Όταν ο Φώτης Κόντογλου ζωγράφιζε το Δημαρχείο της Αθήνας...το 1937 !

Τα σχέδια του μεγάλου ζωγράφου λογοτέχνη και πάνω απ' όλα διανοητή Φώτη Κόντογλου  που έγιναν για την διακόσμηση του Δημαρχείου της Αθήνας πριν από σχεδόν 80 χρόνια παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό. Το έργο του είναι γεμάτο Ελληνικότητα και είναι εμπνευσμένο άπ' τήν «Πονεμένη Ελλάδα», τήν Ελλάδα τών τελευταίων βυζαντινών χρόνων, της "Αλωσης, της Τουρκο­κρατίας, τήν Ελλάδα της Κλεφτουριάς, γιατί μέσα σ' αυτή τήν Ελλάδα βρίσκει τήν Προγονική Κληρονομιά του, της όποιας καί γίνεται ένθερμος κήρυκας. Λίγοι γνώριζαν ότι το 1937, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ανατίθεται στον Κόντογλου αλλά και στον Γεώργιο Γουναρόπουλο η τοιχογράφηση της τότε αίθουσας του Δημοτικού Συμβούλιου του Δημαρχείου της Αθήνας αλλά και ο καλλιτεχνικός

διάκοσμος των άλλων χώρων. Και φυσικά και σήμερα που γίνεται η προβολή των έργων του πουθενά δεν γίνεται αναφορά ότι η ανάθεση έγινε υπό το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και του εθνικού ηγέτη Ιωάννη Μεταξά ο οποίος σε έναν από τους ιστορικότερους λόγους του, όταν κήρυττε την πνευματική επιστράτευση της χώρας είπε: «Έρχομαι εδώ υπό την διπλή μου ιδιότητα: και ως κυβερνήτου υπευθύνου, ηγουμένου των τυχών της χώρας ταύτης εις αυτήν την κρίσιμον στιγμήν αλλά και ως ανθρώπου ο οποίος αναγνώρισα καθ’ όλον μου τον βίον την υπεροχή του πνεύματος επί της ύλης και την αξίαν, την οποίαν έχει το πνεύμα επί της τύχης των ανθρώπινων πραγμάτων»  

Φανέρωσε δηλαδή ο Μεταξάς τον πυρήνα του μεγάλου ταλάντου του, το κλειδί του μεγάλου μυστικού του. Διακήρυξε με τον επισημότερο τρόπο, σε μια κρίσιμη, σε μια ιερή στιγμή την απόλυτη πίστη του στο Πνεύμα, στην αξία του, στην δύναμή του, στην υπεροχή του. Το τοποθέτησε πρώτο στην ιεραρχία των αξιών της ζωής και έδωσε μια ανεκτίμητη συμβουλή σε κάθε άνθρωπο με γενικότερη δράση, μη ευρύτερη ευθύνη, σε κάθε ηγέτη .

Αυτά προσπαθούν να κρύψουν οι σημερινοί πολιτικοί..."ηγέτες" και να αναδείξουν εκτρώματα και άτεχνα ως τέχνη και στοιχεία πολιτισμού και να απαξιώσουν τέτοιες ενέργειες. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να επικροτήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία για την προβολή των έργων και την δημιουργία της έκθεσης.  

ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε και το αφιέρωμα του Κοινού Παρονομαστή στον Φώτη Κόντογλου: "Φώτης Κόντογλου: Από τους επίλεκτους 'Ελληνες της γενιάς του '30"

Όταν ο Κόντογλου ζωγράφιζε τον Μέγα Αλέξανδρο!

του Κώστα Τσαούση

Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στη διαδρομή του Φώτη Κόντογλου θα έχουν την ευκαιρία να «συναντήσουν» οι επισκέπτες της έκθεσης της έκθεσης «Αθήνα, 180 χρόνια πρωτεύουσα», που φιλοξενείται στο διώροφο νεοκλασικό κτήριο της Παλαιάς  Δημοτικής Πινακοθήκης επί της πλατείας Κουμουνδούρου. Και αυτό γιατί σε έναν ιδιαίτερο χώρο της έκθεσης φιλοξενούνται σχέδια και προσχέδια για τις τοιχογραφίες του στο Δημαρχείο της Αθήνας, ενώ ένα βίντεο μικρής διάρκειας βοηθά τους επισκέπτες να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα και άποψη για το δύσκολο αυτό έργο. Ως γνωστό το 1937, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ανατίθεται στον Κόντογλου αλλά και στον Γεώργιο Γουναρόπουλο η τοιχογράφηση της τότε αίθουσας του Δημοτικού Συμβούλιου αλλά και ο καλλιτεχνικός διάκοσμος των άλλων χώρων. 

Πιο συγκεκριμένα οι τοιχογραφίες του Κόντογλου παριστάνουν μορφές, από τον Ιαπετό, τον κατά την ελληνική μυθολογία γενάρχη των ανθρώπων, μέχρι τον ήρωα του 1821 Παπαφλέσσα. Συνθέσεις με θέματα από την μυθολογία, επεισόδια από την αρχαία και βυζαντινή ιστορία και την Επανάσταση του 1821 ολοκληρώνουν την εικονογράφηση.
Στην έκθεση δίπλα στο Κόντογλου υπάρχει και ο Γουναρόπουλος  στον οποίο ανήκει Η κεντρική παράσταση της όλης τοιχογραφίας.  Η τοιχογραφία που καλύπτει 113 τ.μ., έχει θέμα την αποθέωση του Περικλή. Φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ρήτορες και πολιτικοί παρατάσσονται σε ζώνες και ανήκει στον Γουναρόπουλο. Στην ίδια ενότητα – και με πάλι με τον Γουναρόπουλο- ανήκουν και άλλες επιφάνειες στις οποίες αποδίδονται σκηνές από τους Περσικούς πολέμους, τον κύκλο του Θησέα, τη διεκδίκηση της πόλης από την Αθηνά, καθώς και επεισόδια από τη νεότερη ιστορία.  Τα σχέδια και τα προσχέδια και των 2 σημαντικών ζωγράφων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό 

πηγή