Εισαγωγή στην κοσμοθεωρία της Επιλεκτικής Βουλησιοκρατίας - «ΠΑΡΑΚΜΗ»

Ο Κοινός Παρονομαστής σαν πρωταρχικό σκοπό έχει να καταχωρήσει στην ηλεκτρονική μας σελίδα και να αναδείξει τους διαχρονικούς αγώνες του Εθνικιστικού Κινήματος σε όλες τις πτυχές του, σε μια προσπάθεια να ανταποκριθεί στο αίτημα χιλιάδων νέων να γνωρίσουν εκείνη την εποχή και όλες εκείνες τις παρακαταθήκες που άφησαν και αποτύπωσαν στα έντυπά τους τις δεκαετίες ΄80 -΄90  ο πολύπλευρος αγώνας των νέων Ελλήνων Εθνικιστών, ειδικότερα μέσα από τις τάξεις του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος –ΕΝΕΚ, με την έννοια της πλέον συγκροτημένης παρουσίας τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο , που είχε σαν αποτέλεσμα την διαμόρφωση εκατοντάδων στελεχών.

Στη συγκεκριμένη στήλη θα παρουσιάσουμε σταδιακά το φιλοσοφικό υπόβαθρο της κοσμοθεωρίας της ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΙΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ιδεολογίας του Ελληνικού Εθνικισμού σαν φυσική κατεύθυνση του ανθρώπου και του τρόπου ζωής, όπως αυτά

διατυπώθηκαν, τόσο από κορυφαία στελέχη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ όσο και σαν αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας των αρμοδίων διευθύνσεων και των συλλογικών οργάνων, προκειμένου να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό και κτήμα των ξεχωριστών εκείνων ανθρώπων και ειδικά των νεότερων, που έχουν έμφυτη την ανάγκη της αναζήτησης.

Απέναντι στην ισοπεδωτική λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και των ψευδοιδεολογικών συνιστωσών της, του φιλελευθερισμού και του Μαρξισμού και της παγκόσμιας επανάστασης των ελεύθερων ανθρώπων .Είναι η ώρα να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο, και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να παραχαράξει, να διαστρεβλώσει και να «λεκιάσει» την φυσική ιδεολογία του ανθρώπου, τον Εθνικισμό .Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τις νεότερες γενεές, τους νέους και τις νέες των Ελλήνων τους οποίους καλούμε να γνωρίσουν την κοσμοθεωρία και την ιδεολογία του ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ και  να γίνουν ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ του μέλλοντος που τους ανήκει . 

Σήμερα ξεκινάμε την παρουσίαση των φιλοσοφικών και ιδεολογικών θεμάτων με το θέμα «ΠΑΡΑΚΜΗ» του συναγωνιστή Πρόδρομου Κούρτογλου συντονιστού ιδεολογίας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ του ΕΝΕΚ τότε .Επίσης να πούμε ότι αυτά τα άρθρα είχαν δημοσιευθεί στο περιοδικό  ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ .

 ΠΑΡΑΚΜΗ

Οι ΚΥΚΛΟΙ αποτελούν την κεντρική μορφή ολοκλήρου του φυσικού Σύμπαντος, σε όλα του τα επίπεδα. Εναλλακτικώς θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τον τρόπο αυτό ζωής τού Σύμπαντος σαν κυκλική περιοδικότητα. Ή θέσις αυτή, που προέρχεται από την κυκλική φιλοσοφική αντίληψη, με την όποια έχουμε ξανά ασχοληθεί, επιβεβαιώνεται τόσο από την ιστορική και φυσική παρατήρηση όσο και από την σύγχρονη επιστήμη. Ή θεωρία τού παλλομένου  Σύμπαντος, οι θέσεις των αστέρων ή εναλλαγή των εποχών, α φυσικοί κύκλοι της γης (κύκλος ύδατος, ενεργειακός κύκλος κ.λπ.), οι βιολογικοί κύκλοι στα είδη και στα άτομα (βιορυθμοί και τέλος οι πολιτιστικοί κύκλοι στην Ιστορία των Εθνών.

Οι πολιτισμοί είναι οργανικά συστήματα εκδηλώσεων ενός Έθνους μέσα στον ιστορικό χρόνο, πού εκφράζουν ψυχοπνευματικές τάσεις της συλλογικής ψυχής.

Και τείνουν στην εξυπηρέτηση διαφόρων αναγκών τού ανθρώπου, πνευματικών ή πρακτικών. Ή ανάπτυξη ενός πολιτισμού είναι υψίστης σημασίας για την Φυλή και το Έθνος. Μέσω αυτής εξελίσσεται ή συλλογική φυλετική ψυχή και προάγεται ή συλλογική, εθνική συνείδηση. Οι πολιτισμοί είναι τα υψηλότερα και ευγενέστερα επιτεύγματα τού ανθρώπου.

"Όπως, όμως κάθε κύκλος, έτσι και οι πολιτιστικοί κύκλοι μετά από την γέννηση και την φάση τής πλήρους αναπτύξεως τους στο ύψιστο σημείο (ακμή) υπόκεινται σε πτώση και τέλος στην πλήρη αποδιοργάνωση (παρακμή). Οι πολιτισμοί μπορούν να θεωρηθούν σαν ζώντες οργανισμοί με πλήρη αναλογία προς τον άνθρωπο - άτομο, ο όποιος είναι ως προς αυτούς ένα κύτταρο.

• Ή εν γένει πνευματική αντίληψη, αυτή δηλαδή πού άφορα τις τέχνες, επιστήμες, γράμματα αντιστοιχεί στο διανοητικό στοιχείο τού ανθρώπου.

• Τα ήθη, έθιμα, λαϊκές εορτές αντιστοιχούν στον συναισθηματικό κόσμο και το υποσυνείδητο.

•  Ή οργάνωση τής παραγωγής, εργασίας, εμπορίου, συναλλαγών, κοινωνικών υπηρεσιών αντιστοιχεί στις βιολογικές λειτουργίες τού ατόμου.

• Ή υλική υποδομή (πόλεις, αρχιτεκτονική, εγκαταστάσεις, μεταφορικά μέσα, ενδυμασία) αντιστοιχεί στο φυσικό σώμα.

• Τέλος οι αξίες και Ιδέες αποτελούν τον αθάνατο στοιχείο ενός πολιτισμού, όπως το πνεύμα (ως ψυχή) είναι το αιώνιο στοιχείο τού ανθρώπου.

"Όπως, συνεπώς, κάθε ζων οργανισμός, ο κάθε πολιτισμός είναι μοιραίο να οδηγηθεί στον διά τής παρακμής θάνατο. Ή παρακμή και ο θάνατος ενός πολιτισμού οφείλονται στην αδυναμία, λόγω κοπώσεως, τής συλλογικής ψυχής να ανταποκριθεί στα ερεθίσματα τού περιβάλλοντος, φυσικού ή Ιστορικού και να παραγάγει νέες τάσεις προς έκφραση, ενώ παράλληλα, αδυνατίζουν οι υπάρχουσες τάσεις και έτσι εξασθενούν οι αντίστοιχοι θεσμοί και εκδηλώσεις.

Κατά την φάση, λοιπόν,:της παρακμής ενός πολιτισμού εμφανίζονται διάφορα φαινόμενα, στα τέσσερα επίπεδα πού προαναφέραμε, τα οποία παραθέτουμε στην συνέχεια:

1.Ή έλλειψη ορισμών και ευθυνών στην να καθορίζουν τις αντίστοιχες πολιτικές,  αντίστροφα  συμπεριφορά των ανθρώπων και ή απώλεια τού νοήματος τής γλώσσης και των λέξεων οφείλονται στην άποπροσαρμογή στο νοητικό επίπεδο και έχει σαν αποτέλεσμα την γενική πτώση του μορφωτικού και νοητικού επιπέδου. Ή έλλειψη των υψηλών πνευματικών ανατάσεων εξ άλλου δίδει χώρο στην ανάπτυξη τού υλισμού, τόσο σαν φιλοσοφίας  όσο και σαν τρόπου ζωής.

2.Ή έλλειψη επικοινωνίας δημιουργεί στα άτομα αισθήματα ανασφάλειας και διάσπαση μεταξύ των οργανικών μερών τού κοινωνικού συστήματος, στην οποία οφείλονται τα σημερινά φαινόμενα των συντεχνιών, τού υπερβολικού τοπικισμού και σε άλλες περιπτώσεις φαινόμενα πού οι μαρξιστές ονόμασαν πόλη των τάξεων. Ή παρακμή αυτή στο συλλογικό «συναισθηματικό» επίπεδο επιφέρει και παρακμή των τεχνών.

3.Ή πολεοδομική αναρχία, ή υπερδιόγκωση των πόλεων και ή ανατροπή τής δημογραφικής αρμονίας και αλκής οδηγούν στην υποβάθμιση τού περιβάλλοντος και στην γήρανση και δυσλειτουργία τού υλικού στοιχείου τού κοινωνικού σώματος.

Τέλος, στον χώρο τής οικονομίας και της παραγωγής εμφανίζεται κρίσις. Εν τούτοις, λόγω τής αναπτύξεως τού υλισμού και των άλλων αρνητικών φαινομένων πού αναφέραμε, το γενικό ενδιαφέρον στρέφεται στις οικονομικές διαδικασίες με εγωιστικά οικονομικά κίνητρα προσωπικού συμφέροντος, αφού τα οικονομικά αυτά αντικείμενα είναι ή κατώτερη κοινωνική εκδήλωση, προς την οποία μπορεί να στραφεί ό άνθρωπος.

Το τελευταίο αυτό φαινόμενο έχει σημαντικές, κατά την Εθνικιστική θεώρηση  επιπτώσεις, ήτοι:

1. Τα οικονομικά κίνητρα και διαδικασίες να καθορίζουν τις αντίστοιχες πολιτικές αντίστροφα προς την υγιή αντίληψη, όπου οι πολιτική είναι αυτόνομος και καθορίζει τις οικονομικές διαδικασίες.

 2. Σχηματίζονται ομάδες συμφερόντων σε όλους τους χώρους: πολιτικό, οικονομικό, διανοήσεως, καλλιτεχνικό και τείνουν να υποτάξουν τις λειτουργίες αυτές στα προσωπικά τους συμφέροντα. Πρόκειται για τα λεγόμενα αρνητικά κατεστημένα.

3.Τέλος, έχουμε τα φαινόμενα τής προσωπολατρίας των πολιτικών αρχηγών, πού

συνάπτεται με την δουλικότητα των οπαδών και την ανάπτυξη τής δημαγωγίας, τής οικογενειοκρατίας στις θέσεις εξουσίας σαν αποτέλεσμα τής λειτουργίας των αρνητικών κατεστημένων και με συνέπεια την αναξιοκρατία και τέλος τον αρχηγισμό, επέκταση τής προσωπολατρίας σε άτομα με θέση επικεφαλής διαφόρων σχηματισμών, φαινόμενο επίσης αναξιοκρατικό.

"Όλα τα αρνητικά φαινόμενα πού προαναφέραμε, χαρακτηριστικά μιας πολιτισμικής παρακμής, διαπιστώνονται παρόντα στην καθημερινή μας ζωή. Ή αποδιοργάνωση τού Δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού είναι εμφανής. Εν τούτοις, όπως ή παρουσία τού Ευρωπαϊκού πολιτισμού στην χώρα μας είναι εκ γενικής επιρροής και όχι γηγενής, του ίδιο συμβαίνει και με τα φαινόμενα τής παρακμής.

Στρατηγική, λοιπόν, τού Εθνικιστικού Κινήματος είναι ή απαλοιφή τής ξένης πολιτισμικής επιρροής, μαζί με την οποία Θα απαλλαγούμε και από τα φαινόμενα της παρακμής, αποκατάσταση της επαφής με τις ιστορικές ρίζες τής Φυλής και ανακάλυψης τής Ελληνικότητας, ή οποία θα δώσει την δυνατότητα να αναπτυχθεί σε πλήρη ακμή ό νεαρός στην ηλικία νεοελληνικός πολιτισμός, τού οποίου την ομαλή εξέλιξη ανέκοψε ή ξένη επιρροή και ανάμειξη κατά τα τέλη τής Τουρκοκρατίας και την περίοδο τής Εθνικής Παλλιγεννεσίας.