Ο Θεός της Ελλάδας είναι δίπλα μας….

 

  Του Χάρη Β. Μιχαλακόπουλου  

Θα έλεγα ότι ζούμε σε ένα νέο εμφυλιοπολεμικό κλίμα, εάν ήμουν σίγουρος ότι όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές αποτελούνται από Έλληνες. Όχι από ελληνόφωνους, αλλά από Έλληνες με όλο το μεγαλείο και την απαραίτητη επίγνωση τι σημαίνει το προνόμιο να είσαι Έλλην. Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι δεν ισχύει.

Τα δίπολα έχουν πολλαπλασιαστεί. Είναι άσκοπο να τα απαριθμήσω. Η προσωπική μου άποψη είναι, ότι τώρα που η ορθή σκέψη είναι «βαριά» και επηρεάζεται σαφώς από την καθημερινότητα (ανεργία –επιβίωση -cov19 –φτωχοποίηση -οργανωμένη πλύση εγκεφάλου από ΜΜΕ κλπ) πρέπει να μείνουμε στο ένα και σταθερό λιμάνι μας. Το λιμάνι του Ελληνισμού. Να ταχθούμε μόνο στη πλευρά όσων τώρα και πάντοτε θα μάχονται υπέρ της υπέρτατης αξίας, που δεν είναι άλλη από την επικράτηση της κοσμοθεωρίας του.

Χάρης Βασ. Μιχαλακόπουλος

Δεν θα μπω καθόλου στη παγίδα να ταχθώ σε κάποιο παροδικό και εμφανώς «στημένο» στρατόπεδο. Πολύ φοβάμαι ότι όσο γίνεται αυτό στη Πατρίδα μας (το ένα θέμα να κουκουλώνει το άλλο) στο τέλος θα ξυπνήσουμε και ΔΕΝ θα έχουμε Πατρίδα.

Ο τίτλος είναι αυθόρμητος και προέρχεται από τη σκέψη ότι τα χθεσινά και εμφανώς προμελετημένα και οργανωμένα γεγονότα στη καρδιά της Αθήνας, θα μπορούσαν να πάνε πολύ χειρότερα από ότι εξελίχθηκαν. Δεδομένου του εγκλεισμού και της επερχόμενης φτώχειας, που κάνουν το καζάνι της κοινωνίας να αποζητά εκτόνωση.

Αέναα λοιπόν εδώ παραμονεύουν πάντα οι «έξυπνοι» (ή οι πονηροί) που εκμεταλλεύονται εσένα-εμένα και όποιον αντιδρά αυθόρμητα και χωρίς αξιακό σύστημα ή το αξιακό του σύστημα λέει: «Στο διάολο η οικογένεια-Στο διάολο η Πατρίς/ Ελλάδα να πεθάνεις-να ζήσουμε εμείς».

Το ότι χθες δεν ξεψύχησε ο αστυνομικός, μετά από λυντσάρισμα 2 λεπτών και 45 δευτερολέπτων, το ότι ο ίδιος ή κάποιος συνάδελφός του (αν και αυτοί λειτούργησαν εντελώς δειλά -αντισυναδελφικά και ανεκπαίδευτα) δεν τράβηξε όπλο και να είχαμε καινούργιο Γρηγορόπουλο (με όλα τα επακόλουθα που θα έστηναν μετά οι γνωστοί κύκλοι), το ότι δεν υπήρχαν άλλα θύματα στο πεδίο της «μάχης» ή πέριξ, αυτό οφείλεται καθαρά σε σύμπτωση ή στο ΘΕΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ όπως μου αρέσει να το λέω.

Γλυτώσαμε προς το παρόν το οριστικό ξεχαρβάλωμα της κοινωνίας, μέχρι το επόμενο «στήσιμο», από τις δυνάμεις που θέλουν την εξαφάνιση κάθε τι Ελληνικού στη πατρώα γη και παγκοσμίως.

Το πρόσφορο έδαφος που βρίσκουν αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις, έχει δυστυχώς σχέση με το χαμηλό αξιακό σύστημα που έχει καλλιεργηθεί με επιτυχία από το Ελλαδικό Κράτος (και όχι μόνο) εδώ και δεκαετίες.

Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ…. (αλλά το Φως πάντα θα νικάει το σκοτάδι -άρα η μάχη συνεχίζεται μέχρι τη νίκη… που είναι σίγουρη).