Βασική έννοια στήν Εθνικιστική Κοσμοθεωρία είναι οί κύκλοι. Όλα τά φαινόμενα μέσα στο εξελισσόμενο Σύμπαν επαναλαμβάνονται σέ ύπερμεγάλους έως ελαχίστους χρονικούς κύκλους. Ό κύκλος μεγίστης, κλίμακας είναι, αυτός τής διαστολής καί συστολής του σύμπαντος, του οποίου οί δύο άκραϊες φάσεις, αυτή της μεγίστης εντροπίας στήν άκραία διαστολή (θερμικός «θάνατος») καί τής ελαχίστης εντροπίας στήν ακραία συστολή - μεγίστη συγκέντρωσι (έναρξις «μεγάλης εκρήξεως») έχουν δοθή αλληγορικά άπό τήν Ελληνική Μυθολογία σάν κατακλυσμός ή έπικράτησις τοΰ ύδατος καί έκπύρωσις ή έπικράτησις του πυρός αντιστοίχως.
Ή
φάσις της «διαστολής» τοϋ Σύμπαντος (άπό τό «πϋρ» πρός τό «ΰδωρ») είναι εκείνη κατά τήν οποία αντιστρέφεται τό β' θερμοδυναμικό
αξίωμα καί βιώνεται άπό τόν άνθρωπο σάν «ευδαίμων ζωή» (βασιλεία τού Κρόνου)
Μετά συνεπώς τήν διά πυρός καταστροφή πού αναμένει τήν ανθρωπότητα θά επικρατήσουν
πάλι τέτοιες συνθήκες (Άποκάλυψις!). Άλλά καί στους Ινδούς ή εναλλαγή αυτή των
δύο φάσεων ονομάζεται «αναπνοή τοΰ Βrahma», ένώ στόν Χριστιανισμό προφητεύεται γιά τό μέλλον
ή διά
πυρός καταστροφή ύστερα άπό τήν καταστροφή δι' ύδατος (κατακλυσμός) πού ανήκει
πιά στό παρελθόν.
Στό άλλο άκρο τής κλίμακος, οί κινήσεις των στοιχειωδών
σωματιδίων καί οί περιοδικές μεταβολές τών ενεργειακών πεδίων λαμβάνουν χώραν
σέ τόσο μικρούς χρονικούς κύκλους, ώστε νά μιλούμε πλέον όχι γιά κυκλικότητα,
άλλά γιά δονήσεις.
Μεταξύ αυτών, σ' όλες τίς εκδηλώσεις τής ζωής υπάρχουν
κύκλοι, άπό τά ουράνια σώματα (γαλαξίες, ηλιακά συστήματα, πλανήτες,
δορυφόροι) μέχρι τά βασίλεια της γης (ορυκτό, φυτικό, ζωϊκό) μέ τούς κύκλους
τών οικοσυστημάτων καί .τούς ενεργειακούς κύκλους καί τέλος μέχρι τίς
ανθρώπινες κοινωνίες μέ τόν ψυχοσωματικό οργανισμό τοϋ άνθρωπου (οί γνωστοί
μάς βιορυθμοί). "Ολα αυτά τά συστήματα κύκλων δέν βαίνουν, βέβαια,
τυχαίως, άλλά οί μικροί κύκλοι
εναρμονίζονται μέσα στους μεγαλύτερους, σύμφωνα μέ τό
γνωστό μας άπό τήν φυσική φαινόμενο του συντονισμού. Στόν εναρμονισμό, μάλιστα,
αυτόν βασίζεται καί ή επιστήμη τής αστρολογίας γιά νά μελετήση τά φαινόμενα
πού σχετίζονται μέ τόν άνθρωπο καί τήν κοινωνία, παρατηρώντας τούς κύκλους τών
πλανητών.
Στά φαινόμενα πού έχουν σχέσι μέ τόν άνθρωπο, ό μέγιστος
καί βασικός κύκλος είναι ό κύκλος τής ζωής ενός "Εθνους: είναι ό Έθνικοϊστορικός
κύκλος, πού μπορεί νά είναι βραχύς γιά ώρισμένες εθνότητες (π,χ. αρχαίοι
Φοίνικες, αρχαίοι Ιουδαίοι, Έτροϋσκοι κλπ.) ένώ γιά άλλα "Εθνη, κορυφαία
στήν ανθρώπινη Ιστορία, ό κύκλος ζωής είναι ιδιαίτερα μακρύς (Ιάπωνες, Σΐναι,
Ινδοί) γιά δέ τούς "Ελληνες ό κύκλος αυτός έχει άρχή στό απροσδιόριστο
αφανές παρελθόν καί έξ ίσου αόρατο, λόγω μακρυνής προοπτικής, μελλοντικό
κλείσιμο.
Κατά τήν διάρκεια τοϋ Έθνικοϊστορικοϋ κύκλου καί μέσα σέ
αύτό να αρχίζουν καί τελειώνουν περισσότεροι πολιτιστικοί κύκλοι, καθώς
γεννώνται καί παρακμάζουν διάφοροι πολιτισμοί. Οι κύκλοι αυτοί έχουν μέση διάρκεια
1000 έτη ένώ μέ άλλη κατάταξι διαρκούν περίπου 2000 έτη, συμφωνώντας μέ τήν
διάρκεια ενός μεγάλου αστρολογικού μηνός. Τέτοιοι κύκλοι στήν Ιστορία τοΰ
Ελληνικού "Εθνους είναι ό Μινωικό - Μυκηναϊκός, ό Κλασσικός, ό
Βυζαντινός ή Ρωμανικός καί ό Νεώτερος ή Δημοτικός πολιτιστικός κύκλος. Μέσα σέ
κάθε πολιτιστικό κύκλο διανύουν τούς μικρότερους κύκλους ζωής τους διάφορα
υποσυστήματα άξιων του γενικού αξιολογικού συστήματος του συγκεκριμένου
πολιτισμού.
Μέσα στόν πολιτιστικό κύκλο αναπτύσσονται μέ τήν σειρά τους
οί κοινωνικοί κύκλοι, οί κύκλοι δηλ. τών κοινωνικών συστημάτων πού γεννώνται,
όπως έχουμε αναπτύξει, σάν ψυχολογικά καί στήν συνέχεια κοινωνικά πλέγματα.
Σάν τελευταία βαθμίδα, οί Πολιτειακοί κύκλοι ολοκληρώνονται
κατά τήν διάρκεια ενός κοινωνικού κύκλου, καθορίζοντας τήν διάρκεια ζωής μιάς
μορφής τοϋ Κράτους καί ενός Πολιτειακού συστήματος.
Στήν Ιεραρχία, λοιπόν, τών κύκλων: Ιστορικοί, Πολιτιστικοί,
Κοινωνικοί, Πολιτειακοί, τά πολιτικά ζητήματα τοποθετούνται στήν κατώτερη
βαθμίδα. Τά πολιτικά φαινόμενα, συνεπώς, είναι μία ειδική κατηγορία κοινωνικών
φαινομένων πού έχουν σχέσι μέ τήν έννοια τοϋ Κράτους.
-Ποιος είναι, όμως, ό ορισμός του Κράτους:
Κράτος (πού ή ετυμολογική του σημασία είναι Ισχύς) είναι ή
όργάνωσις τοϋ κοινωνικού σώματος σέ νομικό πρόσωπο μέ τρία ίκανά καί αναγκαία
χαρακτηριστικά: χρονική διάρκεια, μόνιμη έγκατάστασις σέ συγκεκριμένο
γεωγραφικό χώρο καί δυνατότητα ασκήσεως αυτοδύναμου εξουσίας. Τό τελευταίο
σημαίνει ότι τό Κράτος όχι μόνο έχει τήν δυνατότητα νά λαμβάνη αποφάσεις,
άλλά καί νά τίς έπιβάλη.
Στήν έννοια τοϋ Κράτους εντάσσονται οί πολιτικές σχέσεις
μεταξύ τών μελών τής κοινωνίας, πού είναι ύποσύνολον τοϋ πλέγματος τών
κοινωνικών σχέσεων, καί ώς έκ τούτου ή έννοια τοϋ Κράτους είναι άπρλύτως έξηρτημένη
άπό τήν κοινωνική ζωή. Έν τούτοις οί πολιτικές σχέσεις διαφέρουν των λοιπών κοινωνικών σχέσεων κατά τό ότι είναι νομικώς υποχρεωτικές. Ή ύπαρξις
τών σχέσεων αυτών οφείλεται σέ τρείς παράγοντες: τήν Δύναμι, τήν Σκοπιμότητα
καί τήν Ικανότητα Όργανώσεως.
-Πού οφείλεται ή ύπαρξις του Κράτους;
Κατά τόν Εθνικισμό, τό Κράτος δέν εμφανίσθηκε κάποτε, άλλά
είναι σύμφυτο μέ τόν άνθρωπο. Καί τούτο διότι ό άνθρωπος έχει τήν ικανότητα
μέρος τών κοινωνικών σχέσεων του νά τό θέση ύπό συνειδητό έλεγχο καί νά
έμφανίση τίς τρεις προϋποθέσεις πού προαναφέραμε. "Εχει, συνεπώς, τήν
ικανότητα νά ανάπτυξη πολιτικές σχέσεις.
Τό Κράτος δέν είναι αυτοσκοπός, άλλά τείνει νά εξυπηρέτηση
τά χαρακτηριστικά τών ευρύτερων κύκλων οί όποιοι διανύονται. Επομένως τό
Κράτος τουλάχιστον στίς φάσεις ακμής τείνει νά συμπληρώνη τήν κοινωνική ζωή, όπως
μορφώθηκε άπό τό αντίστοιχο ψυχολογικό πλέγμα, καθώς καί τίς αξίες του ακμάζοντος
πολιτιστικού κύκλου, ένώ τελικά οφείλει νά εύνοή τήν ανθρώπινη έξέλιξι.
Τό Κράτος αποτελείται άπό τήν ηγουμένη μειοψηφία καί τήν
γραφειοκρατία.
Σέ κάθε κράτος καί εποχή υπάρχει μία μειονότητα τής οποίας
οί πρωτοβουλίες είναι αποφασιστικές γιά τήν μορφή, έξέλιξι άλλά καί τούς
προσανατολισμούς του Κράτους, ή οποία δέν αποτελεί ιδιαίτερη κατ' ανάγκην ιδιαίτερη
κοινωνική τάξι, άλλά έλκει τά μέλη της άπό πλείονες κοινωνικές κατηγορίες.
Πρόκειται γιά τήν ηγουμένη μειοψηφία.
Άπό τό άλλο μέρος, τό σύνολο τών οργάνων διά τών οποίων τό
Κράτος υλοποιεί καί επιβάλλει τίς αποφάσεις του αποτελεί τήν γραφειοκρατία ή
διοικητική πυραμίδα του Κράτους.
Πώς όμως αναδεικνύονται οί ηγουμένες μειοψηφίες καί πώς
γεννώνται τά πολιτεύματα;
Στά ερωτήματα αυτά θά απαντήσουμε στό δεύτερο μέρος του
άρθρου μας.
Πρόδρομος Κούρτογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π