Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κονγκρέσο προς Ε.Ε.: Υπό παρακολούθηση οι απροσκύνητοι !

Σε μια κίνηση που περιγράφεται από μια κορυφαία ομάδα πολιτικών δικαιωμάτων ως “μαύρη μέρα για την ευρωπαϊκή δημοκρατία”, ο Μοσέ Κάντορ (Moshe Kantor), ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κονγκρέσου (ECJ) και ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας, Αλεξάντερ Κβασνιέφσκι (Aleksander Kwaśniewski, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Izaak Stoltzman), ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τη δημιουργία εθνικών μονάδων επιτήρησης για την παρακολούθηση πολιτών των 27 κρατών μελών της ΕΕ υπόπτων για “μη-ανοχή”.

Σύμφωνα με άρθρο του The New Observer οι δύο ηγέτες του “EJC”, έκαναν την έκκληση για ένα «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Ανοχή και τη Συμφιλίωση» (European Council On Tolerance and Reconciliation - ECTR), το οποίο θα υπάγεται στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Πολιτικές Ελευθερίες, Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις - LIBE).

Αυτές οι “ειδικές κυβερνητικές μονάδες”, αναφέρει η έκθεση, «θα πρέπει να λειτουργούν κατά προτίμηση εντός του Υπουργείου Δικαιοσύνης». «Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να υπάρχει ανοχή προς τους μη-ανεκτικούς», αναφέρει η έκθεση, ειδικά «όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης».

Το ‘Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Αξιοπρέπειας’ (‘European Dignity Watch’ - EDW), μια ομάδα που παρακολουθεί την παραβίαση των πολιτικών δικαιωμάτων και εδρεύει στις Βρυξέλλες, έχει προειδοποιήσει ότι η οδηγία αυτή «αποσκοπεί στην επιβολή κυβερνητικού ελέγχου πάνω στην κοινωνική και οικονομική συμπεριφορά των πολιτών με την ευρύτερη δυνατή έννοια».

Το EDW είπε ότι σύμφωνα με το τμήμα 1, ορίζει σε γενικές γραμμές την "ανοχή", ως "τον σεβασμό και την αποδοχή της έκφρασης, τη διατήρηση και την ανάπτυξη της ξεχωριστής ταυτότητας της ομάδας".

Επιπλέον, το σχέδιο καταστατικού προχωράει και λέει ότι "δυσφημιστικά σχόλια που γίνονται δημόσια και στοχεύουν μια ομάδα ( ... ) με σκοπό να ( ... ) συκοφαντήσουν την ομάδα, εκθέτοντάς την σε γελοιοποίηση ή σε υποβολή της σε ψευδείς κατηγορίες" μπορεί να θεωρηθεί συκοφάντηση και, ως εκ τούτου, μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν πράξεις μισαλλοδοξίας - καθώς και ως ‘εγκλήματα μίσους’.

«Οι συντάκτες του εγγράφου - η λεγόμενη ομάδα εμπειρογνωμόνων αποτελούμενη από τους Yoram Dinstein, Ugo Genesio, Rein Müllerson, Daniel Thürer και Rüdiger Wolfrum – προχωρούν ακόμη περισσότερο δηλώνοντας ότι “η ανοχή πρέπει να ασκείται όχι μόνο από κρατικούς φορείς, αλλά εξίσου από άτομα”.

«Αποκαλούν αυτή την προσέγγιση για την εξασφάλιση της ‘ανοχής’ μια οριζόντια σχέση, η οποία αναφέρεται στις σχέσεις ομάδας - με - ομάδα ή προσώπου – με -πρόσωπο.

«Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την πιο παραδοσιακή κάθετη σχέση μεταξύ της κυβέρνησης και των ατόμων. Το σχέδιο καταστατικού, στη συνέχεια σταθερά ορίζει ότι: «Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι η μισαλλοδοξία δεν ασκείται είτε σε κάθετες είτε σε οριζόντιες σχέσεις».

«Ο βαθμός στον οποίο αυτή η σκέψη έχει ήδη βρει το δρόμο της σε πολιτική της ΕΕ καθίσταται εμφανής με την προτεινόμενη 5η κοινοτική οδηγία για την Ίση Μεταχείριση.

«Αυτή η πρόταση αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγματεύσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για περισσότερα από τρία χρόνια, χωρίς να βρεθεί ένας τρόπος να προχωρήσει, ακριβώς λόγω όλων των αμφιλεγόμενων ισχυρισμών που διατυπώνονται σε αυτό».
«Είναι σαφές ότι τέτοια γλώσσα θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστάσεις στις οποίες θα απευθύνονται ασαφείς ή αδικαιολόγητες κατηγορίες κατά ατόμων και ομάδων.

«Τα θρησκευτικά σχολεία και ομάδες, οι οπαδοί μιας συγκεκριμένης θρησκείας ή ακόμα και μόνο οι γονείς (!) που θα θέλουν να διδάξουν τα παιδιά τους ορισμένες ηθικές αξίες, όλοι θα τεθούν κάτω από την γενική υποψία γενικά ότι είναι ‘μισαλλόδοξοι’».

«Ακόμα χειρότερα, εάν καθιερωθεί ως πολιτική της ΕΕ, μια τέτοια γλώσσα, θα μπορούσαμε επίσης, να οδηγηθούμε στο ενδεχόμενο να απαγγελθούν ασαφείς κατηγορίες ή ακόμη κατηγορίες χωρίς καμία νομική βάση.

«Το ανατριχιαστικό αποτέλεσμα αυτού θα είναι η δραματική μείωση (και η πιθανή εξαφάνιση) της θεμελιώδους ελευθερίας της έκφρασης - τα άτομα και οι ομάδες θα αυτολογοκρίνονται, φοβούμενα ότι μπορεί να διωχθούν για την έκφραση των προσωπικών τους ηθικών απόψεων.

«Οι συγγραφείς του παρόντος προτεινόμενου καταστατικού - υπό την αιγίδα μιας διεθνούς ΜΚΟ ‘για την ανοχή και τη συμφιλίωση’ - έχουν καλέσει την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων να το εγκρίνει ως νομικό έργο.

«Αλλά τυχόν υιοθέτηση αυτού του καταστατικού σε εθνικό επίπεδο των ευρωπαϊκών κρατών όχι μόνο θα ήταν είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα πίσω, αλλά θα υπονοούσε μια υπερεθνική εποπτεία, κάτι που θα αποτελούσε βεβαίως μια μαύρη μέρα για την ευρωπαϊκή δημοκρατία», αναφέρει η EDW.

πηγή