Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017

ΕΛΛΑΣ και ΕΥΡΩΠΗ - ΘΕΣΕΙΣ και ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ


του Κωσταντίνου Καρδαρά


Η σχέση Ευρώπης και Ελληνισμού. μοιάζει περίεργα ερωτική. Κυμαίνεται από υποδειγματικές περιπτώσεις αυτοθυσίας αλληλοπροσφοράς (κυρίως από τον δεύτερο), μέχρι ανένδοτους ανταγωνισμούς και σκληρούς πολέμιους.
Πάντα, όμως. κυρίαρχο στοιχείο παραμένουν οι δεσμοί, είτε ορατοί και απτοί είτε άυλοι και αόρατοι, μα όλοι το ίδιο ισχυροί, πού συνδέουν τις δυο πλευρές και θα τις συνδέουν για όσο υπάρχουν.Ας αναλύσουμε, κάτω οπό το αυστηρό εργαστηριακό πρίσμα, το πολύμορφο αυτό φάσμα δεσμών στα συστατικό του μέρη και ας το μελετήσουμε ένα προς ένα ξεχωριστό.
Σαφή όρια μεταξύ των διαρκώς αλληλοδιαπλεουμένων αυτών στοιχείων δεν υφίστανται, ο δε τεχνητός μας διαχωρισμός θα είναι στιγμιαίος και με αποκλειστικό σκοπό την ευχερέστερη μελέτη τους.

              Α. Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΣ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΡΗΚΤΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Σύμφωνα με την εθνοκοινωνική κοσμοθεώρηση, ό παράγων τής φυλής, αποτελεί πρωταρχικό στοιχείο των σχέσεων μεταξύ των λαών. Ανθρωπολογικώς, οι "Έλληνες ανήκουν στην Μεσογειακή αυλή, ή οποία υπάγεται στην Λευκή ή Καυκάσια Ομοφυλία, στην οποία ανήκουν καί τα υπόλοιπα έθνη τής Ευρώπης.
Οι φυλετικοί δεσμοί, αποτελούν τους Ισχυρότερους και σταθερότερους διαχρονικούς και πέραν τοπικών περιορισμών, δεσμούς. Τούτο δε. επειδή οι ίδιοι αποτελούν την ρίζα, την πηγή απ' όπου αναβλύζουν, όλα τα επί μέρους συνδετικά στοιχεία των λαών, βάσει τής ιδίας των υποστάσεως.
Χαλκευμένες από την ίδια την Φύση. σε διάστημα χιλιετηρίδων, οι φυλετικές υποστάσεις, δρώντας ατό συλλογικό ασυνείδητο ρυθμίζουν τις πράξεις καί τις σχέσεις των λαών.

Ή φυλή αποτελεί ουσιαστικά, ένα ψυχοπνευματικό γεγονός πού έξορμάται από την κοινή ανθρωπολογική και βιολογική βάση. Κατά ένα δε ορισμό, φυλή είναι συνάρτηση ομοίων ψυχικών λειτουργιών και σωματικών ιδιοτήτων-. Επομένως στα πλαίσια τής ομοφυλίας επικρατεί εκείνο πού θα μπορούσε να ονομασθεί «αναλογία των κριτηρίων». "Έτσι δε. ορίζεται ή κοινότης του τρόπου, με τον οποίο γίνονται αντιληπτές, ερμηνεύονται καί αντιμετωπίζονται, οι προκλήσεις του περιβάλλοντος από τους λαούς.
Το πάθος των Ελλήνων για δημιουργία, συνδυαζόμενο με το πάθος τής αυτοαναλώσεως και τής προσφοράς, βρήκε τον δρόμο τής πραγματώσεώς του, μέσα από την κοινή βιολογική και ψυχοπνευματική βάση τής Λευκής Ομοφυλίας. Άλλωστε καί το τόσο θρυλούμενο (μέχρι σημείου στείρου καί εκνευριστικού ναρκισσισμού των Νεοελλήνων) θαύμα του ελληνικού πολιτισμού, θα έλαμπε καί θα έσβηνε ατό σημείο αυτό τής γης, αν δεν υπήρχε ή έτοιμη καί γόνιμη Λευκή 
Ομοφυλία. πού μεταλαμπαδευόμενο το κράτησε στην ζωή μέχρι και σήμερα.
Οι δεσμοί αυτοί, ελάχιστες φορές συνειδητοί, απετέλεσαν και αποτελούν την σχεδόν πάντοτε ασύνειδη, ώθηση, για την πραγματοποίηση των θαυμαστών πράξεων χάρις στις οποίες ανήλθε το ελληνικό έθνος στην θέση πού δίκαια κατέχει στην Ιστορία.

                                     Β. ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Κάποτε ό Ζευς. είδε μία χαριτωμένη παρθένα, την Ευρώπη, να παίζει σε παραθαλάσσιο λειμώνα με τις φίλες της.Θαμπωμένος από την ομορφιά της, μεταμορφώνεται σε ταύρο καί παρουσιάζεται εμπρός της· "Όταν αυτή παίζοντας ανέβηκε στη ράχη του, καλπάζει στην θάλασσα καί με θριαμβευτική συνοδεία Τριγώνων καί Νηρηίδων φθάνει στην Κρήτη. Εκεί παρά την Γορτύνα, με την λαμπρή θεϊκή του μορφή ενώνεται μαζί της στην σκιά ενός  πλατάνου.
Ακόμη και σήμερα στην θέση αυτή, υπάρχει ένας πλάτανος, πού αντίθετα με τους άλλους δεν φυλλοβολεί αλλά είναι αειθαλής.

Το όνομα τής παρθένου, δόθηκε από τούς προγόνους μας, πρώτα σε περιορισμένα τμήματα, κατόπιν σε ολόκληρη την ηπειρωτική  Ελλάδα μέχρι πού κατά τούς Ιστορικούς χρόνους το όνομα προσέλαβε την σημερινή του σημασία. Ή σταδιακή αυτή επέκταση τής ονομασίας. αν όχι οτιδήποτε αποδεικνύει την εκ διαισθήσεως σύλληψη των προγόνων μας, περί τής γεωγραφικής κ.λπ. ενότητας τής Ελλάδος καί τής Ευρώπης. "Αν καί τα θεμέλια της έχουν τεθεί από "Έλληνες συγγραφείς (Θουκυδίδης, Πλάτων, Αριστοτέλης) ή Γεωπολιτική, σαν αυτόνομα επιστήμη είναι σχετικώς νέα. Έλαβε την ονομασία της τον 19ο αιώνα από τον Rudolf Kyellen αλλά σύγχρονοι πατέρες της θεωρούνται ο Sir Harold Mackinder και ο Karl Haushofer

Είναι δε, ή επιστήμη ή όποια εξετάζει τις σχέσεις λαών καί κρατών (άρα καί εθνών καί φυλών) καί εδάφους. Όπου κατωτέρω θα χρησιμοποιηθούν όροι. νόμοι ή συμπεράσματα τής επιστήμης αυτής, τούτο θα γίνει χωρίς την παράθεση τής ανάλογης επιχειρηματολογίας. Αυτή θεωρείται γνωστή καί υπάρχει σε ειδικά συγγράμματα τα όποια άλλωστε αξίζει να τα διαβάσει κανείς.

Ή άκοπη περιπλάνηση μας σε ένα παγκόσμιο χάρτη έχει πολλά να μάς διδάξει, αρκεί να συνδυαστούν οι προσλαμβανόμενες εικόνες με ώριομένες γνώσεις καί λογικές σκέψεις.
Οι Ήπειροι Ευρώπη, Αφρική καί Ασία, αποτελούν το κέντρο βάρους, γεωπολιτικά, τής υδρογείου καί σαν σύνολο θεωρούμενες, ονομάζονται Παγκόσμια Νήσος World Island .Η κυριαρχία σε αυτήν σημαίνει καί την παγκόσμιο κυριαρχία. Το κλειδί δε για την κυριαρχία επί τής Παγκοσμίου Νήσου, αποτελεί ή Ανατολική καί Κεντρική Ευρώπη καί ή Πρόσω Ασία πού εν συνόλω ονομάζονται Καρδία Γη ή Καρδιοχώρα (Heart Land) 

Ή Ελλάς όχι μόνο ευρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλέον νευραλγικού σημείου τής γήινης σφαίρας, τής Καρδιοχώρας, αλλά αποτελεί καί το κέντρο του ηπειρωτικού τμήματος τής υδρογείου. Ενδεείς, μπροστά στην διαισθητική αντίληψη των προγόνων μας, υπενθυμίζουμε τούς δύο αετούς τού Διός, οι όποιοι κινούμενοι αντιθέτως, ό ένας ανατολικά καί ό άλλος δυτικά, σημάδεψαν με την συνάντηση τους τον Ομφαλό, το Κέντρο τής Γης, μπροστά από τις Φαιδριάδες πέτρες των Δελφών, στο κέντρο περίπου τής ελληνικής χερσονήσου.
Ή θέση αυτή τής Ελλάδος αποτελεί καί το κλειδί για την εξήγηση τού ρόλου της στην ιστορία τής ανθρωπότητας. Στο κέντρο τού κόσμου, στο σταυροδρόμι των Ηπείρων καί των πολιτισμών απετέλεσε καί αποτελεί την διαρκή «ακίδα επαφής» σε όλες τις φάσεις τής «δυναμικής Ισορροπίας» των λαών στον πλανήτη μας.

Κάποτε αφετηρία εξορμήσεων τής Ευρώπης στα γόνιμα καί προκλητικά εδάφη τής Ανατολής (αποικίες. Μέγας Αλέξανδρος), κάποτε ασπίδα καί ξίφος τής Ευρώπης εναντίον των κινδύνων από την Ανατολή (Μηδικοί Πόλεμοι), κάποτε δισυπόστατη ίανόμορφη αυτοκρατορία, σύνδεση πραγματική τής Ασίας με την Ευρώπη (Βυζαντινή Αυτοκρατορία), άλλοτε πολυπατημένος διάδρομος για το διάβα των Ευρωπαίων ανατολικά (Σταυροφορίες), ή Ελλάδα αναμφίβολα απετέλεσε καί αποτελεί το πιο θερμό σύνορο τής ευρωπαϊκής Ηπείρου.

Στο πρωταρχικό ερώτημα πού πιθανόν θα τεθεί: «Ό χώρος ή οι άνθρωποι;» ας απαντηθεί ότι μέσα από ένα πλήθος επιλογών καί προσαρμογών το ελληνικό έθνος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με τον χώρο αυτό, για τον οποίο αιματηρά αγωνίστηκε καί αγωνίζεται έως σήμερα. Το πέρασμα δε των αιώνων ένωσε τον λαό με την γη του τόσο ώστε να είναι ό μοναδικός κατάλληλα προσαρμοσμένος στον χώρο αυτό. Τούτο δε το αποδεικνύουν καθημερινά οι αδυσώπητες φυσικές
επιλεκτικές διαδικασίες.

                                      Γ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ
Ή Ελλάς, αποτελεί το σταυροδρόμι των Ηπείρων, των λαών καί των πολιτισμών. Σε όλη την διάρκεια τής Ιστορίας της, αποτέλεσε το ανεξάντλητο ενεργό φίλτρο, όπου όλα τα ετερογενή στοιχεία αφομοιώθηκαν καί μετουσιώθηκαν ή απερρίφθησαν χωρίς ποτέ ή διαρκής αυτή διαδικασία να νοθεύσει στο ελάχιστο τον κυρίαρχο πολιτιστικό ρυθμό, θα πρέπει να τονισθεί ότι ή σή­μερον επικρατούσα κατάσταση της συνυπάρξεως στην Ελλάδα αλλοπρόσαλλων ετερογενών πολιτιστικών στοιχείων είτε ανατολικής είτε δυτικής προελεύσεως (π.χ. ινδικό-λαϊκό τραγούδι -Ρόκ) αποτελεί γνώρισμα του ιδιαίτερου πολιτιστικού σταδίου, της Παρακμής το οποίο διερχόμαστε. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν αφομοιωθεί ή μετουσιωθεί άλλα έχουν προσαρτηθεί, χωρίς καν να έχουν εξεταστεί, στο γενικό πολιτιστικό πλαίσιο.

Με κανένα δε τρόπο δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι τα στοιχεία αυτά προσδίδουν κάποιο χαρακτήρα στον πολιτισμό μας. Αντιθέτως μάλιστα θεωρούνται στην φάση αυτή, αλλοτριωτικά, επικίνδυνα καί έξοθελιστέα. Είτε στοιχεία, είτε τάσεις είτε ολόκληρα πολιτιστικά ρεύματα αφειδώς προσεφέρθησαν σε Ανατολή καί Δύσι μέχρι τού σημείου (λόγω καί τής πολιτικής επικρατήσεως των λευκών) οι παγκόσμιες ηθικές αρχές καί άξιες να έχουν την ρίζα τους στον Ελληνισμό.
Τρεις είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις τής μεταλαμπαδεύσεως πολιτιστικών στοιχείων: 

α) Η φυλετική ομοιογένεια
β) ΟΙ Ιστορικές συγκυρίες
γ) Το κοινό πολιτιστικό υπόστρωμα (τελικώς, απόρροια τής φυλετικής ομοιογενείας).
Τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιήθηκαν ή δημιουργήθηκαν, αδιάφορα με υλικά κέρδη η θυσίες, από το ελληνικό έθνος με το γνωστό αποτέλεσμα που αποτελεί και την κυριότερη προσφορά του λαού μας στην ανθρωπότητα.
                                              Δ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΜΕΤΡΟ   
   
Τί είναι τελικά ή Ελλάς καί οι Έλληνες; Πού ανήκουν; Σε ανατολή ή Δύσι.
Φυλετικώς όπως είπαμε, ανήκουμε στην Λευκή Ομοφυλία. ή όποια κατοικεί κυρίως την Ευρώπη. Ορισμένα βεβαίως μέρη της όπως ή Ιρανό-Αφγανική Φυλή καί ό Άρμενοειδής τύπος τής Μεσογειακής Φυλής κατοικούν ή κατοικούν στην Ασία αλλά για ιστορικούς, γεωγραφικούς και πολιτικούς λόγους το Ελληνικό έθνος θεωρείται το νοτιοανατολικό σύνορο τής Λευκής (Ευρωπαϊκής) Φυλής των άλλων μη λαμβανομένων οπ' όψιν παρά μόνο για στατιστικούς λόγους.

Οι μεν Ιρανό-Αφγανοί τούς λόγους πού προαναφέρθηκαν νοιώθουν καί δρουν περισσότερο σαν Ασιάτες καί ομόφυλοι των γειτόνων τους παρά σαν συγγενείς των Ευρωπαίων, οι δε "Αρμένιοι λόγω τής γνωστής βάρβαρης γενοκτονίας των εκ μέρους των Τούρκων ευρίσκονται στον σημαντικότερο όγκο τους σε παγκόσμιο διασπορά.

Γεωγραφικώς καί γεωπολιτικώς. Ή Ευρώπη καί ή Ασία θεωρούνται σαν ενιαίο γεωγραφικό συγκρότημα (Ευκρασία) το οποίο άλλωστε κάποτε ήτο τελείως ενωμένο. Ή Ελλάς αποτελεί καί αιδώ το σύνορο. Για την γεωγραφική της ολοκλήρωση απαραίτητο είναι να στηρίζεται με το ένα σκέλος στην μία Ήπειρο, με το άλλο σκέλος στην άλλη, μετατρέποντας το Αιγαίο σε κλειστή ελληνική θάλασσα. Κοιτίδα της υπήρξε ή Ελληνική Χερσόνησος καί το Αιγαίο (Αίγηίς) καί οι βλέψεις της πάντοτε εστρέφοντο προς τα ασιατικά παράλια 

Ιστορικώς. Η Ελλάς έδρασε πάντοτε σαν προμαχώνας τής Ευρώπης. Υπέστη δε πάντοτε την Ευρώπη σαν ό προθάλαμος τής Ασίας. Μεγαλούργησε δε όποτε ολοκληρώθηκε γεωγραφικά σε Ευρώπη καί Ασία.
Πολιτιστικώς. Εδέχθη στοιχεία από τον περίγυρο καί έδη-μιούργησε μοναδικό πολιτισμό ελληνικής καθαρά υφής. Μεταλαμπάδευσε στοιχεία σε Δύσι καί Ανατολή. Ή Ευρώπη όμως υπήρξε ό ουσιαστικός καί κύριος αποδέκτης τού ελληνικού πολιτισμού, αναμφισβήτητα.
Πολιτικώς. Ο κυριότερος εχθρός τής Ελλάδος σήμερα είναι Ασιάτης. Ή μελλοντική μας ύπαρξη, προϋποθέτει την δική του συρρίκνωση καί οι αιώνιες βλέψεις του. την δική μας εξαφάνιση.
Σήμερα πλέον ή Ελλάς αποτελεί το έσχατο όριο τής Ευρώπης καί οφείλει να το συνειδητοποιήσει αυτό τόσο ή ίδια όσο ή Ευρώπη.

Ή Ελλάδα τελικά λοιπόν πρέπει να είναι Ευρώπη, καί πρέπει να θέλει να είναι Ευρώπη. Καί ή Ευρώπη πρέπει να το θέλει αυτό. Καί τούτο για τούς έξης λόγους:

1) Το μέλλον τής Ελλάδος βρίσκεται στην προς την Ασία εδαφική της ολοκλήρωση. Ή προς βορράν επέκταση θα είναι το φυσικό επακόλουθο της πρώτης μετά αρκετό καιρό, σήμερα δε κατά πόσα πιθανότητα είναι πιο δυσεφάρμοστη.
2) Φυσικός σύμμαχος τής Ελλάδος για το άκοπο αυτό είναι ή Ευρώπη. Ή αναγεννημένη Ελλάδα αποτελεί, μοναδική εγγύηση των νοτιοανατολικών ορίων της έναντ4ον των οποιωνδήποτε ασιατικών βλέψεων
3) Τελικά ακόμη φαίνεται, ότι μία αναγεννημένη Ελλάς, αποτελεί την μοναδική ελπίδα τής Ευρώπης για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο τής Παρακμής.

Παρά την επέκταση τού εκφυλισμού καί στον τόπο μας με τις «νέες» ιδεολογίες πού δημιουργούν τον φιλειρηνισμό, την τρυφή καί την ηττοπάθεια, φαίνεται ότι ό ελληνικός λαός διατηρεί περισσότερες δυνάμεις αναγεννήσεως απ' ότι οι αδελφοί ευρωπαϊκοί λαοί (ό ασθενής κρίκος τής αλυσίδας των κατεστημένων πού τελικά θα σπάσει).Καί αυτό είναι οπωσδήποτε μια μεγάλη ελπίδα.

Οdi et amo. Αγαπώ καί μισώ όπως θάλεγε καί ό Κάττουλος. Κάπως έτσι συνοψίζονται οι σχέσεις τού Ελληνισμού με την Ευρώπη. Δεμένοι με άρρηκτους δεσμούς, σμιλεμένους από τούς αιώνες προβάλλουν υποχρεωμένοι σε ένα κοινό μέλλον. Αν και θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί ότι το μέλλον του Ελληνισμού βρίσκεται μόνο μέσα στις δικές του εγγενείς ιδιότητες καί δυνατότητες. Αυτός δημιουργεί καί το φώς αυτός καί το Σκότος. Καί Ίσως στο μέλλον χρειαστεί να βαδίσει μόνο στις ίδιες τις δυνάμεις του στηριγμένος κι ίσως ή Ευρώπη να μην είναι πάντα σύμφωνη σ' αυτό.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π