Το ιστορικό της ιδρύσεως ΕΝΕΚ

Το Ιδρυτικό Συνέδριο του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος – ΕΝΕΚ έγινε την 6ην Μαΐου 1979 στον Βόλο.

Το προ του ΕΝΕΚ ιστορικό

α. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ

Προπομπός του ΕΝΕΚ υπήρξε η οργάνωση «ΚΙΝΗΜΑ». Το«Κίνημα» εστεγάζετο επί της οδού Λομβάρδου 10 στο Πεδίον του Άρεως και λειτουργούσε υπό την κάλυψη του σωματείου«Πνευματική Αναμορφωτική Κίνησις».

H απόφαση για την ίδρυση του Κινήματος ελήφθη τον Ιούλιο του 1974, ενώ ακόμη οι τουρκικές βόμβες δεν είχαν πάψει να πέφτουν στην Κύπρο. Την απόφαση έλαβαν τέσσερις συναγωνιστές. Ο Πολύδωρος Δάκογλου, ο Γεώργιος Ταρναράς, ο Ανδρέας Πεβερέτος και ο Χαράλαμπος Μεγρέμης.

Τα μέλη του Κινήματος ήσαν νέοι άνθρωποι. Κατά κανόνα φοιτητές και νέοι επιστήμονες. Το μόνο μέλος μεγαλυτέρας ηλικίας ήταν ο Ανδρέας Δενδρινός, ο οποίος μετά από πρόταση του Πολύδωρου Δάκογλου έγινε αρχηγός του Κινήματος.

Ελάχιστοι Έλληνες μεγαλυτέρας ηλικίας συμμετείχαν, χωρίς ωστόσο να είναι εγγεγραμένα μέλη. Σημαντικώτεροι εξ αυτών ήταν οι αείμνηστοι Δημήτριος Σφαέλλος, τέως βουλευτής και Φίλιππος Λιβιτσιάνος.

Τα εγγεγραμένα μέλη ποτέ δεν ξεπέρασαν τα πενήντα και λόγω των δυσκολιών που επήγαζαν από την συγκεκριμένη εποχή για την ανάπτυξη ενός εθνικιστικού κινήματος η δράση τους ήταν κατά κανόνα εσωστραφής με σημαντικώτερο επίτευγμα την έκδοση του μηνιαίου περιοδικού «Το Κίνημα», το οποίο κυκλοφορούσε, κυρίως, χέρι με χέρι. Την πρώτη περίοδο της κυκλοφορίας του (τεύχη 1-22) τυπωνόταν σε πολύγραφο. Το πρώτο τεύχος εκυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου 1975.

β. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΣ – ΕΝΕΠ

Η κατάσταση αυτή συντηρήθηκε μέχρι την παραμονή των εκλογών του 1977. Τότε τα μέλη του Κινήματος ζήτησαν από τον Δ. Σφαέλλο να μεσολαβήσει και να φέρει το Κίνημα σε επαφή με τον πρόεδρο του νεοσυσταθέντος κόμματος «Εθνική Παράταξις» με σκοπό να αναλάβουν την νεολαία του κόμματος.

Ο στόχος επετεύχθη και έτσι δημιουργήθηκε η ΕΝΕΠ (Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως). Κατόπιν προτάσεως του Ανδρέα Δενδρινού και με σύμφωνη γνώμη, όλων των μελών του Κινήματος, ἀρχηγός της ΕΝΕΠ ανέλαβε ο Πολύδωρος Δάκογλου.

Η παρουσία και η δράση της νεολαίας εξασφάλισε να φτάσει το κόμμα στις εκλογές, να λάβει ποσοστό 6,8% και να εκλέξει πέντε βουλευτές.

Το κόμμα της «Εθνικής Παρατάξεως» ουσιαστικά είχε διαλυθεί την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών. Τυπικώς έπαψε να λειτουργεί το βράδυ των εκλογών, ενώ συνέχισε να λειτουργεί η νεολαία.

Μετεκλογικὰ ωργανώθηκαν Τοπικές Οργανώσεις και εκδηλώσεις σε όλη την Χώρα με χιλιάδες μέλη και με τέτοια ανταπόκριση, που υποχρεώθηκε η ΚΝΕ, να θέσει θέμα στο συνέδριό της με τίτλο «πως θα αντιμετωπίσουμε την φασιστική και δημαγωγική ΕΝΕΠ».

Στα τέλη του 1978, επισκέφθηκε τα κεντρικά γραφεία της νεολαίας (Ακαδημίας 64) η κα Δέσποινα Παπαδοπούλου και, ούτε λίγο ούτε πολύ, μετέφερε «την επιθυμία του προέδρου» να μετονομασθεί η ΕΝΕΠ σε Νεολαία Γεωργίου Παπαδοπούλου.

Λίγους μήνες πριν, στην πρώτη ιδεολογική της συνδιάσκεψη και με εισήγηση της ηγεσίας της, η νεολαία είχε καταδικάσει την προσωπολατρεία, την οικογενειοκρατία και τον αρχηγισμό, ως τις τρεις μάστιγες της πολιτικής ζωής του τόπου μας. Έτσι η αρνητική απάντηση ήταν η πλέον φυσιολογική εξέλιξη στο παράλογο από όλες τις πλευρές αίτημα.

Από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και στις 22 Φεβρουαρίου 1979, ο Στέφανος Στεφανόπουλος αντικατέστησε τον αρχηγό της ΕΝΕΠ Πολύδωρο Δάκογλου διορίζοντας άλλον αρχηγό (Θ. Περρωτής), του οποίου η πρώτη πράξη ήταν να διαγράψει το σύνολο σχεδόν της Κεντρικής Διοικήσεως της νεολαίας.

Για τις εξελίξεις αυτές, βεβαίως, δεν ευθύνονται μόνον οι προαναφερθέντες. Ευθύνονται και άλλοι παράγοντες, οι οποίοι λειτούργησαν δίκην πέμπτης φάλαγγας.

Τα γεγονότα και τα παρασκήνια της κρίσεως αυτής, η οποία διήρκεσε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1979 σαφώς και θα καταγραφούν. Προς το παρόν οφείλω να καταθέσω τον απολογισμό της κρίσεως. Το Κίνημαέχασε τον έλεγχο της ΕΝΕΠ, του περιοδικού «Το Κίνημα»«Ελεύθερη Σκέψις», και του βιβλιοπωλείου το οποίο, σημειωτέον, είχε ιδρύσει με προσωπικά του χρήματα ο Πολύδωρος Δάκογλου το 1976 και στην συνέχεια το είχε δωρήσει στο Κίνημα. Εκτός τούτων το κίνημα έχασε σάρκες από τις σάρκες του: Απεχώρησε, ουσιαστικά, ο αρχηγός του Ανδρέας Δενδρινός και άλλα στελέχη.

Το Κίνημα όμως βρέθηκε με το ΕΝΕΚ, το οποίο εν τω μεταξύ είχε ιδρυθεί την 6ην Μαΐου, το βιβλιοπωλείο «Νέα Θέσις» που και πάλι ίδρυσε ο Πολύδωρος Δάκογλου και πρωτολειτούργησε σε ένα δωμάτιο των τότε γραφείων (Ιπποκράτους 99, 2ος όροφος) και εν συνεχεία στο κατάστημα της οδού Ιπποκράτους 65α και αντί περιοδικού με την μηνιαία εφημερίδα «Νέα Θέσις».

Η κρίση αυτή τελείωσε τον Σεπτέμβριο του 1979 όταν, ως συντονιστής οργανώσεως του Κινήματος συνεκάλεσα έκτακτη ολομέλεια των αποφοίτων της Σχολής Στελεχών κατά την οποία εξελέγη αρχηγός ο Πολύδωρος Δάκογλου και έτσι ταυτίσθηκε τοΚίνημα με το νεοσυσταθέν ΕΝΕΚ.

Η ίδρυση του ΕΝΕΚ

Σαφώς και δεν δεχθήκαμε την διαγραφή μας από την ΕΝΕΠ. Σαφώς και αντιδράσαμε. Ωδηγηθήκαμε, λοιπόν, στις 6 Μαΐου 1979, στον Βόλο, όπου μέσα από υποδειγματικές διαδικασίες βάσεως δημιουργήσαμε το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα, το οποίο στην συνέχεια εξαπλώσαμε σ᾿  όλη την Χώρα και στον Ελληνισμό του εξωτερικού.

Την σημαντικώτερη συμβολή στην δημιουργία του ΕΝΕΚ, εκτός της Κεντρικής Διοικήσεως, είχε η Τοπική Οργάνωση της ΕΝΕΠ τωνΦαρσάλων, η οποία από την πρώτη κιόλας στιγμή επανεστάτησε κατά της αυθαιρεσίας και της διαγραφής της ηγεσίας της.

Οφείλω να επισημάνω ότι στα Φάρσαλα πέρα από τους πολλούς νέους υπήρχε μία ομάδα από σαράντα περίπου εθνικιστές, οι οποίοι ήταν κατά μέσον όρον στην ηλικία των τριάντα ετών και με φυσικό τους ηγέτη τον Γρηγόρη Κράβαρη.

Κράτησαν λοιπόν ενωμένους όλους τους Φαρσαλινούς και ταυτοχρόνως κατέστησαν πόλος έλξεως για όλους τους υπόλοιπους Θεσσαλούς. Πρόεδρος τότε ήταν ο Τάκης Μπέης και Συντονιστής Οργανώσεως ο Γιώργος Μελετιάδης.

Χιλιάδες τα μέλη, τα οποία ενεγράφησαν στο ΕΝΕΚ, εκατοντάδες οι μαζικές εκδηλώσεις, οι οποίες άφησαν εποχή, για την οργανωτική αρτιότητα και για τα επιτυχημένα συνθήματα. Πάμπολλες οι Τοπικές Οργανώσεις, τα Οργανωτικά Στοιχεία και τα Οργανωτικά Κύτταρα, τα οποία «ξεφύτρωναν» από νεαρά άτομα.

Για τα ανωτέρω θα επανέλθω με πλήθος στοιχείων και λεπτομερώς. Προς το παρόν, πάντως, θα αναφέρω δύο παραδείγματα.

Τον Οκτώβριο του 1979 λάβαμε στα Κεντρικά μας γραφεία μία επιστολή, την οποία υπέγραφαν δύο νεαροί από την Κοζάνη. Ο Τάκης Μισυρλής 16 ετών χειριστής και ο Γιώργος Ανθόπουλος 18 ετών μηχανουργός. Διαβάζοντας την εφημερίδα μας και μαθαίνοντας από τις στήλες της τα νέα μας και τις δραστηριότητές μας ζητούσαν να οργανωθούν στο ΕΝΕΚ. Την υπόθεση ανέλαβε κατ᾿ αρμοδιότητα το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Δημήτριος Τσούγκος. Τους συνέστησε να πάνε σε μια κοντινή τους Τοπική Οργάνωση και να γραφούν μέλη (πήγαν στην Θεσσαλονίκη). Τους επισκέφθηκε εν συνεχεία στην Κοζάνη όπου ενεγράφησαν αλλά τρία μέλη και ιδρύθηκε το Ο.Σ. Κοζάνης, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε σε Τ.Ο. με πρόεδρο τον Βασίλη Τζιούτζια. Λειτουργούσε ήδη, όμως, στην γειτονική Σιάτιστα Ο.Σ. με πρόεδρο τον Κώστα Τζιούφα. Από εκείνη την στιγμή και μετά μετετράπη ταχύτατα σε μια πανίσχυρη Τοπική Οργάνωση, η οποία αναγνωρίσθηκε ντε φάκτο από όλες τις στρωματώσεις και τους φορείς της πόλεως της Κοζάνης και εξελίχθηκε, πάντοτε υπό την ηγεσία του Βασίλη Τζιούτζια, στην πλέον ισχυρή Τ.Ο. του ΕΝΕΚ. 

Στις 11 Μαΐου του 2006 ο Γιώργος Ανθόπουλος έχασε την ζωή του προδομένος από την καρδιά του. Ας είναι οι γραμμές αυτές ένα μνημόσυνο στην ιερή μνήμη του συναγωνιστού μας.

Ανάλογη εξέλιξη είχαμε και στην Λάρισα. Εκεί τον Φεβρουάριο του 1980 ενεγράφησαν τρεις νεαροί ως μέλη. Οι 18ετείς μαθητές Νίκος Μαριόλης και Κων. Κιλιργιώτης και ο 20ετής εργάτης Ευάγγελος Γκόρτσος. Μετακόμισε οικογενειακώς από τα Φάρσαλα στην Λάρισα ένας από τους ιδρυτές του ΕΝΕΚ, ο αείμνηστος Γεώργιος Μελετιάδης, ο οποίος με αυτήν την μικρή αλλά ικανώτατη φύτρα μετέτρεψε την Τ.Ο. Λαρίσης σε μία από τις πλέον ισχυρές Τοπικές Οργανώσεις του ΕΝΕΚ. Ο συναγωνιστής Γ. Μελετιάδης πέθανε την 10ην Ιουνίου 2000 από καρκίνο του πνεύμονος. Τιμάμε την ιερή μνήμη ενός ακούραστου εργάτη στην υπηρεσία της Πατρίδος και του Ελληνισμού.

Το ΕΝΕΚ είχε ως επίσημο όργανό του την εφημερίδα «Νέα Θέσις»(εκδότης Ι. Σχοινάς), στην αρχή μηνιαία και μετέπειτα δεκαπενθήμερη, ενώ από τον Μάϊο του 1983 έως τον Μάρτιο του 1986, σε συνεργασία με ομάδα αποστράτων Αξιωματικών υπό τον Ιωάννη Ροϊδοδήμο εκδώσαμε την εβδομαδιαία εφημερίδα «Συναγερμός».

Υπήρξε τεράστια η συμβολή του ΕΝΕΚ στην μεταπολεμική πορεία του ελληνικού εθνικιστικού κινήματος. Για το θέμα αυτό, καθώς επίσης και για όλα όσα περιληπτικώς έχω αναφέρει, θα επανέλθω συντόμως. Στην προσπάθειά μου αυτή σαφώς και δεν είμαι μόνος. Έχω την συνεργασία του συναγωνιστού Δ. Τσούγκου με τον οποίο είμαστε συνδιαχειριστές σ᾿ αυτόν τον χώρο του διαδικτύου και την στήριξη και ενθάρυνση όλων των μελών της παραδοσιακής ηγεσίας του ΕΝΕΚ.

Δεν φτάνει όμως αυτό. Επιζητώ και επιδιώκω την συνεργασία όλων των μελών. Οσων με συμπαθούν, αλλά και αυτών που με αντιπαθούν. Σε καμμιά περίπτωση πάντως δεν πρόκειται να διαπράξω το λάθος να αποσιωπήσω την προσφορά κανενός στον αγώνα. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο καθίσταται κατανοητό από τα μέχρι στιγμής παρατεθέντα.

Ζητώ, λοιπόν, από όσους διαθέτουν πάσης φύσεως στοιχεία να μας τα αποστείλουν και θα τους επιστραφούν, αφού προηγουμένως αξιολογηθούν και αξιοποιηθούν καταλλήλως.

Η αναστολή της Δράσεως

Αμέσως μετά τις εκλογές του 1991 και στην συνέχεια το ΕΝΕΚ ουσιαστικά δεν υπήρχε. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στο γεγονός ότι ποτέ δεν καταφέραμε να επιλύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα. Εκ του λόγου αυτού επήγασε σωρεία προβλημάτων ένα εκ των οποίων ήταν ότι όλα τα ενεργά μέλη της ηγεσίας του ΕΝΕΚ, αφιερώνοντας το σύνολο σχεδόν του χρόνου μας στην ενεργό δράση, είχαμε εξελιχθή σε προλεταρίους του χρήματος. Η κατάσταση αυτή δεν προοιώνιζε καμμιά ελπίδα για το μέλλον και έτσι η εκλεγμένη από το Συνέδριο Διοικούσα Επιτροπή έλαβε την απόφαση για αναστολή της δράσεως μας μετά από σχετική εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Οποιαδήποτε άλλη θεωρία η εξήγηση για την αναστολή της δραστηριότητος μας είναι απλώς αναληθής.

Η τελευταία σύνθεση της Ε.Ε. ήταν: Πολύδωρος Δάκογλου, αρχηγός και μέλη οι κάτωθι: Ιωάννης Σχοινάς, Τσούγκος Δημήτριος, Κούρτογλου Πρόδρομος, Ελένη Παπαδοπούλου, Σπύρος Παπαδόπουλος και Νίκος Παπαδόπουλος.

6 Μαϊου 2007: Τριάντα χρόνια από την ίδρυση

Ο αγώνας συνεχίσθηκε με άλλες μορφές. Σε προσωπικό επίπεδο όλα σχεδόν τα μέλη του Κινήματος συνέχισαν να αγωνίζονται ενεργοποιούμενοι με διάφορους τρόπους. Πάνω απo όλα όμως μετράει η συναγωνιστική σχέση που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Αυτή η σχέση μας οδηγεί να εορτάσουμε τα τριάντα χρόνια από την ίδρυσή μας. Για τον σκοπό αυτό θα βρεθούμε την Τετάρτη το βράδυ 6η Μαΐου, προκειμένου μέσα από έναν διάλογο να καταλήξουμε στην μορφή και στο περιεχόμενο των εκδηλώσεών μας.

ΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Μετά από εισήγηση του συν. Φώτη Σακελλιάδη και αποδοχή από πλευράς μου θα επανεκδοθούν από την Νέα Θέσι σε τόμους και σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων τα τεύχη του περιοδικού «Το Κίνημα».

Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν την έκδοση αυτή θα μας διευκολύνουν αν μας το δηλώσουν εκ των προτέρων.

Ιωάννης Σχοινάς