Τα όπλα του Εθνικιστή πολιτικού Αντάρτη: Αυτογνωσία, Ιστορία, Τεχνολογία και Πίστη

 

του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Η εποχή μας ορίζεται, αναμφίβολα, ως ένα από τα τελευταία στάδια παρακμής των ανθρώπινων κοινωνιών. Παρά το γεγονός ότι η κατάπτωση του ανθρώπινου γένους συγκαλύπτεται από την εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας και των οικονομικών μεγεθών, κάθε προσεκτικός παρατηρητής μπορεί διακρίνει καθαρά τα σημάδια των επερχόμενων αρνητικών αλλαγών.

Η επιτάχυνση των εξελίξεων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των κύκλων της παρακμής αξιών και πολιτευμάτων. Είναι η διαδικασία που οδηγεί στην “τελική καταστροφή”, όπως ακριβώς γίνεται και με την γήρανση των υλικών.

Η υποβάθμιση του αξιακού συστήματος που δίδαξε  ο Ελληνισμός στην ανθρωπότητα, είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της παρακμής. Η εγκατάλειψη των φυσικών αξιακών προτεραιοτήτων, κατέστησε πρωταγωνιστές τους φορείς του αξιακού συστήματος το οποίο διδάσκει ο Σιωνισμός.

Η αναγωγή της φύσης και των φυσικών λειτουργιών σε θεότητες και η επικράτηση των αξιών που τις εξέφραζαν, αντικαταστάθηκε από την καθιέρωση της λατρείας του “χρυσού μόσχου” και την ανάδειξη ως θεοτήτων κάποιων κατώτερων ανθρώπινων δημιουργημάτων.

Έτσι όμως,

-Το χρήμα, κυριάρχησε της Ηθικής.

-Το συμφέρον του ατόμου, επικράτησε του συμφέροντος του συνόλου.

-Η επίγειος ανταμοιβή νίκησε την ιστορική αναγνώριση.

Σήμερα, το «πόσα έχεις και πόσα βγάζεις», μετράει πιο πολύ από το «ποιος είσαι και τι προσφέρεις». Εκφράσεις όπως «την πάρτη μου», ακούγονται συχνότερα από εκφράσεις του είδους «για την Ελλάδα ρε γαμώτο». Το οικονομικό αντίκρισμα επιζητείται περισσότερο από το παράσημο της ηθικής αναγνώρισης.

Η απληστία, ο ναρκισσισμός και το καταναλωτικό πρότυπο δημιουργούν μια δίνη που παρασύρει σε γενετική τροποποίηση το ανθρώπινο είδος, τον θεϊκό εκπρόσωπο επί της γης.

Η προσπάθεια ολοκλήρωσης της προσωπικότητας, ο αγώνας υπέρ του συνόλου και η ανιδιοτέλεια της προσφοράς, στην εποχή μας, παραμένουν στα αζήτητα. Ο Ηρωικός άνθρωπος, πρότυπο του Ελληνικού Αξιακού Συστήματος, δεν προβάλλεται και δεν διδάσκεται ως βιοθεωρία. Ο άνθρωπος –υπηρέτης του συνόλου, κατέληξε να θεωρείται ως προσωποποίηση του κορόιδου.

Τα πατσουλιά και τα πουτανάκια, αμφοτέρων των φύλων προβάλλονται ως πρότυπα ενώ οι αρνητές στράτευσης προστατεύονται από την φάρα των δικαιωματιστών.

Η παρακμή, οι αξίες της και οι εκφραστές της έχουν επικρατήσει. Και όπως πάντοτε γίνεται, οι νικητές των πολέμων επιβάλουν στους ηττημένους Πολίτευμα, Αξιακό Σύστημα, Νόμισμα και Πολιτικό προσωπικό.

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Να παραδοθούμε; Να προσαρμοσθούμε; Να υποταχθούμε; Όχι βέβαια!

Παραδοχή της πραγματικότητας χρειάζεται και εργώδης προσπάθεια για προστασία των «Ιερών Κειμηλίων». Διαφύλαξη του κύρους των Ηγετικών μας προσωπικοτήτων και προετοιμασία των αυριανών Φιλοσόφων – Μαχητών.

Ο τροχός δεν θα γυρίσει μόνος του. Ο Ήλιος δεν θα σηκωθεί επάνω απ’ την Ελλάδα εάν εμείς δεν το πιστέψουμε. Ο χρόνος δεν θα γίνει σύμμαχος εάν εμείς δεν τον αξιοποιήσουμε. Η νίκη δεν θα κερδηθεί εάν συνεχίσουμε να δίνουμε τους αγώνες σε χρόνο και τόπο που καθορίζει ο κατακτητής.

Η στρατηγική της ισχύος μπορεί να νικηθεί μόνο από μια στρατηγική ανταρτοπολέμου. Το κόμμα και οι εκλογές είναι η δική τους δύναμη. Τα Δίκτυα και η Κοινωνία είναι το δικό μας πεδίο υπεροχής.