Η. Κονοφάγος και ο Α. Φώσκολος είναι ανεκτίμητη. Και ξέρουμε βέβαια και τι οφείλουμε στην Τ. Φωκιανού. Επίσης γνωρίζουμε ότι έχουμε στην διάθεση της πατρίδας μας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων με την τεχνογνωσία του.
Κατά συνέπεια η ανοδική πορεία της εξέλιξης της ελληνικής ΑΟΖ είναι δεδομένη ακόμα και αν υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε. Τώρα υπάρχουν πολλοί πολιτικοί από όλα τα ελληνικά κόμματα εντός και εκτός κυβέρνησης που είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ και της όλης διαδικασίας που εμπεριέχει βέβαια τη θέσπιση, την οριοθέτηση, την οικοπεδοποίηση, την αδειοδότηση, την γεώτρηση, την εξόρυξη και τελικά την εκμετάλλευση. Έχουμε εξηγήσει όλα αυτά τα στάδια λεπτομερώς για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σε αυτό το πλαίσιο. Έχουν λοιπόν καταλάβει ότι πλέον η καθυστέρηση όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ, αρχίζει να προκαλεί πολιτικό κόστος, διότι και ο ελληνικός λαός είναι πλέον γνώστης του θέματος, το οποίο του ήταν παντελώς άγνωστο πριν από μερικά χρόνια. Αν συνδυάσουμε όλα αυτά τα δεδομένα και την αλλαγή φάσης που προκαλεί στους ξένους συνομιλητές αλλά βέβαια και το στρατηγικό ενδιαφέρον των εταιρειών που είναι εξειδικευμένες στον τομέα των υδρογονανθράκων, τότε θα καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ αποτελεί μια ριζοσπαστική κίνηση υψηλής στρατηγικής που είναι υπερκομματική, εθνική και με επίπεδο τουλάχιστον ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Έτσι η μικροπολιτική δεν έχει χώρο να εκφραστεί σε αυτό το πεδίο κι ας ασχοληθεί με την καθημερινότητα, δίχως να ενοχλεί πια το μέλλον της Ελλάδας.
Νίκος Λυγερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π