Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Απάντηση στη Νέα Ευρώπη


"Καταραμένε" Έλληνα.
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση.
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός.
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου; 

Schiller Friedrich (1759-1805) Γερμανός συγγραφέας και ποιητής

Ο καθένας μπορεί να εκλάβει τους στίχους από αυτό το ποίημα όπως θέλει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Η αλήθεια είναι όμως, ότι όσα σκληρά μέτρα και να μας υποχρεώσουν να πάρουμε όλα αυτά που αναφέρει ο Schiller, δεν πρόκειται να σβήσουν στο πέρασμα των αιώνων. Η Ελλάδα πάντοτε θα είναι η κοιτίδα του παγκόσμιου του πολιτισμού.
Μπορεί εμείς οι Έλληνες να είμαστε οι φτωχοί κι’ αυτοί στον Ευρωπαϊκό Βορρά οι πλούσιοι, αλλά εμείς θα παραμένουμε πρωτοπόροι και φωτεινοί κι’ αυτοί οι μίζεροι και δυστυχείς, αφού όσο και να θέλουν να μας εκμηδενίσουν όπου και να στρέψουν το βλέμμα τους θα αντικρίζουν την Ελλάδα.
Στις μέρες μας, εμείς οι Έλληνες καλούμαστε να δώσουμε ένα σκληρό αγώνα προκείμενου να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Ο δρόμος της επανόδου από την δεινή θέση που έχουμε βρεθεί δεν είναι εύκολο έργο, το αντίθετο. Πιστεύω ακράδαντα ότι μέσα από κάθε δυσκολία και δοκιμασία που συναντάει ένα Έθνος ή ένας άνθρωπος, εάν αυτές εκθλιφθούν ως μία πρόκληση τότε κάτι καλό μπορεί να προκύψει. Σήμερα η πατρίδα μας έχει βρεθεί ίσως στην δεινότερη θέση της σύγχρονης ιστορίας της, οι λόγοι που με οδηγούν στο να πιστεύω τα παραπάνω είναι οι εξής:

1ον Η Ελλάδα έχει την ατυχία σε αυτή την δύσκολη στιγμή για το Έθνος να μην έχει πολιτικούς άνδρες που θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα εμπνεύσουν τους Έλληνες.
2ον Η Εθνική ομοψυχία κινδυνεύει να χαθεί και ο διχασμός της κοινωνίας χτυπάει την πόρτα της πατρίδας.
3ον  Η απελπισία και η έλλειψη εναλλακτικού πολιτικού δρόμου έχουν πλήξει Εθνικό φρόνημα.

Όλα τα προηγούμενα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κύκλος της Μεταπολίτευσης ολοκληρώθηκε. Διαβάζοντας τα παραπάνω δεν χρειάζεται να βγάλουμε δυσοίωνα συμπεράσματα. Όπως ανέφερα και προηγουμένως ακόμη και όταν βρεθούμε στην πιο άσχημη στιγμή, μπορούμε να αποκομίσουμε κάτι  το θετικό και να βρούμε την αχτίδα φωτός που θα μας βγάλει από το τούνελ. Μία πιο προσεκτική ματιά θα μπορούσε να μας κάνει να δούμε τα πράγματα με διαφορετική οπτική, που θα έκαναν ελαφρώς διακριτά τα θετικά αποτελέσματα αυτής της κρίσης που μαστίζει τον τόπο μας. Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι στην οικονομική ανάκαμψη που οραματίζεται η σημερινή πολιτική μας τάξη. Με χαρά παρατηρώ οι Έλληνες σε αυτή την εκστρατεία δυσφήμησης που γίνεται πανευρωπαϊκά, αρχίζουν να αντιδρούν ανακαλύπτοντας σιγά σιγά την χαμένη τους ταυτότητα και τα Εθνικά Ιδεώδη που ενέπνευσαν κατά το παρελθόν τις προηγούμενες γενιές των Ελλήνων.
Η πολιτική ζύμωση γίνεται μέρα με την μέρα και εντονότερη, κάτι τέτοιο  πιστεύω ότι θα οδηγήσει σε κάτι καλό για τον τόπο, αφού κατά την προσωπική μου άποψη θα μπορούσε κάτω από ορισμένες συνθήκες να γεννήσει ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα διαδεχθεί την χρεοκοπημένη Μεταπολίτευση. 
Επιπλέον οι συγκυρίες φαίνεται να ευνοούν την πατρίδα μας, μιας και στην υπόλοιπη Ευρώπη πλέον αρχίζουν να εμφανίζονται και άλλες φωνές που αρχίζουν να αμφισβητούν την υφιστάμενη μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέχρι πρότινος το μοντέλο του Εθνικού Κράτους το θεωρούσαν αναχρονιστικό και ξεπερασμένο που δεν μπορούσε να οδηγήσει τα Έθνη στην Νέα Εποχή που οραματίζονταν κάποιοι. Όμως στις μέρες μας φαίνεται η ιδέα του Εθνικού κράτους τόσο στην πατρίδα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη φαίνεται να βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές που βλέπουν ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία και η πολυεθνική κοινωνία δεν είναι η λύση του προβλήματος.
Εν κατακλείδι η σημερινή κρίση που μαστίζει τον τόπο μας δεν είναι κάτι που προέκυψε από την μία μέρα στην άλλη. Αντιθέτως αποτελεί το επιστέγασμα μιας λανθασμένης πολιτικής θεώρησης του Ελληνικού κράτους, για τον ίδιο του τον εαυτό. Για ένα περίεργο λόγο, οι πολιτικοί ταγοί του παρελθόντος, πίστεψαν ότι θα θωράκιζαν την Πολιτεία ενάντιων κάθε επιβουλής, μόνο εάν εξοστράκιζαν τα στοιχεία της Ελληνικής ταυτότητας. Το υψηλό ιδανικό της Ανεξαρτησίας και της Αυταρκείας του Έλληνα αντικαταστάθηκε από την εξάρτηση, την διαφθορά και το ρουσφέτι και τέλος η Υπερηφάνεια από τον ραγιαδισμό. Το αποτέλεσμα αυτής επιλογής δεν είναι άλλο από  την σημερινή κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική άλλα και κρίση θεσμική και αξιακή. Η μόνη λύση για να βγούμε από θέση του ζητιάνου που έχουμε περιέλθει, είναι η στροφή στις Ελληνικές αξίες και τα Εθνικά Ιδεώδη που έφεραν το ελληνικό έθνος μέχρι τις μέρες μας.   Πιστεύω στον Ελληνισμό και τίποτε δεν μπορεί να μου αλλάξει την άποψη ότι στο τέλος η πατρίδα μας θα κερδίσει και για ακόμη μια φορά αποστομώσει όσους την  επιβουλεύονται.   


Μπελιά Λεωνίδα
Ιστορικού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π