Το μέλλον των ηρώων..

Του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ                                                                            

Ήρωες δεν είχαμε μόνον στο παρελθόν, είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν και στο μέλλον. Είναι η χώρα μας, είναι το εύκρατο κλίμα μας, είναι οι θάλασσες και τα βουνά μας πού ευνοούν την ανάπτυξη

και το ξεπέταγμα των ηρώων. Αυτό διαπίστωσα από την τελευταία σύσκεψη των ηρώων συνδικαλιστών της ΛΑΡΚΟ στην Αταλάντη. Φάνηκε ξεκάθαρα το σθένος των συνέδρων για αγώνα και προκοπή

τόσο των ιδίων όσο και των πτωχών εργατών. Ε, τι να κάνεις, κάποιος πρέπει να ενδιαφερθεί και γι αυτούς τους άμοιρους εργάτες. Διετρανώθη λοιπόν το σθένος και η αποφασιστικότητα να παραμείνει η εταιρεία υπό κρατικό-συνδικαλιστικό έλεγχο για το καλό του τόπου των τοπαρχών και όχι και τόσο των φορολογουμένων πολιτών.

Ο καθένας στο ρόλο του, οι συνδικαλιστές στις άδειες και στα επιδόματα και οι

φορολογούμενοι στους φόρους και τά χαράτσια, ο καθένας στον ρόλο του. Ρόλοι διακριτοί, άλλος πληρώνει και άλλος εισπράτει και διαχειρίζεται. Οι σκέψεις και οι αποφάσεις ήταν σωστές πέρα για πέρα, αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι οι φορολογούμενοι δεν θα εκλείψουν ποτέ και το ότι το κράτος είναι η καλλίτερη ιδιωτική επιχείρηση όπως λέει και ένας πολύ στενός μου φίλος. Σωστά, μπορεί το νικέλιο να πουλιέται 14.000 Δολλάρια ο τόνος και να στοιχίζει στη Λάρκο 18.000 Δολλάρια, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την υποχρέωσή μας απέναντι στον Έλληνα πολίτη. Δεν θα κόψουμε εμείς τις παροχές, τά επιδόματα και τις έξυπνες άδειες ασθένειας επειδή έτσι θέλει η διεθνής αγορά του νικελίου και το αισχρό κοστολόγιο. Εμείς εκεί, θα επιμείνουμε έως ότου μείνουμε ακόμη και χωρίς πατρίδα, ακλόνητοι στο καθήκον, τις νόμιμες αργομισθίες, την αεργία, την έντιμη συνδικαλιστική άδεια και τον αγώνα για ένα καλλίτερο αύριο. Στη Σουηδία και αλλαχού.

Με χαρά διαπίστωσα ότι μαζεύονται ακόμη υπογραφές για να συνεχίσει το καθεστώς του Δημοσίου και στις ηρωικές λουτροπόλεις μας πού τόσα προσφέρουν στην Ελληνική οικονομία με τον θερμαλισμό έως ανεγκεφαλισμού. Αν επισκεφθούμε τά Λουτρά Υπάτης με χαρά θα διαπιστώσουμε ότι το ξενοδοχείο Ξενία αν και εσωτερικά ερείπιο παραμένει υπό κρατικό έλεγχο το ίδιο με το παρακείμενο πρώην εστιατόριο.

Κλειστά αμφότερα, αρνούμενα την εκμετάλευσή τους από αχρείους εκμεταλλευτές επιχειρηματίες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα εκμεταλεύονταν κάποιους άλλους φτωχούς πλήν τίμιους εργαζομένους. Ναι, ανεργία και φτώχια παρά εκμετάλλευση και μεροκάματο. Εκατέρωθεν του Ξενία υπάρχουν ακόμη δύο πετρόκτιστα παλαιά ξενοδοχεία κλειστά για  περισσότερα από τριάντα χρόνια. Οι σκεπές έχουν καταρεύσει, οι βροχές έχουν φουντώσει εσωτερικά κάποιες συκιές και άλλα νοστιμότατα οπωροφόρα, ενώ τά κουφώματα ένα ένα τά τελευταία πέντε χρόνια εξυπηρετούν τις νέες κατασκευές κατοικιών κυρίως Αλβανών μεταναστών. 

Δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται. Προοπτική και όραμα των υπαλλήλων του ΕΟΤ πού διαχειρίζονται τά νεκρά κτιριακά κουφάρια είναι να τά χαρούμε και ως πάρκα, ως  χώρους αναψυχής και περιπάτου, ως οικόπεδα. Δέν τά δίνουν προς εκμετάλευση σε κάποιον ενδιαφερόμενο επιχειρηματία για να αναπτυχτεί ο τουρισμός, τά έσοδα της περιοχής και να φάει ο κόσμος ψωμάκι, τά κρατάνε γεράαα, κρατικάα, με στόχο αύριο μεθαύριο να υπάρξουν άλλα έσοδα από υπάρχουσες τριχωτές αναβλύζουσες ανθρώπινες πηγές. Δεν θα αφήσουμε εμείς τις Βουλγάρες και τις Ρουμάνες να κουβαλάνε στις χώρες τους το ρευστό, ρευστότατο, παχύρευστο ανδρικό συνάλλαγμα από την κεντρική Ευρώπη. Σέ λίγο, με τις υπερήφανες κρατικές λουτροπόλεις οι Ελληνίδες μανάδες, κόρες και νύφες θα αναδείξουν το Ελληνικό ταπεραμέντο σε πακτωλό γόνιμου συναλλάγματος από κάθε δάσος και κάθε σταυροδρόμι της κεντρικής Ευρώπης. Απαραίτητη προυπόθεση ο κρατισμός των λουτροπόλεων. Έξω μια για πάντα οι αδίστακτοι επιχειρηματίες από τη Λάρκο και τις λουτροπόλεις για να αναδειχθή ο επαγγελματισμός και το ταπεραμέντο των ταλαντούχων Ελληνίδων.

Πού κάθεσαι τώρα μωρό μου!

Στο Παγκράτι αγάπη μου…

Αυτά δεν μπορούν να ειπωθούν στα Ουκρανικά, ξενερώνεις, σαλπίζεις άτακτη υποχώρηση!

Εκεί να δεις εξυπηρέτηση οι Νορβηγοί επισκέπτες των Ελληνικών λουτροπόλεων από τά στελέχη του ακμάζοντος Δημοσίου. Από τά χαράματα οι εντεταλμένοι Δημόσιοι υπάλληλοι θα υποδέχονται στο αεροδρόμιο τους επισκέπτες των Ελληνικών λουτροπόλεων για να τους οδηγήσουν στα υπερλούξ κρατικά ξενοδοχεία με την αξεπέραστη εξυπηρέτηση των υπαλλήλων της Νομαρχίας, του Δασαρχείου, του Λιμενικού σώματος, του Ταμείου παρακαταθηκών και Δανείων και εκείνων πού επιφορτίζονται ακόμη σήμερα με την αποξήρανση της λίμνης  Κωπαϊδος. Οι ηλικιωμένοι Δανοί θα φεύγουν καταικανοποιημένοι από το service και την ευγένεια των ηρώων υπαλλήλων της πολεοδομίας και του υπουργείου Δημοσίων έργων. 

Ένα μόνο το κρατούμενο, η διατήρηση του Δημοσίου χαρακτήρα στα πάντα, ακόμη και κυρίως στις λουτροπόλεις, έστω και στους τρείς μήνες πού τις κρατάμε ανοιχτές όλο το χρόνο. Ααα, πρώτα ο άνθρωπος και μετά το χρήμα. Αν χρειασθή θα μειώσουμε το χρόνο λειτουργίας σε δύο μήνες ετησίως ή ακόμη και σε δεκαπέντα μέρες, εμείς δεν είμαστε εκμεταλλευτές επιχειρηματίες, εμείς τά θέλουμε να κρατάνε γεράαα,  κρατικάα. Ας βροντοφωνάξουμε με στεντόρεια φωνή: Κάτω οι Ουκρανές, ζήτωσαν οι Ελληνιδάρες. Ω ρέ μανούλαμ. Να οι καινούριες μελλοντικές ηρωίδες. Κρατικάα, γεράααα!