Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

Φοβού τους.. Βενετούς



Θα ήταν ακατόρθωτο για τους Τούρκους να κατακτήσουν την Πόλη το 1453 αν δεν την είχαν γονατίσει πρώτα οι Δυτικοί. Η Aλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το 1204 διέλυσε κάθε ελπίδα για ανάκαμψη της αυτοκρατορίας. Η Aλωση του 1204 διευκολύνθηκε από μια ατυχή συμφωνία που σύναψε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία με τους Βενετούς το 1082 (έμεινε στην Ιστορία ως το «χρυσόβουλο του 1082»).


Σε αυτή ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ Κομνηνός εκχωρούσε πρωτοφανή οικονομικά, φορολογικά και εμπορικά προνόμια στους Βενετούς επειδή φοβόταν επίθεση από τους Νορμανδούς.

Πρώτο κέρδος των Βενετών, μια ετήσια προσφορά 20 λιβρών (σε χρυσά νομίσματα) για να διανέμουν στις εκκλησίες τους, όπως ήθελαν. Πέρα από τον μισθό και τον τίτλο του «πρωτοσεβαστού» που δόθηκε στον δόγη της Βενετίας, προβλέφθηκε ετήσιος μισθός 20 λιβρών και ο τίτλος του «υπέρτιμου» για τον Πατριάρχη του Γκράντο και τρία χρυσά νομίσματα κατ’ έτος στην
Εκκλησία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία.

Οι Βενετοί με το χρυσόβουλο του 1082 πήραν επίσης μεγάλη ακίνητη περιουσία στη συνοικία του Περάματος της Κωνσταντινούπολης και -το σημαντικότερο όλων- τους εκχωρήθηκε το δικαίωμα να ασκούν αφορολόγητες εμπορικές δραστηριότητες στην αυτοκρατορία.

Σαν να μην έφτανε αυτό ο αυτοκράτορας προέβλεπε ότι όλες αυτές οι συναλλαγές των Βενετών βρίσκονταν εκτός της δικαιοδοσίας των βυζαντινών Αρχών.

Οι Βενετοί μπορούσαν πλέον ελεύθερα να δραστηριοποιούνται εμπορικά σε στρατηγικής σημασίας λιμάνια στην Αδριατική και τη Μεσόγειο κι έτσι απέκτησαν μεγάλο προβάδισμα στον τομέα του εμπορίου. Η «σύμμαχος» Βενετία κυριάρχησε στο εμπόριο λόγω αυτής της ετεροβαρούς συμφωνίας με τους Βυζαντινούς, άνθησε οικονομικά, ισχυροποιήθηκε στρατιωτικά κι έπειτα έβαλε στο μάτι τα εδάφη, την επιρροή και τους θησαυρούς της αυτοκρατορίας που έδρευε στην Κωνσταντινούπολη.

Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, καλύτερα να μείνεις με τη φαγούρα. Τα νύχια που δανείζεσαι από άλλους γίνονται λεπίδες που σημαδεύουν το λαρύγγι σου. Κάθε πιθανή σύνδεση ή ομοιότητα με την επικαιρότητα μπορεί και να μην είναι συμπτωματική…

Παναγιώτης Λιάκος από τους αδιάβροχους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π