

 
"Θα το καταφέρουμε, συσπειρώνοντας γύρω μας τους εθνικιστές των αστικών κομμάτων, που τόσα χρόνια ήσαν υποχρεωμένοι να ψηφίζουν παλαιοκομματικά σχήματα από έλλειψη ενός Εθνικιστικού πολιτικού φορέως".
Το άρθρο του Πολύδωρου Δάκογλου που επιλέξατε και δημοσιεύσατε καταλήγει σε προτάσεις, θέσεις και προβλέψεις που δείχνουν να απευθύνονται σε πολιτικά ώριμους αγωνιστές. Δεν τις επαναλαμβάνω γιατί ήδη έκανα κατάχρηση του χώρου.

Όσον αφορά το τελευταίο ερώτημα που έθεσε ο "Κοινός Παρανομαστής" αν δηλαδή "Πρέπει αυτή την στιγμή να φτιαχτεί ή να ενισχυθεί πολιτικός φορέας Εθνικισμού", η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Την έγραψε κάποιος πριν από πολλά χρόνια σε ένα τοίχο των Εξαρχείων.
«Ένα, δύο, τρία... πολλά πολυτεχνεία»!
Ένας παλιός συναγωνιστής

Α. Δημητρίου