«...Υπάρχει ένα αίτημα μόνιμο μέσα στην παράταξη των εθνικά
σκεπτομένων Ελλήνων. Μέσα στη μεγάλη μή Μαρξιστική παράταξη: Το αίτημα της
ανανεώσεως. Κι όταν γίνεται κάποια απόπειρα, είναι προδιαγεγραμμένα καπελωμένη
με στόχο την αποφυγή ακριβώς της ανανεώσεως...»
Πολύδωρος Δάκογλου- Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού
Κινήματος
(Απόσπασμα ομιλίας στο ΣΙΝΕ ΑΝΟΙΞΙΣ, Ζωγράφου, 1984)
Τη Νέα Δημοκρατία την αντιπαθώ. Αυτή η δήλωσή μου δεν
περιέχει ούτε ένα ψύγμα εμπάθειας (όπως
μου έχει από πολλούς καταλογισθεί). Την αντιπαθώ για δύο σοβαρότατους κατ΄εμέ
λόγους:
Ο πρώτος είναι ότι από την ίδρυσή της ακόμα, αρνείται
πεισματικά να καθορίσει μία ιδεολογική πορεία και να την ακολουθήσει
αταλάντευτα. Για να είμαι ακριβής, είμαι εντελώς μπερδεμένος (και νομίζω το
ίδιο και τα εκατομύρια των ψηφοφόρων
της) όσον αφορά την ιδεολογική κατεύθυνση ενός κόμματος που έχει δώσει
σεμινάρια ιδεολογικής και πολιτικής μεταμόρφωσης, ασυνέπειας και ακροβασίας: Από
την παραδοσιακή «δεξιά» του Καραμανλή και του Αβέρωφ την δεκαετία του ΄70, (με
την «απαραίτητη» «σοβιετοποίηση» της ελληνικής οικονομίας), πέρασε στο «κέντρο»
του Μητσοτάκη την δεκαετία του ΄80, για να ακολουθήσει (πάλι από το Μητσοτάκη)
στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 η «φιλελευθεροποίησή» της. Κι ενώ όλοι
νομίζαμε ότι τελικά, έστω και μετά από 20 χρόνια, βρήκε την πολιτική της
ταυτότητα, ήρθε ο Καραμανλής ο νεότερος να... «νεωτερίσει» με το ιδεολόγημα του
«μεσαίου» χώρου. Μέσα σε όλα αυτά, προσθέστε και τις «πινελιές» της
«κεντροδεξιάς» της Ντόρας Μπακογιάννη και θα έχετε μια πληρέστερη εικόνα του
ιδεολογικού «αχταρμά» που πρεσβεύει η Νέα Δημοκρατία.
Εσχάτως, μετά την ανάληψη της ηγεσίας από τον Αντώνη Σαμαρά,
φαίνεται να ξεκίνησε μια πορεία προς τα «δεξιά», ιδιαίτερα μετά την προσθήκη
δύο πρώην βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. : Του Μάκη Βορίδη, που μέχρι χθες ήταν ένας
«ακροδεξιός» έως και «φασίστας» και του Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος αν και
προερχόμενος από τη ΝΔ, ενοχλούσε ακόμα και η «τσιριχτή» φωνή του και ο
«λαικισμός» του (οι χαρακτηρισμοί που αναφέρονται σε εισαγωγικά έχουν αποδοθεί
στους δύο βουλευτές ακόμα και από στελέχη της ΝΔ).
Τελευταίως μάλιστα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής
περιόδου, επιχειρήθηκε από το Μάκη Βορίδη μια νέα «στροφή» της ΝΔ σε άλλα
ιδεολογικά μονοπάτια: Μιλούσε συνεχώς και παντού για το κόμμα της «Ελευθερίας
και της Δημιουργίας» ξεχνώντας ότι τον ίδιο χαρακτηρισμό είχε αποδώσει σε όλα
τα κόμματα από τα οποία είχε παρελάσει (Ελληνικό Μέτωπο, ΛΑΟΣ). Πλην της ΕΠΕΝ,
βεβαίως, διότι τότε μιλούσε για «Λαικό Εθνικισμό».
Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την άλλη, «επιστράτευσε» ακόμη και
τον... «ιμπεριαλιστή» για πολλούς νεοδημοκράτες, Μ. Αλέξανδρο, για να πείσει
για την αναγκαιότητα των δυσβάσταχτων, για τον ελληνικό λαό, οικονομικών μέτρων
που παίρνει η κυβέρνηση και της πολιτικής που ακολουθεί, εναρμονιζόμενη πλήρως
με τις επιταγές της «τρόικα» και του ΔΝΤ. Προχθές, μάλιστα (18 Σεπ.) σε
τηλεοπτική εκπομπή που παρουσιάζει ο ίδιος στον τηλεοπτικό σταθμό Blue sky δεν
δίστασε να πάει ένα βήμα παραπέρα: Στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να συγκρατήσει
τυχόν διαρροές δεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ προς τη Χρυσή Αυγή, χαρακτηρίζοντάς την
«αριστερό» κόμμα (περιττό κατά τη γνώμη μου, μια και η ίδια η Χ.Α. έχει
παραδεχτεί δια στόματος και γραφίδος στελεχών της πάμπολλες φορές ότι είναι
κίνημα της αριστεράς) έκανε τους απανταχού αριστερούς, διεθνιστές και μαρξιστές
να «τιναχθούν» στον αέρα και να τον «χειροκροτήσουν» με θαυμασμό και συγκίνηση:
Ο «δεξιός» και «εθνικοπατριώτης» Άδωνις Γεωργιάδης μας είπε σταράτα, καθαρά και
ξάστερα, ότι η οικονομία είναι αυτή που καθορίζει και διέπει την πολιτική!!! Με
μία μόνο φράση προσχώρησε μεγαλοπρεπέστατα στη Μαρξιστική θεώρηση των πραγμάτων
και, μάλιστα, ισχυριζόμενος ότι είναι δεξιός!!! Αυτό που για χρόνια προσπαθεί
να μας πείσει η Αριστερά (ότι δηλαδή, οι οικονομικές διαδικασίες καθορίζουν τις
πολιτικές και όχι το αντίστροφο που αποτελεί μια βασική εθνικιστική θέση) ο
Άδωνις Γεωργιάδης το είπε με μία φράση, συμπλέοντας με το κάθε είδους
«μαρξιστοειδή» που πιστεύει στην «πάλη των τάξεων» και στο διαχωρισμό των
πολιτικών παρατάξεων με βάση τις απόψεις τους για την οικονομία (Δεξιά:
Ελεύθερη οικονομία, Αριστερά: κρατισμός).
Επειδή ο τίτλος του βίντεο στο οποίο ο Άδωνις Γεωργιάδης
λέει τα παραπάνω είναι «Σεμινάριο», θα μπω στον πειρασμό να του απαντήσω μέσω
αυτού του άρθρου, με ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ της πατριωτικής θέσεως για την
πολιτική: Η υπεράσπιση ή όχι της Εθνικής κοινωνίας και του Εθνικού κράτους
είναι η ειδωποιός διαφορά των πολιτικών παρατάξεων και όχι η οικονομία. Κι
αυτό, ως άριστος γνώστης της Ελληνικής πολιτικής ιστορίας, θα έπρεπε να το
γνωρίζει. Όπως επίσης θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η εθνική κοινωνία είναι
«Οργανική» και κάθε τάξη της αντιπροσωπεύει την «καρδιά», το «μυαλό», τους
«πνεύμονές» της. Όταν προσπαθείς να καταχωρήσεις την «καρδιά» στη δεξιά και το
«μυαλό» στην αριστερά, καταλήγεις με μαθηματική ακρίβεια στην ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ. Για
να είμαι πάντως δίκαιος, δεν είναι η πρώτη φορά που στέλεχος της ΝΔ
συναγωνίζεται τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ σε «αριστεροφροσύνη» (βλ. Προκόπης
Παυλόπουλος και πάρα πολλοί άλλοι).
Ο δεύτερος και κυριότερος λόγος για τον οποίον αντιπαθώ τη
ΝΔ είναι απλούστερος: Ένα κόμμα με τόσο αλλοπρόσαλη ιδεολογική ταυτότητα (και
δεν έχω αναφερθεί καν σε πολιτικές πρακτικές, μια και εκεί θα «γελάνε και οι
πέτρες»), έχει καταφέρει επί 38ετίας να κρατάει δέσμιους τους Έλληνες πατριώτες
ψηφοφόρους, δουλεύοντάς τους «ψιλό γαζί» και βάζοντάς τους πάντα
ψευτοδίλληματα.
Έχω την πεποίθηση ότι αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα η
απεμπλοκή των Ελλήνων πατριωτών από το «κόμμα- αχταρμά» για την ανανέωση της
πατριωτικής παράταξης. Θεωρώ πως η συζήτηση που έχει αρχίσει ήδη στους
«πατριωτικούς κύκλους» προς αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει να ολοκληρωθεί
σύντομα. Όσοι καταφέραμε να αντισταθούμε
στον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ της «παράταξης» ωφείλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της διεξαγωγής
αυτής της συζητήσεως. Έχουμε ήδη «ξεφορτωθεί» αυτούς που δεν «άντεξαν» στον
πειρασμό και θα μπορούσαν να την καπελώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π