ΟΙ ΜΥΘΙΚΟΙ ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ

Ο Μυρμιδών ήταν γιός του Δία και της Ευριμέδουσας.Οι Μυρμιδόνες που αναφέρονται από τον Όμηρο ήταν κάτοικοι της Θεσσαλίας. 

Κατά την μυθολογία, η καταγωγή τους ήταν από την Αίγινα (!) και γενάρχης τους ήταν ο Πηλέας που ήταν υιός του Αιακού, του βασιλιά της Αίγινας. 

Ο αδελφός του Πηλέα, Τελαμώνας, έγινε βασιλιάς της Σαλαμίνας. 

Ο Τελαμών ήταν ο πατέρας του Αίαντα του Τελαμώνιου που πήρε μέρος στον τρωικό πόλεμο και του Τεύκρου που ίδρυσε την αποικία Σαλαμίνα στην Κύπρο. 

Ο ήρωας Αχιλλέας ήταν υιός του Πηλέα και της Θέτιδος και ήταν βασιλιάς των Μυρμιδόνων με τους οποίους εξεστράτευσε στον τρωικό πόλεμο. Η μητέρα του Θέτις ήταν - κατά τη μυθολογία - Νηρηίδα.

Οι Νηρηίδες, θεότητες της ήρεμης θάλασσας, ήταν κόρες του Νηρέα (υιός της Γης και του Πόντου) και της Δωρίδος (κόρη του Ωκεανού).

Εδώ παρατηρείται αντιστοιχία του Δώρου και της Δωρίδος και συσχέτισή τους με τους Δωριείς που κατέβηκαν τον 11ο αιώνα π.Χ. στην Ελλάδα.

Ο Πηλέας ήταν υιός του βασιλιά της Αίγινας, Αιακού. Ο Πηλέας ήταν βασιλιάς της Φθίας στην Θεσσαλία την οποία βασίλεψε και ο Δευκαλίωνας!!!

Ο καρδιακός φίλος του Αχιλλέα, Πάτροκλος, ήταν υιός του Μενοίτιου και ήταν από την Οπούντα της Λοκρίδος (περιοχή από τις Θερμοπύλες μέχρι την Κωπαΐδα).

Ο υιός του Προμηθέα ήταν ο Δευκαλίωνας, ο γενάρχης του ανθρωπίνου γένους!!! 

Σχετικά με τον Αχιλλέα, καταγόταν από το βασιλικό γένος των Μολοσσών. 

Η περιοχή της αρχαίας Ελλάδας "Μολοσσίς" βρισκόταν στην περιοχή που καταλαμβάνει η σημερινή Ήπειρος και η νότιος Αλβανία που ήταν η ελληνική βόρεια Ήπειρος.

Αρχικά στην βόρεια Ήπειρο κατοικούσε η ελληνική φυλή των Παροναέων. Η περιοχή Μολοσσίς ονομάστηκε έτσι από τον μυθικό βασιλιά Μολοσσό που ήταν υιός του Νεοπτόλεμου και της Ανδρομάχης. 

Το βασίλειο της Ηπείρου το ίδρυσε ο Νεοπτόλεμος. .

ΑΧΙΛΛΕΑΣ 

Καταγόταν απο το γένος του Δία. Γεννήθηκε στη Φθία της Θεσσαλίας Πατέρας του ήταν ο Πηλέας και μητέρα του η θέτιδα.

Επειδή η μητέρα του ήθελε να τον κάνει αθάνατο συμφωνα με τη παράδοση τον φούρνιζε κάθε φορά που ζύμωνε ψωμί. το πως ακριβώς ηταν και θα είναι ένα μυστήριο αυτό είναι εκλαϊκευμένη εκδοχή της αθανασίας κατά τη γνώμη μου ενώ τον κρατούσε από τη φτέρνα. Στο δέυτερο στάδιο τον έλουζε στα φονικά νερά της Στυγός για να τον σκληραγωγήσει είχε το προσωνύμιο πυρίσων επειδή δεν πάθαινε τίποτα με τη φωτιά. 

Ο Αχιλλέας μεγάλωσε κοντά στο κένταυρο Χείρωνα που ζούσε στο Πήλιο. 

Η γυναίκα του κεντάυρου Φίλυρα και η μητέρα του Χαρεικλώ τον φρόντιζαν ενώ ο ίδιος ο κένταυρος τον μύισε στισ τέχνες και τα γράμματα και στις πολεμικές τέχνες, ο κένταυρος τον ονόμασε Αχιλλέα επειδή έλυε τα άγχη. 

Μεγάλωσε ο Αχιλλέας και έγινε πάρα πολύ όμορφος περιγραφές για θεική ομορφία με μπάσα επιβλιτική καθαρή φωνή μάτια που έλαμπαν και μαλλιά κατάξανθα. 

H ανδρεία του έγινε γνωστή σε όλο το τότε κόσμο μάλιστα λέγετε ότι ρωτήθηκε ο Μενέλαος αν θα μπορουσε να νικήσει το πόλεμο και πήρε την εξής απάντηση"Είναι αδύνατος η άλωσις της Τροίας ανευ του Αχιλλέως "η μητέρα του η θέτιδα προαισθάνθηκε το χαμό του στον επικείμενο πόλεμο και τον έντυσε κορίτσι και τον έστειλε σε παρθεναγωγείο όπου εκεί απέκτησε ένα γιο που τον ονόμασε Πύρρο, ο πανέξυπνος Οδυσσέας τον ανακάλυψε όμως αυτή είναι η μία εκδοχή η αλλή είναι ότι τον βρήκαν στη θεσσαλία και αφου συζήτησε με τη μητέρα του ότι αν θα παει στη Τροία θα δοξαστεί στους αιώνες αλλα θα ζήσει λίγο ενώ αν μείνει στη θεσσαλία θα ζήσει πολύ αλλα θα πεθάνει άδοξα. 

Οταν οι Έλληνες έπλευσαν για την Τροία, κατά λάθος σταμάτησαν στη Μυσία, με βασιλιά τον Τήλεφο. Στη μάχη, ο Αχιλλέας τραυμάτισε τον Τήλεφο. Η πληγή δεν έκλεινε κι έτσι ο Τήλεφος ρώτησε ένα μαντείο το οποίο δήλωσε ότι "αυτός που πλήγωσε θα θεραπεύσει".

Η Ιλιάδα έχει ως βασικό θέμα της την οργή του Αχιλλέα και την άρνησή του να πολεμήσει στο πλευρό των Αχαιών.

Η αφήγηση κινείται σε δύο άξονες, τον ουράνιο - των θεών - και το γήινο - των ανθρώπων. Ασχολείται κυρίως με το δέκατος έτος του πολέμου της Τροίας και όχι με τα όσα συνέβησαν προηγουμένως. Οι θεοί παίρνουν ενεργό μέρος σε αυτό τον πόλεμο και χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. 

Είτε πολεμούν οι ίδιοι μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους (έτσι τραυματίζονται η Αφροδίτη και ο Αρης), είτε βοηθούν κάποιο πολεμιστή να νικήσει. Η Ιλιάδα δεν αποτελεί βιογραφία του Αχιλλέα. Μετά τον Όμηρο γράφτηκαν πολλά έπη με τον τίτλο Αχιλληίς ή Ιλίου πέρσις (Αλωση της Τροίας) αλλά και τραγωδίες με θέμα τους ομηρικούς ήρωες (Αίας, Φιλοκτήτης, Αχιλληίς, Αγαμέμνων, Ανδρομάχη, Τρωάδες, Εκάβη, Ελένη).

Η Ιλιάδα δεν τελειώνει με το θάνατο του Αχιλλέα, αλλά με την ταφή του Έκτορα.

Πού μαθαίνουμε λοιπόν για το θάνατό του, αλλά και για το Δούρειο Ίππο; ο Αχιλλέας συνδέεται με το νησί. Γιος του Πηλέα, βασιλιά των Μυρμιδόνων, και της Θέτιδας. 

Οι μάντεις είχαν προφητέψει πως αν ο Αχιλλέας έπαιρνε μέρος στην εκστρατεία της Τροίας θα δοξαζόταν πολύ αλλά θα πέθαινε. Αν έμενε στην πατρίδα του θα ζούσε πολλά χρόνια εκεί αλλά χωρίς δόξα. 

Η Θέτις για να γλιτώσει το γιο της τον έντυσε με ρούχα γυναικεία του έδωσε το κοριτσίστικο όνομα Πύρρα, που σημαίνει πυρόξανθη και τον έστειλε στο Λυκομήδη, το Βασιλιά της Σκύρου, να ζήσει εκεί με τα κορίτσια του. 

Αγάπησε τη βασιλοπούλα Διηδάμεια και απέκτησαν ένα γιο τον Νεοπτόλεμο. Υπήρχε όμως και μια άλλη προφητεία. Ο μάντης Κάλχας φανέρωσε στους Έλληνες ότι δεν θα κυριευόταν ποτέ η Τροία χωρίς τον Αχιλλέα.

Ο Οδυσσέας ανέλαβε να τον βρει και μεταμφιεσμένος λοιπόν σε έμπορο, με όπλα ανάμεσα στις πραμάτειες του έφτασε στην αυλή του βασιλιά Λυκομήδη. Και ενώ τα κορίτσια, οι βασιλοπούλες, άρχισαν να κοιτάζουν με περιέργεια τα γυναικεία ρούχα, ο Αχιλλέας με την πρώτη ματιά ρίχτηκε στα όπλα. Με αυτόν τον τρόπο τον ανακάλυψε ο Οδυσσέας και τον οδήγησε στην Τροία.

πηγή