Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Ένα σύμβολο Αγώνα

Γεια σας αδέλφια... Γεια σας λεβέντες... Ελπίζω να 'μαι ο τελευταίος που εκτελούν... Αδέλφια συνεχίστε τον αγώνα. Εγώ βαδίζω στην αγχόνη γελαστός, αποφασιστικός και υπερήφανος.” Ευαγόρας Παλληκαρίδης 13 Μαρτίου 1957

Με λόγια απλά μα μεγάλα όνειρα έγραφε ποιήματα για την ευλογημένη εκείνη ημέρα που θα κυμάτιζε η Γαλανόλευκη στις υψηλότερες κορυφές της Κύπρου. Άφησε το σχολείο του σε ηλικία 17 ετών, ακολουθώντας την δική του μοναδική ανηφοριά υπέρ του υπέρτατου αγαθού της Ελευθερίας που τόσο λαχταρούσε.

«Ο Ευαγόρας έκαμε στο βουνό από της 5ης Δεκεμβρίου 1955, μέχρι 18ης Δεκεμβρίου 1956, οπότε συνελήφθη. Βασανίστηκε μέχρι της 14ης Ιανουαρίου 1957 για να προδώσει και δεν πρόδωσε κανέναν. Κατεδικάσθη την 25η Φεβρουαρίου 1957 εις την εσχάτη των ποινών και εξετελέσθη την 13η προς την

14η Μαρτίου 1957 εις τας φύλακας της Λευκωσίας και ετάφη εις τον περίβολο των Φυλακών. Ο τύραννος φοβάται και το νεκρό σώμα όσων Ε.Ο.Κ.ιστών θεωρούσε σκληρούς πυρήνας και ο Ευαγόρας ήτο ένας εξ αυτών.» Αυτός ήταν ο ηρωικός κύκλος της ζωής ενός έφηβου Αγωνιστή που επέλεξε να κληροδοτήσει το αίμα του, σε όλες τις ελληνικές γενιές,  όπως την έγραψε ο ίδιος ο πατέρας του το 1959 στην εφημερίδα «Βραδυνή».

 Ένας αιώνιος έφηβος, οραματιστής και τραγουδιστής της πολυπόθητης Ένωσης της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα με μεγαλείο ψυχής κοίταξε στα μάτια τον θάνατο και πέρασε στην αθανασία ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο. Δεν παρακάλεσε για την ζωή του. Δεν λύγισε στα βασανιστήρια των αποικιοκρατών. Με υπερηφάνεια δέχτηκε την ποινή της αγχόνης γνωρίζοντας πως ο θάνατός του θα έδινε συνέχεια στον τίμιο και δίκαιο Αγώνα της ΕΟΚΑ.

 Για αυτόν έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες. Στο όνομα του έχουν αφιερωθεί σχολεία, στρατόπεδα, σύλλογοι, σωματεία, δρόμοι και πλατείες. Πολλά από τα πατριωτικά του ποιήματα έχουν μελοποιηθεί και μέχρι σήμερα είναι για μας πολεμιστήρια άσματα.
Μπορεί μια αγχόνη να μας στέρησε έναν εθνικό ποιητή μα ένα Ιδανικό μας χάρισε ένα πάναγνο πρότυπο. Η ζωή και η θυσία του έφηβου ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη τον κατέστησαν σύμβολο όλων όσων με ελευθεροφροσύνη και παρρησία στέκονται απτόητοι στο ικρίωμα των σημερινών κατακτητών. Έγινε λάβαρο και χρέος σε όσους ακόμα ονειρεύονται αυτά που και εκείνος υπηρέτησε..

 Τρισμέγιστε Ευαγόρα, σέμνωμα και καύχημα του έθνους μας, θα στέκεσαι αιώνια όρθιος να μας λες Ελληνική Ιστορία όπως εσύ την έγραψες! Θα θυμίζεις πάντα πως οι ψυχές που χαρίζονται στην Αγία άλλη μας μανούλα πλανώνται στις ανηφοριές και κατηφοριές που οι πιστοί Ενωτικοί ακόμα συνεχίζουν. Σαν απλοί στρατιώτες κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στη θυσία σου και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε τον Αγώνα σου.

εκ του Δ.Σ.

Α.Φ.Κ. ΝΙΚΗ ΤΕΠΑΚ