1985 Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου .Ακριβώς πριν 27 χρόνια ο
Δημητρούκας ο Δημήτρης έκανε τη τελευταία διαδρομή για το Πεντάλοφο Αιτωλοακαρνανίας
- το χωριό του .Δίπλα στον Αχελώο στις ριζιές και στα βαλτοτόπια
Από λάθος συνεννόηση δεν βρέθηκα συνεπιβάτης στην XLS Honda 500 και είμαι εδώ σήμερα
να γράφω να θυμάμαι και να πονάω .Εμείς οι Εθνικιστές του ΕΝ.Ε.Κ. είμαστε άλλη
φουρνιά .Δεθήκαμε στον αγώνα παιδιά τότε και κρατάμε μέχρις και σήμερα το ίδιο .Δεν
ξεχνάμε τους συντρόφους ,τα αδέρφια μας , τους συναγωνιστές μας .Είμαι σίγουρος
ότι με τον συναγωνιστή τον Κώστα Μπαικούση που πήγε πριν λίγο καιρό εκεί τον
Μπουκουβάλα και τον Δημήτρη τον Σφαέλο θα ανασυντάσσονται .Τα Ηλύσια Πεδία
θα έχουν ήδη οργανωτικό στοιχείο Υπερείδης Γλαύκιππος
Αποχαιρετισμός στον Δημήτρη Δημητρούκα
(Σεπτέμβριος 1985)
Την ηρεμία της σιγής, έφθασε να ταράξει
και τις ψυχές μας να αναστατώσει
η ματωμένη είδηση.
Ο Δημητρούκας, ο βουνίσιος, χαϊδευτικά,
δεν υπάρχει πιά.
Ο συναγωνιστής μας, ο αδελφός μας
δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας,
έφυγε, πάει, πέθανε,
πέθανε, ΠΕΘΑΝΕ ΑΚΟΥΤΕ!
Ένας ακόμη έφυγε, άσκοπα, δίχως νόημα.Ξανά δεν θα τον δούμε
την γελαστή φωνή του
δεν θα ακούμε,
την αγωνία του, τον πόνο του,
ξανά δεν θα μοιραστούμε.
Συναγωνιστή μας, αδελφέ μας,
σε αποχαιρετάμε.
Με τα χέρια ψηλά, αγνά Ελληνικά,
σε αποχαιρετάμε.
Όπως θα σου άρεσε, όπως θα ήθελες,
μπροστά στην σημαία, την μεσίστια,
που τόσο τίμησες.
Δημήτρη Δημητρούκα,
τόσο νέος έφυγες και εσύ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε καλύπτει,ας το ελαφρύνει η γαλανόλευκη που σε
σκεπάζει.
Αντίο συναγωνιστή μας.
Αντίο Δημήτρη Δημητρούκα.
Χώμα Ιερό, χώμα Ελληνικό,
σε εσένα παραδίνουμε
τον συναγωνιστή μας.
Σαν μάνα στοργική
ντυμένο στα χρώματά σου
Άγια γη Ελληνική
πάρτον στην αγκαλιά σου.
Και όταν πια ελευθερωθείς,
ξανά, να τον γεννήσεις
το όραμα του να δη
και με χαρά να ζήση.
Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας
βλεπω την φωτογραφια που ειστε ολοι μαζι και φαινεσται μια χαρουμενη παρεα. βλεπω φωτογραφιες της ΧΑ και νομιζω ολοι ειναι αλητες. δεν ειμαι εθνικιστης ουτε κατα δυανια αλλα προσπαθω να καταλαβω τι περναει μεσα απο το μυαλο ενος εθνικιστη και απο που πηγαζει ο βιαιος χαρακτηρας. βρηκα τυχαια το blog σου, και αναρωτιεμαι εαν κ εσυ πιστευεις πως η βια ειναι λυση; το να αγαπας την πατριδα σου ειναι δικαιωμα σου, αλλα γιατι να θελεις το καλυτερο για την πατριδα σε βαρος καποιου αλλου; δεν ξερω αν και εσυ τασεσαι υπερ της βιας αλλα θα με ενδιεφεραι να ακουσω την αποψη σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ χαίρομαι ειλικρινά για τις ερωτήσεις που μου θέτεις, γιατί έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να ξεκαθαρίζουμε παρανοήσεις η διαστρεβλώσεις που αιωρούνται γύρω από τους εθνικιστές.
ΔιαγραφήΝα αρχίσουμε με κάτι βασικό, πως εμείς πιστεύουμε στον Ελληνικό Εθνικισμό. Δεν έπεται δηλαδή ότι κάποιος που είναι εθνικιστής, έστω και Έλληνας, πιστεύει στον Ελληνικό Εθνικισμό.
Αυτή η παρέα που βλέπεις και μερικές χιλιάδες ακόμα νέα παιδιά, αγωνίστηκε προσπαθώντας να κάνει τον Εθνικισμό πολιτική επιλογή του Έλληνα αλλά παράλληλα πέρναγε εκπαιδευτικές διαδικασίες διαβάζοντας Δραγούμη, Καβάφη, Π. Γιαννόπουλο, Συκουτρή, Παπαδιαμάντη, Μυριβήλη, Παλαμά και άλλους εθνικιστές διανοητές, καλλιεργώντας τον ψυχικό και πνευματικό κόσμο της.
Στην διάρκεια λειτουργίας του Εθνικιστικού Κινήματος έγινε ένα τεράστιο έργο, το οποίο παρέμενε στα αζήτητα μετά την αναστολή της λειτουργίας μας. Θα έλεγα με υπαιτιότητα δική μας. Μέχρι πριν ένα χρόνο που αποφάσισα μαζί με έναν συναγωνιστή μου να φτιάξουμε αυτό το ιστολόγιο και να φέρουμε στην επιφάνεια όλο αυτό το έργο που αποτελείται από ιδεολογικά πονήματα αλλά και εκπαιδευτικά.
Ενας από τους λόγους που φτιάχθηκε ο ΚΠ, ήταν ο εμφανής κίνδυνος να ταυτιστεί ο Ελληνικός Εθνικισμός με την βία, τα ξένα πρότυπα και γενικά αυτή την αισθητική. όχι λοιπόν δεν πιστεύουμε στην βία ούτε και θέλουμε το κακό κάποιου άλλου .
Μπορώ να σου δώσω απαντήσεις στις απορίες σου αλλά καλό θα ήταν να ρίξεις μια ματιά στις ετικέτες ιδεολογικά, εκπαιδευτικά αν θέλεις να μάθεις περισσότερα.
Τέλος διάβασε αν θέλεις ένα άρθρο μου, από τις πρώτες αναρτήσεις στο ιστολόγιο, πριν ένα χρόνο Λέγεται ο συνήγορος του διαβόλου
http://koinosparanomastis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_13.html
Ελπίζω να σε κάλυψα.