Ο Νέος Αβδηριτισμός - του Φοίβου Ιωσήφ

                                                                                                                                                                          

                                                

Τά Αβδηρα είναι ένα μικρό χωριό 20 χιλιόμετρα ανατολικά της Ξάνθης. Σαν εμφάνιση δεν έχει τίποτα το αξιοπερίεργο και αν το διασχίση κανείς, μετά από τέσσερα χιλιόμετρα φθάνει σε μία υπέροχη αμμώδη παραλία.

Εκεί μας συνέστησαν σαν περιοχή κατάλληλη για μπάνιο. ΄Ηξερα πώς από εκεί κατάγεται ο Δημοκριτος, ο δάσκαλός του Λεύκιππος και ο μαθητής του Πρωταγόρας. Μορφές πού έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των επιστημών και της φιλοσοφίας.

Ο Δημόκριτος ήταν εκείνος πού διατύπωσε, χιλιάδες χρόνια πρίν τον Αϊνστάϊν και τον Σόπεναουερ, την θεωρία της σχετικότητας, και μάλιστα προέτρεψε τους ανθρώπους να

αποφύγουν την διάσπαση του ατόμου. Με την λέξη ‘’άτομον’’ δεν εξέφραζε την γνώμη πώς δεν μπορεί να κοπή το ελάχιστο αυτό σωματίδιο, αλλά είπε ‘’μην το κόψεις’’ ,προβλέποντας την έκλυση ραδιενέργειας από την κοπή-διάσπαση. Φυσιογνωμία μέγιστη ο Δημόκριτος αφού μάλιστα διέβλεψε στο πρόσωπο του αχθοφόρου Πρωταγόρα την προσωπικότητα και την οξύνοια του κατοπινού μεγάλου αυτού φιλοσόφου. Ο Πρωταγόρας υπήρξε πιο ακριβοπληρωμένος δάσκαλος ακόμη και από αυτόν τον ίδιον τον Αριστοτέλη.

Γυρίζοντας από την παραλία αποφασίσουμε να μπούμε στο εσωτερικό χώρο των Αβδήρων πιστεύοντας πώς σίγουρα θα εντυπωσιαζόμασταν από αγάλματα και προτομές των παγκοσμίων αυτών υπεργιγάντων του πνεύματος και της επιστήμης. 

Δεν μπορεί, σίγουρα θα τιμούν τους ημίθεους προγόνους τους οι Αβδηρίτες με αγάλματα, προτομές, ανδριάντες και ό,τι άλλο θα χρειαζόταν για να αισθανθούν υπερήφανοι για τους διαφωτιστές της ανθρωπότητας προηγούμενους συμπατριώτες τους. Δεν διακρίναμε τίποτα απολύτως από αυτά, και γι αυτό σταθήκαμε δίπλα σε έναν καταστηματάρχη καμιά σαρανταριά χρονών και τον ρωτήσαμε πού θα βλέπαμε το άγαλμα του Δημόκριτου. Εκείνος με μία στάση δυσπιστίας, μας πλησίασε και μας ρώτησε: ποιόν είπατε? Τον Δημόκριτο του απάντησα. Α, δεν τον ξέρω, αλλά  πρέπει να είναι αυτός πού είναι σε μια προτομή πάνω σε κείνη την ταράτσα.

Πιάσαμε κουβέντα και μας είπε το παράπονο των Αβδηριτών, γιατί πήρανε από εκεί την έδρα του Δήμου και την μετέφεραν στο χωριό Γενισσέα, αυτό ήταν το πρόβλημα του χωριού. Υστερα μας μίλησε για τη σύνθεση της Scoda Ξάνθης, για τον προπονητή και τον πρόεδρο της ομάδας πού δεν κάνει όσα πρέπει να κάνει για τον ιστορικό αυτόν σύλλογο. 

Δεν τόλμησα να τον ρωτήσω για τον Πρωταγόρα και τον Λεύκιππο φοβούμενος πιθανή έκρηξη του Αβδηρίτη μετά τήν τελευταία ισοπαλία μέσα στην έδρα της ομάδας. Υπάρχουν και όρια, υπάρχει και η δικαιολογημένη αγανάκτηση για το πέναλτυ πού δεν δόθηκε.Ααα, όλα κι όλα, δεν πρέπει να φθάνουμε στα άκρα(της βλακείας). Προχωρήσαμε στη μικρή πλατεία  πού μας υπέδειξε ο μαγαζάτορας, ανεβήκαμε μια σκάλα πού έβγαζε σε μία μικρή δημόσια ταράτσα.Εκεί βρισκόταν μία μικρή προτομή, ύψους περίπου πενήντα εκατοστών. Ανήκε

στον πνευματικό αετό Δημόκριτο. Δεν υπήρχε όνομα, μια προτομούλα σε μια ταράτσα κι αυτό πολύ του πήγαινε, άντε να μην το παρακάνουμε όταν υπάρχουν σύγχρονοι κατά πολύ μεγαλύτεροί του. Ορα Γιούτσος, Andreas Papandreou, Στάθης Ψάλτης και άλλοι ων ουκ έστι αριθμός και μικρογραμμάρια βάρους.

Αλήθεια, γιατί τόση απάθεια και καταισχύνη αυτών των κατοίκων, των απογόνων των ανθρώπων της λυκαυγής του ανθρώπινου είδους? Η ιστορία βέβαια αναφέρει τους Αβδηρίτες σαν ανθρώπους που κατελαμβάνοντο από ψυχική έκφανση ευήθειας και  ηλιθιότητος. Βλέπουμε πώς κρατάει  χιλιάδες χρόνια το κύτταρο καί το DNA των προπατόρων. Ο Αβδηριτισμός είναι έκφραση διά μέσω των αιώνων πού δηλώνει το ελάχιστον της νοημοσύνης και της υπευθυνότητας, και εκείνο το απόγευμα στο τέλος του Σεπτεμβρίου, μας το επιβεβαίωσε η επίσκεψή μας στο ονομαστό για τους σοφούς του αυτό χωριό. Στο χώρο πού ήκμασε το πνεύμα, διαιωνίστηκε η ελαφρομυαλιά και το ανεύθυνον. Δεν τόλμησα βέβαια να ρωτήσω για τον Πρωταγόρα, και καλά έκανα, γιατί θα ήταν πολύ πιθανό να εισπράξω ειρωνική χλεύη αντί για πληροφορία.

Φαντάζεσθε τι θα ήταν τά ΄Αβδηρα αν ήταν μία Αγγλική πόλη και ο Δημόκριτος Εγγλέζος? Θα πλήρωνες χίλια ευρώ εισιτήριο μόνον για να μπής στην πόλη και άλλα τόσα για να βγής.Μπές χίλια, βγές χίλια. Αναρωτιέμαι, έχουμε εμείς πλέον καμμία  συγγένεια με αυτούς τους σοφούς των Αβδήρων, των Αθηνών και των Σταγείρων? Φαντάζομαι, αλλά δεν θέλω να το πιστέψω, πώς όχι, απλή συνωνυμία. Εμάς ρωτησέ μας τι είπε ο Απόστολος Πέτρος από την Ισραηλιτική Ιερουσαλήμ και τι θεωρία κατέθεσε ο  Κάρολος Μάρξ από την γενέτειρα πόλη Τρήρ της Γερμανίας. Ισραήλ-Γερμανία ενωμένες ποτέ νικημένες. ΄Ακου Δημόκριτος και Πρωταγόρας, άκου ντροπής πράγματα! Βέβαια ο Μάρξ έκανε την διδακτορική του διατριβή πάνω στον Δημόκριτο και τον Επίκουρο, αλλά εμείς προτιμούμε τά παιδιά τους και όχι τους ίδιους. 

Μακριά από το κατεστημένο των Αρχαίων Ελλήνων και κοντά στην πολυαγαπημένη ομάδα μας της Skoda-Ξάνθης. Βρέ, θα βγούμε στην Ευρώπη θέλετε δεν θέλετε κι ας πάει να κουρεύεται αυτός ο παλιοΔημόκριτος, γιατί πολύ μας τά έχει πρήξει, για να μην πώ τίποτα χειρότερο και συλληφθώ για προσβολή της ιδιωτικής κατ οικον αιδούς. Για την αιδώ δεν ξέρετε τίποτα, για το αιδοίον όμως σας βλέπω όλους  ξεφτέρια. Ετσι είναι, έχουν δίκιο οι Αβδηρίτες από αιώνες τώρα, η διάσπαση του ατόμου ποσώς μας ενδιαφέρει, ζούμε το σήμερα και μάλιστα κατά τον καλλίτερο τρόπο με Coca-Cola, παϊδια, μπιφτέκια, debate(δίβατον), Ολυμπιακό, Τούρκικα σίριαλς και μικρές προτομές των Μεγάλων Ελλήνων.

Δεν φταίει η Τρόϊκα, ο Αβδηριτισμός μας φταίει, πού μάθαμε να τιμούμε  καλλίτερα τους Ισραϊλίτες και τους Γερμανούς από τους Ελληνες εμπνευστές και ιδρυτές  του παγκόσμιου πολιτισμού.

Φοιβος Ιωσηφ